KORUYUCU

6.Ait olmak

Breanna her ne kadar cesur bir kiz olsa da kalbi yerinden cikacakmis gibi atiyordu.Gogus kafesi oyle hizli inip kalkiyordu ki cigerlerine giren hava canini acitiyordu.Cok korkuyordu ve korkunun verdigi cesaretle, agzini eliyle kapatan adamdan kurtulmaya calisarak keskin bir ciglik atti.Sesi oyle tiz cikmisti ki kendi kulaklari bile cinladi.Cirpinmaya calisiyordu ama arkasindaki adam onu oyle sıkı sarmisti ki her hareketinde cani yaniyordu.Gozlerinin doldugunu hissetti ama aglamayacakti.Kendini kucuk dusurmeden bu adamin elinden kurtulmaliydi.Gucunu toplamak icin derin bir nefes aldi ve bedenini saran kollardan kurtulmaya calisti.Ciglik atmaya calisti ama eliyle agzini oyle sıkı kapatmisti ki bagirmaya calistikca sadece hafif boguk bir ses duyuluyordu.Bacaklarindan guc almaya calisti ama tum bedeni kilitlenmisti.

Arkasindaki adamin yuzunu gorememisti.Onu korumasiz yakalamisti.Savunamamisti kendisini.Bunu yapan adam asker olamazdi.Askerler neden zararsiz bir kadini esir alsinlar ki ? Ne istiyordu bu adam Breanna'dan ? Daha ne kadar suruklemeye devam edicekti ? Breanna hala cirpiniyordu bacaklariyla adamin bacaklarina tekme atmaya calisiyordu hatta bir ara elini bile isirdi ama adam hic ses cikarmiyordu sadece surukluyordu onu.Bir anda Breanna'yi sert bir hamleyle kendine cevirdi.Elleri hala belini ve kollarinin etrafini sıkı sariyordu.Breanna kafasini kaldirdi ve adamin yuzunu gordu.Gozleri oyle koyuydu ki goz bebekleri yokmus gibi duruyordu.Adamin boyu cok uzundu.Yuzunu gormek icin kafasini kaldirdiginda tam olarak gorememisti.Adamla gozgoze geldiler ve yuzunde bir anlik saskinlik gordugunu dusundu.Onun bu bos anindan faydalanarak keskin bir ciglik daha atti.

Kan Damian'in beynine sicramisti adeta.Omrunun hicbir aninda boyle buyuk bir korku hissetmemisti icinde.Cigligi duyar duymaz atini son surat surmeye basladi.Sesin ne taraftan geldigini anlamiyordu.Ama icgudulerine guvenerek atina yon verdi.Kisa bir sure sonra yeniden cigligin sesini duydu.Kalbinin atislarini duyabiliyordu.Tum vucudu oyle cok gerilmisti ki her turlu mucadeleye hazirdi.Breanna'yi her seyden korumaliydi.Herkesten korumaliydi.Onun gorevi buydu. "Az kaldi Breanna.Sabret." diye dusundu.

Breanna cigligi atar atmaz adam hizla yuzune tokat atti.Cani yanmisti ama umursamadi.Vurmaya,tekme atmaya,bagirmaya devam etti.Ama ne yaparsa yapsin adamin ellerinden kurtulamiyordu.Oyle gucluydu ki hic zorlanmadan Breanna'yi zaptedebiliyordu.Vucudunu sarmayi birakti ve kolunu sıkarak onu suruklemeye basladi.Ne yapmaya calisiyordu bu adam ? Nasil kurtulucakti buradan? Keske hic ayrilmasaydim askerlerin yanindan diye dusundu.Icindeki korku daha da artti ve aklina Damian'i getirdi."Lutfen duy sesimi Damian." diye dusundu.

