KORUYUCU

3.Yolculuk

    Hector kızının yokluğunu fark ettiğinde tüm köyü haberdar etmek için emrindeki herkese görevler yağdırmaya başladı.En kısa zamanda bulunmalıydı.Gidebilecek hiçbir yeri yoktu.2 sene önce böyle bir durum yaşanmış olsaydı Cathy'nin ve yaşlı annesinin kulubesine bakardı.Ama onlar taşınmıştı ve nerede olduklarından haberi yoktu.Breanna'nın bu kadar asabi ve hırçın olmasının sebebini anlayamıyordu.Kral kötü bir adam değildi ve şövalyelerinin de kızına zarar vereceklerini hiç düşünmemişti.Ama görünen o ki kızı oldukça endişelenmişti.Bu kızının evden ilk kaçışıydı ve ne yapacağını hiç bilmiyorudu.Bir kaç gün içerisinde askerler köylerinde olacaklardı ama Breanna'dan hala haber yoktu.Tam 2 gece olmuştu ve kızından hiçbir haber alamamıştı.

   Kapı sert bir şekilde çalınıyordu.Yumruklamak da denilebilirdi.Yaşlı adamın içinde umut yeşerdi.Kapıyı açtığında gelenin kızı olmadığını öğrenince hayal kırıklığı yaşadı.Gelen adamlar oldukça uzunlardı.Ve içlerinden biri hala atındaydı.Asker oldukları her hallerinden belliydi.Etekleri ve kuşakları İskoç olduklarına bir kanıttı ama yaşlı adam genç askerlin  İskoç olduğunu uzun boylarından anlamıştı.Bu civarlarda bu kadar uzun erkekler olmazdı.

"Baron Scarlett siz misiniz ?" diye sordu atından inen bir asker.Diğerlerine göre daha gençti.Ve yüz hatları daha naifti.

"E-evet benim.Kızım için geldiniz değil mi ?" dedi yaşlı Baron.Kekeleyerek konuşmuştu çünkü korkmaya başlamıştı.Bu adamlar kızını evde bulamayınca kim bilir ne kadar öfkeleneceklerdi.

"Evet Efendim.Kızınız eğer hazırsa zaman kaybetmeden onu alıp yola çıkmak istiyoruz hava kararmak üzere."dedi yine aynı asker.

"İçinizden en kıdemli olan askerle görüşmek istiyorum.Söyleyeceğim şeyler var." Baron korkusunu yenerek omuzlarını dikleştirdi.

Hala atında oturan asker bir hamlede yere indi ve devasa boyuyla askerlerin içinden geçip Baron'un yanına geldi.Diğerlerinden daha uzun ve heybetliydi.Geniş omuzları meydan okuyordu.Tehlikeyi çağırıştıran çarpıcı renkte lacivert gözleri vardı.Baron'un korkusu yeniden alevlendi.Ve kekelememek için yutkundu.

"Ordunun en kıdemlisi benim.Söyleyecek neyiniz varsa bir an önce söyleyin Baron." tok bir sesle konuşmuştu.Baron daha fazla kapının önünde durmamak için Damian'ı içeri davet etti.

"İçeri geçin.Adınız nedir ?" dedi Hector.

"Ben Damin Leathan.Kral tarafından görevlendirildim.Eğer biran önce söze girmezseniz bu görevi yerine getiremeyeceğim." dedi Damian.Hector sabırsız askeri daha fazla bekletmeden söze girdi.

"Breanna 2 gün önce geç saatte evden kaçtı.Sizinle gelmek istemiyordu ama bu kadar kararlı olduğunu fark edemedim.Nereye gittiğini bilmiyoruz.Tüm köyü ve yakındaki kasabalara adamları gönderdim.Bir kaç gün beklersek haber alacağız."dedi.Askerin öfkesinin kokusu alıyordu.Fazla uzatmadı ve cümlesini sonlandırdı.

"Ne demek kaçtı.Küçük bir kıza sahip çıkamıyor musunuz Baron ? Nereye gitmiş olabilir akrabalarınız var mı yada aile dostlarınız ? Bana onların adreslerini verin kızınızı bulucam.Ve en yakın zamanda onu kendi topraklarıma götürücem."dedi kendinden emin bir sesle.Baron bildiği her şeyi anlattı.Cathy'den bahsedecekken kapının sesini duydu ve cümlesi yarıda kaldı.İçeri orta yaşta bir adam girdi.Ve doğruca Baron'un yanına gelerek Cathy'nin evinin nerede olduğunu bulduklarını söyledi.Evi tarif etti.

"Siz karışmayın ben kızınızı alıp güvenli bir şekilde Kral'a teslim edicem.Onu bulduğumda adamlarımdan birini buraya yollarım." dedi Damian ve hızlı bir şekilde askerlerinin yanına gitti.Atına bindiği gibi son süratle Breanna'nın olduğu kasabaya doğru yola çıktılar.Hava kararmıştı ve yollarını bulmakta zorlanıyorlardı.Kendi topraklarından ayrılalı 4 gece olmuştu.O ve askerleri yorulmuşlardı.Ve şuan tek isteği o kaçağı bulup geri dönmekti.