Baldan Tatlım (Tamamlandı)

1.4

Multimedya; Güneş

🗃

Gece on iki civarında hastaneden eve geri dönmüştük. Atlas'ın midesini yıkayıp serum takmışlardı.

Atlas'a eğer kendini kötü hissediyorsa şerbeti erteleyebileceğimizi söylesem de dinletemedim.

İnattı.

"Bak Atlas'ım gel etme. Yorgunsun zaten. Erteleyelim şu şerbeti bir kaç gün sonraya."

Artık o kadar ısrar ermiştim ki cevap verme gereği duymuyordu.

Ben de artık ısrar etmeyi bırakmıştım.

"İnşallah kaktüsün üzerine göt üstü düşersin Atlas, inşallah şu an yüzündeki o gudubet ifade rüyalarına girer Atlas, inşallah hayatının en önemli iş görüşmesinde dişinde maydonoz kalmış olur da iş verenin karşısına geçip gülümsersin Atlas, inşallah kabız olur saatlerce içindeki bokları dışarı atamazsın Atlas, inşallah telefonun lağıma düşer de bulamazsın Atlas... Abi bu ne inat herkes maymundan evrim geçirmiş, Atlas bey keçiden sanki!" Ben söylenmeye devam edecekken Atlas eliyle susturdu.

"Yeter git uyu hadi sabah kuaföre geç kalacaksın." dedi sakince.

"Hay sikeyim kuaförünü!" diyerek odama çıktım.

Peşimden de abim, Cansu, Güneş ve Atlas geliyordu. Kızlar misafir odaları yerine benim odamı tercih ederken Atlas'da abimin var olmasından dolayı tam koridorun sonundaki misafir odasına gitti.

📇

Sabah alarmımın iç karartıcı sesiyle uyanınca saatin 05.45 olduğunu gördüm.

Gözlerim bir an büyüse de bozuntuya vermedim ardından odamda yatan ayı yavrularını üzerlerine zıplayarak uyandırdım. Hemen sonra koridora çıktım ve merdivenlerin yanındaki korkuluktan aşağı eğildim.

Evin sessiz olduğunu farketmemle kimsenin uyanmamış olduğunu farkettim.

Uyanmaları adına büyük bir çığlık attım ve bağırmaya başladım.

"Yahu bu gün Okyanus Dağlı'nın biricik kız kardeşinin, Esma Dağlı'nın biricik kızının, Güneş Semur'un biricik görümcesinin, Cansu Biran'ın can dostunu şerbeti var kalksanıza bee!" diye cırladım.

Kimsenin olmamasını garipsesem de şaşkınlıkla odaları gezindim kimsecikler yoktu. Koşarak odama gittim ve telefonumu alıp annemi aradım. İlk çalışta açtı.

"Kızım biz sabah Sema teyzenlere geçtik siz hazırlanın kıyafetlerinizi falan alın Atlas oğlum birazdan sizi almaya gelecek." deyip yüzüme kapattı.

"Kızlar hadi eşyalarınızı toplayın Atlas bizi almaya geliyor." diyerek yanımdakilere döndüm.

Hepsi yattıkları yatağı toplamaya eğildiklerinde "Yavrularım malsınız da ben mi bilmiyorum. Bırakın yatakları, zaten akşam yorgun argın gelip direkt yatacaksınız direkt eşyalarınızı alın."

Uyku mahmurluğundan kurtulamadıkları için böyle davrandıklarını tahmin edebiliyordum.

Sonunda hepimiz ihtiyaçlarımızı halletmiş eşyalarımızı da almış kapıya doğru gidiyorduk ki kapı çalmaya başladı. Zamanlamasını sevdiğimin çocuğu seni.

Kızlar hala mıy mıy arkamdan yürürlerken koşarak kapıyı açtım ve Atlas'ın boynuna sarıldım.

Gülerek kollarıyla beni sardı ve "Hayırdır Nefes kız? Sen bu saatte bu kadar enerjik olmazdın." dedi.

Bende güldüm.

"Farkında mısın bilmiyorum ama biz bu gün aile arasında herşeyi resmiyete döküyoruz."