Kapitulli i Tetembedhjete

1.4K 57 10
                                    

Ditet kalonin dhe un pak nga pak fillova te pershtatesha me jeten e re, me shtepin e re, me punen e re por e vetmja gje me te cilen nuk po pershtatesha dot ishte Roani.

Zgjohem nje mengjes si gjjthe te tjeret dhe Roani perseri nuk ndodhej ne dhome nuk kishte ardhur akoma ne shtepi deri kur u largua nga mbremja.

Bej nje dush te gjate vishem dhe zbres poshte per te ngren mengjes ne tavolin shoh qe ishte edhe Mia ishte hera e dyte qe e takoja e pershendes dhe ulem dhe Mia shume ndryshe nga zonja Viki dhe vajza Amelia ishte shum e dashhr.

-Ejj Emi si je?

-Mir Mia, ti si je?

-Mir edhe un!

-Emi duke qene se tani me je antare ne kompanin tone kompania te ka derguar nje makin me te cilem mund te shkosh ne kompani mund ta perdoresh per cfare te duash ti,-thote zoti Andrea.

-Faleminderit!

-Mia neqoftese do mund te shkojm bashk ne pune sot, -thot Emi.

-Rrofsh Emi sepse makina ime eshte ne servis dhe do me beje nder neqoftese do me merrje.

-Ikim Mia?

-Ikim ikim Emi!

Te dyja hipin ne makin edhe Emi fillon ta pyesi Mian, -Mia ne dyja nuk kemi kofidenca por kam disa pikepyetje ne mendjen time dhe doja te te pyesja po pa te ven ne siklet.

Mia qeshe edhe thote, -pak a shum e marre me mend se per cfare do me pyesesh,por gjithsesi po te degjoj.

-Pse u largove nga shtepia?

-Emi po ta filloj historin nga e para.

Shiko z. Andrea nuk eshte babi im,babi ime eshte dikush tjeter nje super njeri i cili na donte shum mua dhe mamin tim e cila eshte Viki por kjo e fundit e tradhetoj me z. Andrea dhe prindit e mi u ndan. Kur prindit e mi u ndan un isha 5 vjece dhe mami im u martua me babin e Roanit, Roani ato koh kishte humbur te emen dhe ishte shum i mbyllur ne vetevete. Te dy kemi vuajtur shum ishim ne nje moshe kur donim ti shikonim te dy prindrit tane bashke por  ..........shkonim ne shkoll bashke ishim ne nje klas dhe cdo gje e benim bashk ai ishte cicoja per mua, -thote duke qeshur, -ndersa un per ate isha xhuxhja akoma kshu i therasim njeri-tjetrit te dy e ndjenim dhimbjen e njeri-tjetrit i tregoja cdo gje atij edhe ai mua asnjeher nuk na kan dashur ne shtepin ku jetonim gjithmon na perbuznin  pas disa vjetesh mami im dhe babi Roanit sjellin ne jete dy femij te tjetere Amelian dhe Arvin ata te dy ishin mbreterit e familjes vetem atyre u bliheshin dhurata vetem ata shikoheshin ne drit te syrit vetem ata shonin ne eskursione vetem ata dy shkonin me prindrit me pushime ne vere ose edhe per krishelindje, ndersa un dhe Roani jo, ne ishim pa vler ne ate shtepi.

-Mia pse flet keshtu.

-Emi ti nuk e di cfare kemi perjetuar ne dy e di sa here Roani hante dru kur ishte i vogel nga i ati por edhe nga mamaja ime te cilen nuk e shoh dot me sy, rrihej kot pa lidhje  sepse gabimin e bente Arvi ose Amelia por fajet binin gjithmon mbi mua dhe Roanin kush e di sa here  e kalonim naten jashte ne shit. Pse pa dashje njeher te dy bashk duke luajtur thyem nje vazo te shtrenj na denuam na rrahen dhe na kan lene tere naten jashte deres se shtepis. Ndoshta ti e ke ven re sjelljet agresive te Roanit  ai nuk degjon asnjeri nuk do te kuptoj asnje sepse edhe ate nuk e kuptua asnjehere. Edhe pse une dhe Roani nuk kemi te njejtin gjake perseri e duam shume njeri-tjeterit por dhe per kete nga kane zili ne familje e kupton, -thot duke qeshur ne menyre ironike, nuk i kuptoj fare por fare amn. Nuk e di si nje mama nuk mund ta doj vajzen e saj dhe nje baba djalin e tij. E gjithe pasuria qe ka z. Andrea nuk eshte e tija por e mamit te Roanit ajo ka qen shume e pasur kjo ishte dhe aryeja pse z. Andrea u martua me ate por... Jeta eshte kaq e padrejt  saqe ajo vdiq dhe nuk shijoj dot asgje as rritjen e Roanit. Un punoj ne kompani merrem me firmosjen e dokumetave me takimet qe ata bejne dhe  neqoftese nuk jam une ato marrveshje nuk firmosen edhe pse kontriboj ne te mir te familjes dhe kompanis perseri me urrejn, mua me urren nena ime jo me te tjeret derisa nuk me do as ajo te tjeret nuk i llogaris fare.

-Mia me fal nuk doja te te lendoja duke kujtuar gjera te ciliat te kan lene mbresa jo te mira.

-Jo Emi ndoshta kisha nevoj te flisja me dike me beri mire un te pakten jam nje tip qe hapem ndojeher por Roani amn edhe pse ka vuajtur me shume se une perseri nuk hapet nuk flet me asnje e ka shpirtin shum te vrare prandaj do te kerkoja ta kuptoje pak, une jam e sigurt qe ju dy do shkonit shume bashk.

Emi qeshe edhe thot, -shume e veshtir nuk besoj se ndonje dite do jemi tamam cifte ashtu sic duhet asnjehere sdo jemi.... Asnjeher..... Asnjeher....

Hejjjj people!
Si jeni si ju kam?  Ja nje kapitull tjeter he si ju duket ju peqen ndopak?

Në  duart  e atij Where stories live. Discover now