KORUYUCU

5.Orman

   Sabahin erken saatleriydi.Breanna hayatinin hiçbir aninda bu kadar zor bir gece gecirmemisti.Hava adeta buz gibiydi.Ve gun icerisinde suya girdigi icin saclari islakti bu nedenle tum gece soğuğu hissetmisti ama sabaha karsi nihayet ısındığında uzerindeki ekoseli kumasi farketmisti.Damian'a aitti.Yuzunde sebebini anlamadigi bir gulumseme olustu.Ve sonrasinda omuzlarini silkeleyerek sanki umursamiyormus gibi yaparak yerinden doğruldu.Ama sebebini anlamasa da onu dusunerek uzerini örtmesi cok hosuna gitmisti.Breanna kendine kızdı.O kaba bir askerdi boyle ince dusunemezdi.Tek amaci onu iskoc topraklarina sapasaglam goturup Kral'in verdigi gorevi yerine getirmekti.

Yerden guc alarak ayaga kalkti ama her yeri acıyla karisik agriyordu.Agacin kenarinda uyumanin yat etkileri diye dusundu ve yuzunu aciyla burusturdu.Boynundan bacaklarina kadar her yeri tutulmustu.Kollarini ve bacaklarini esnetti.Boynunu saga dogru cevirdiginde Damian'in ona dogru yaklastigini gordu.

Breanna bu adami her gordugunde ayni tepkiyi vermek zorunda miydi ?Her defasında aklını başından alıyordu.Gözlerinin laciverti ve saçlarının sarısı iş birliği yapıyorlardı.Kendinden emin olarak yürümesi biraz da buna bağlıydı. Yakisikli Iskoc'un omuzlari oyle sarsilmaz yuruyordu ki iri  erkeklerden nefret etmesine ragmen bu adam ona cok cekici geliyordu.Gozleri laciverte yakin bir maviydi.Breanna ona bakarken dikkatini baska bir seye odaklayamiyordu.Saclari guneste parliyordu kirpikleriyse altin gibi gozukuyordu.Elmacik kemiklerinin hemen altindan baslayan sakallari yer yer sari yer yer acik kahverengiydi.Cok duzenli degillerdi ama renkleri sakallarina dokunma hissini uyandiriyordu. O bir savasciydi ama nasil yuzunde yara olmazdi ? Nasil bu kadar kusursuz olurdu ? Acaba kac savasa katilmisti ? Bu sorulari kafasinda siraya soktu en kisa zamanda soracakti.

Damian aradaki mesafeyi uzun adimlariyla kapatip geldiginde Breanna agacin yanindan ayrilip atinin oldugu yere dogru gitmeye basladi.Bez cantasindan temiz kiyafet aldi.Kiyafetlerine camur bulasmisti temizlenmeye ihtiyaci vardi.Damian'a dogru döndu.Yakisikli askerin yuzunde kendini begenmis bir gulumseme vardi.Breanna nedenini dun gece agacin yaninda yatmasina bagladi.Sonuc olarak Breanna Damian'a itiraz ederek geceyi disarda agacin yaninda gecirmisti.Yuzundeki gulumsemeye bakilirsa halinden oldukca memnun diye dusundu Breanna.Ama ona yorgun ve mutsuz oldugu hissettirmeyecek aksine halinden oldukca memnunmus gibi davranacakti.

Damian'a yaklasti ve "Gulumsemene alisik degilim.Umarim sebebi beni de mutlu eder."dedi Breanna.Yumruklarini sıkmak geliyordu icinden.Bu adam cok sinir bozucu bir sekilde gulmeye devam ediyordu.Gulusune kapilip dun geceki kabaligini unutacakti az kalsin.Kendini topladi.

"Cok hircinsin.Yoksa zor bir gece miydi ?" Diye sordu Damian. Ve Breanna'ya goz kirpti.

Breanna sinirlerine hakim olmaya calisiyordu.Bu ne curet diye dusundu.Bir hanimefendiye boyle ukala tavirlar sergileyen dusuncesiz bir erkegi nasil cekici bulduguna sasirdi.

"Ben hircin degilim asker ama sen fazla ukalasin.Gece biraz soguk gecti ama onun disinda gayet rahattim.Seninle uyumaktan cok daha iyidir." Damian'a kucumser bir bakis atti.

Damian'in gulumsemesi artti "Sabah seni buldugumda soguktan titriyordun ama." Dedi.Ona tum gece yaninda bekledigini soylemeyecekti.Kendisine bile itiraf edemiyordu ki...

"Soguk degildi demedim asker.Ayrica kumaşına ihtiyacim yoktu.Ama kibarligin icin tesekkur ederim." Dedi sinirleri bir bulut gibi yavasca dagiliyordu.

"Ben asla kibar bir adam olmadim.Bu hakareti haketmedim.Kibarligi gucsuz erkekler sergiler." Dedi ve yuzundeki tum gulumseme silindi.Lacivert gozleri sinirle parliyordu.

Breanna sasirmisti.Ona hakaret etmemisti. Kibarligi nasil hakaret olarak algilardi ? Bu kadar kaba olabilecegini dusunmemisti.Demek ki koydeki dedikodular dogruydu.Bu insanlar kotulukten besleniyordu.Kibarligi hakaret olarak algilamasinin baska anlami olamazdi.