Breanna bunlari dusunurken adam Breanna'yi sert bir sekilde ileri itti.Oyle beklenmedik bir anda itmisti ki Breanna dengesini kaybetti ve yere dustu.Basini kaldirdiginda etrafinin askerlerle cevrili oldugunu gordu.Bu adamlar Damian'in askerlerine benzemiyordu.Hepsinin yuzunde vahsetin izleri vardi.Iskoc degillerdi.Kiyafetleri ve armalari Damian'dan cok farkliydi.Bu topraklarda sadece Iskoc ve Ingiliz Kralligi'na ait askerler bulunuyordu.Oyleyse bu adamlar Ingiliz askerleri olmaliydi.Ama Ingiliz askerlerine de benzemiyorlardi.Kim bu adamlar diye dusundu yeniden.Cevresini saran herkese tek tek bakti.Hepsinin saclari cok uzundu ve sakallariyla birbirine karisiyordu.Hepsinin belinde kiliclar vardi.Iclerinden biri Breanna'ya dogru sert adimlarla yurumeye basladi ve yanina geldiginde Breanna ayaga kalkmaya calisti.Kendisini korumak icin fark etmeden kollarini kendisine sardi.Ona dogru gelen adamla gozgoze geldi ve gozlerinde hicbir sey goremedi.Bombostu.Breanna geriye dogru adim atmasina ragmen aralarindaki mesafe saniyeler icinde  kapandi.Arkaya gidemiyordu cunku onu kaciran adam yine onu esir almisti.Kollariyla Breanna'yi hapsetmisti.Icindeki korku yerini caresizlige birakti.

Ona dogru yaklasan diger adam Breanna'nin yirtilan elbisesini tek hamlede cekip kopardi.Breanna korkudan nefes alamadigini hissetti.Cigerlerine nefes gitmiyordu ve aglamaya basladi.Korkudan,caresizlikten sadece agladi.Bedeni nefret ve korkuyla titriyordu.Gozlerini kapatti.Ve askerlerin gülusmelerini duymamaya calisti.Adam daha fazla yaklasti ve elbisesinin geriye kalan her parcasini tek hamlede söktü.Gülusmeler yerini kahkahaya birakmisti.Ve Breanna sadece aglayabiliyordu.Gucu yoktu.Ve savasamiyordu.Hickirarak aglamaya basladi.Karsisindaki adam mide bulandirici bir sekilde gulmeye baslamisti ve Breanna'nin yari ciplak bedenine dokundu.Breanna ciglik atti ama sesi sönük kalmisti.Cunku Damian'nin sesi tum sesleri bastirmisti.

Breanna gozlerine inanamiyordu.Bir an hayal gordugunu dusundu ama hayal olmayacak kadar keskin bir sesle bagiriyordu.

"Ondan uzak durun.Cek ellerini uzerinden."Onu bulmustu.Burdan kurtulucakti.Damian onu korurdu.Her seyden.

Damian atini oyle hizli suruyordu ki Breanna bir an kendisini de ezecegini sandi.Saniyeler icerisinde etrafindaki askerlere aldirmadan Breanna'nin yanina geldi.Breanna'nin  arkasindaki ve onundeki adam Damian'i gorduklerinde en az Breanna kadar sasirmislardi.Etraflarindaki her adam kiliclarini kiliflarindan cikararak Damian'a dogru ilerlediler. Breanna dakikalar oncesine kadar sadece kendisi icin agliyordu ama simdi Damian icin de agliyordu.Cok kalabaliklardi ve Damian hepsine karsi tek basina savasiyordu.Ama hic yara almadan savrulan her kilic darbesinden korudu kendini.Breanna Damian'in iyi bir asker oldugunu biliyordu ama bu kadar kuvvetli ve gozu kara bir asker oldugunu gormemisti.Kilicini oyle seri kullaniyordu ki cevresindeki herkesi etkisiz hale getirmeyi basarmisti.Damian seri ve bir o kadar da gucluydu.Digerlerinin sayica ustun olmalarinin hicbir etkisi kalmamisti.

