Në duart e atij

Kapitulli i njezetegjashte

Dreka e ditese pasuese kishte ardhur dhe Emi me ne fund do te shkonte ne shtepin e saj.
Ne dhome ndodheshin prindrit e Emit vellai i saj, prindrit e Roanit Mia, Arvi dhe Mia.

I ati i Roanit filloj te interesohej per Emin duke e pyetur, -Emi bije je me mire tani?Me vjene keq per ate qe ndodhi.

-Jame me mire z. Andrea.

Ne keto muhabet ne dhome vjen mjeku.

-Miredita!

-Miredita doktor.

-Emi si je sot?

-Po mire jame ndihem me mire.

-Shume mire me behet qejfi.

-Tani une do te bej nje kontroll te pergjithshem dhe me pas shohim okej?

-Okej doktor!

Doktori i ben nje kontroll te pergjithshem dhe me pas flete.

-Shiko Emi un e di qe ti mezi po pret te dalesh nga spitali dhe te kuptoj dhe une do e beje sepse ke humbur shume kohe pa familjen dhe une e di qe do ta rikuperosh por duhete te me premtosh disa gjera okej?

-Po doktor do te premtoj ca do lloj keshille vetem te lutem me nxirrr prej ketej.

-E para ti do nje kujdes shume te madhe do ushqime te zgjedhura duhet te marresh sa me shume vitamina nuk duhet te perjestosh strese te kota ose me sakte asnje lloj stresi. Duhet te fillosh te merresh pak me aktivitete fizike normale kuptohet pak nga pak ne fillim do besh ushtrime ne shtepi me ndihmen e nje infermjereje me pas do fillosh te ecesh ne natyre dhe me pas te vraposh e keshtu me rralle, jame i qart?

-Po doktor ju kuptova shum qart.

-Aa edhe dicka mos harro qe duehet te pishe ilacet ne orarin e duhur okej?

-Po doktor shume ne rregulle.

-Tani do vij infermjerja te te ndihmoj te vishesh dhe me pas te dalesh nga spitali,une po mbushe fleten e daljes.

-Mirupafshim dhe te shkuara edhe njeher!

-Mirupafshim dhe falemimderit!

Emi behet gati per tu largzar nga spitali te gjithe mezi e presin kete momente.

-Emi bija ime ecen dot ne kembe?

Emi mundohet por ishte shume e lodhur dhe nuk mundje.

-Ska asgje Emi mos u merzite po shkoj tju them te sjellin nje karrike me rrota sa te zbresesh.

-Jo ska problem sepse e marre une ne krahe,thote Roani.

Roani shokon e merre ne krahe Emin sikur te ishte nje pend pule ajo eshete shum e shkurter ne krahesim me Roanin plues qe kishte rene edhe 10 kile nga pesha.

Roani e merr ne krah dhe fillon ti zbret shkallet me Emin ne krah shkojne tek makinat dhe Roani e hipen Emin tek makina e tije dhe niset per ne shtepi ,gjate rruges Emi nuk foli deri ne nje moment kur Roani e theu heshtjen dhe thote, -Emi une doja te thoja qe me vjene keq per ate qe ndodhi un.... Un.... Une nuk doja te ndodhte ashtu nuk doja te te lendoja me fal, dhe falemimderit qe nuk u tregove prinderve qe shkaketari i gjithe asaj ngjarjeje isha un.

-Emi po me degjon apo jo?

-Po po te degjoj.

-Thuaj dicka.

-Te them dicka? Cfare te theme sipas teje?

-Te te falenderoj per gjendjen qe me dhurove apo te te jap aksionet?

-Emi une nuk doja.

-Okej!

-Me fal te lutem !

-okej pra.

Mbas disa minutash mberrijne ne shtepi.Sapo Roani ndalon makinen Emi hap deren per te zbrritur.

-Emi mos leviz se do te coj une larte.

-Iki vete ska nevoj.

-Emi prit.

Sapo hedh kemben jashte ajo rrezohet direkt ne toke sepse akoma nuk e mbante dot ekujlibrin.

-Emi Emi u vrave?

-Jo dua te iki vete.

Roani e merr ne krah dhe shkon per ne dhomen e tij.

-Dua te eci vete dua te eci vete.

-Emi ti akoma nuk je sheruar akoma.

-Ti e ke fajn ti vetem ti mallkuar qofte dita qe u martova me ty.
Duke u zgjitur neper shkalle mberrin edhe familja e Emir edhe e Roanit.

-Emi bija ime si je? je me mire?

-Emi erdhen prindit fshi lotet, Emi ben si i thote Roani dhe mundohet te rregulloj mimiken e fytyres.

-Po mire jam ba mos u shqeteso, i thote duke i dhuruar nje buzeqeshje.

Te gjithe ngjiten bashke me Roanin dhe Emin ne dhomen e tyre dhe Roani sapo futet ne der filloj ti ngatalsoj hapat sepse Emi flinte ne divan dhe nuk po dinte ca te bente.

Emi i peshperit leht ne vesh Roanit dhe i thote, -Pse mendohesh me co tek divani im un atje e kam vendin apo jo?

Roani nuk i kthen pergjigje por e shtrin ne krevatin dopio.

Prindit e Emit ndenjen me te per 2 or ne dhomen e saj me pas u larguan.
Emi nuk zbriati dot te hante darken me familjen keshtu qe Roani ia con ne dhome atij dhe filloj ta ushqente

-Emi hape gojen haje supin sepse duhet ta mbarosh te tere por Emi ishte shume e merzitur me Ronain sepse ai ishte shkakubqe ajo ndodhej ne kete gjendje.

-Per fajn tende un jam ne kete gjendje per fajn tende.

-Per faj tende un nuk mbaj dot as ekujlibrin zhuku nga dhoma zhduku.

Roani ngrihet dhe largohet ndersa Emi filloj te qante per paaftesin e saj.

Ejjj people?
Ca beni si ju kam?
Ja nje kapitull tjeter he si jub
duket ju plq?

Iu uroj suksese te gjithe atyre qe ndodhen ne arsimin e detyruar dhe ate parauniversitar.

Pacim