Damian'in  atinin uzerinde olmasi buyuk bir avantajdi cunku Brenna'yi esir alan bu adamlarin atlari yoktu.Ama zaman gectikce Damian'in hizi azaldi.Yorulmustu.Tek basinaydi ne kadar guclu olursa olsun sayica ustunluk onlardaydi.Damian'in ati da cok fazla darbe almisti ve zavalli hayvan o da en az Damian kadar hirpalanmis gorunuyordu.Breanna daha fazlasina sahit olamazdi.Her seyi unutmak istercesine gozlerini kapatti.

Kilic sesleri oyle yukseldi ki Breanna gozleriyle kulaklarini daha sıkı kapatti ve yere yigildi.Bedeni titriyordu ve kontrol altina alamiyordu.Yapabildigi tek sey kendisine sarilmak ve yerde oturmakti.Hickira hickira aglamaya devam etti.Aradan ne kadar zaman gectigini bilmiyordu ama ona saatler gibi gelmisti.Bir el omzuna dokundugunda bacaklarini kendine dogru cekmis ve bacaklarini kollariyla sarmisti.Gozlerini acmaya korkuyordu.Damian'a zarar gelmesinden korkuyordu.Caresiz kalmaktan,esir dusmekten korkuyordu.Gozlerini acmayacakti.Her yer kanla kaplanmis olmaliydi.Buna katlanamazdi.Ayni hafta icerisinde iki esareti kaldiramazdi.

Damian'i dusundu.Kalbi telasla ve korkuyla karisik atmaya basladiginda kendisinde gozlerini acicak cesareti buldu.Yerde degildi.Hareket ediyordu.Hatta yuruyor olmaliydi.Ama yurudugunu hissetmiyordu.Sonra kafasini kaldirdi.Ve Damian'in yaralanmis gogsunu gordu.Ona dokundu.Aglamaya devam ediyordu ama bu sefer kendisi icin degil.Onu kurtarmak icin cani pahasina savasan adam icin.Basini kaldirdi.Damian'in lacivert gozleriyle bulustu gozleri...Gozlerinde huzun vardi.Ama daha dikkatli bakinca sevkatle parladiklarini farketti.Sevkat,merhamet ve yorgunlukla harmanlanmis huzuru gordu.

Ellerini kendi bedeninden ayirdi.Kollariyla ona sıkı sıkı sarilan yakisikli askerin yuzune dokundu.Birbirlerine oyle yakinlardi ki nefesleri birbirine karisiyordu.Korkuyla ve heycanla aldiklari her nefesi huzurla geri veriyorlardi.Breanna Damian'in kollari arasinda kendisini dokunulmaz hissediyordu.Sanki kimse ona zarar veremezmis gibi guclu hissediyordu.Kollarini yakisikli askerin boynuna doladi ve huzur veren kokusunu icine cekti.

Damian kalabalik ceteyle tek basina savasmisti ama kendi askerleri Breanna'nin cigliklarini duyup gelmemis olsaydi Breanna suan kollarinda huzurla uyuyor olamazdi."Iyi ki yolda bana eslik etmelerine izin vermisim." diye dusundu.Yoksa suan Breanna guvende olamazdi.Ve en kotusu Damian'la olamazdi.

Genc kadini sıkıca kavrayarak atina bindirdi.Ve genc kadinin uzerine ekoseli kumasini sardi.Soguktan titriyordu.Usumesine engel olmak icin Breanna'ya daha sıkı sarildi ve onu kucagina cekti.Kisa surede titremesi gecmisti.O hicbir seyi umursamadan uyumaya devam ederken Damian'in dusunebildigi tek sey o pislik herifin Breanna'ya dokunmus olmasiydi.Sinirleri hala cok gergindi.Onu olduresiye dovmustu ama hala sinirleri gecmemisti.Sakinlesmeye calisirken Breanna'nin dudaklarindan dokulen tek kelime ona hayati boyunca hissetmedigi bir seyi hissettirdi.Bir kadina ait olmayi..

Uykusunda yeniden fisildadi Breanna "Koruyucum."