Baldan Tatlım (Tamamlandı)

1.7

Multimedya; Nefes

Öncelikle şu konuya değinmeden geçmeyeceğim. Bir önceki bölümde ki Azmak nehrinin İzmir de değil de Muğla da olduğunu biliyorum. Fakat İzmir'de de Azmak koyu var.

🛋

Azmak'a gitmeyi ben de çok istiyordum. Fakat umarım Atlas'ın aklında bir plan yoktur.

"Nefes hadi çıkalım."

Atlas'ın seslenmesiyle oturduğum yerden zıplayarak kalktım ve bahçeye çıktım. Atlas da hemen peşimden geldi ve arabaya geçtik.

Sessiz bir yolculuğun ardından Koy'a ulaşmıştık.

"Atlas oğlan, ben vazgeçtim. Gelmiyorum."

Atlas derin bir ben aldıktan sonra bana döndü. (Bu espirik ile uzaktan yakından alakası olmayan cümleyi ilk bölümlerde Esma sultan için kullanmıştım sşsçslşssl)

"Niye hatun? Ne değiştirdi fikrini?"

"Ya Atlas gelmiyorum ben. Karadeniz'imi özledim. Beni Trabzon'a götür."

"Nefes, hadi güzelim. Bak tatile gelmişsin. Şuranın tadını çıkar. Zaten Trabzon da yaşıyorsun. Oraya elbet gideceğiz. Buraya odaklan!"

"Olmaz Atlas! Karadeniz!"

"Nefes! Yürü dellendirme beni! Laz damarım atıyor bak ha!"

Pek ikna olmasam da mızmızlanmalarıma devam ederek araçtan indim.

"Dur hatunum."

"Ne var lan piçoroz!?"

"Çıkar ayakkabılarını, onlarla yürüyemezsin burada."

"Niye yürüyemem? Topuklu ayakkabı ya da spor ayakkabı değil ki kuma batayım! Sandalet oğlum bu!"

"Olsun, giy şu terlikleri."

Atlas benim aksime sakindi. Ben olsam, birisi bana şu an yaptığım gibi ortada hiç birşey yokken durduk yere bağırsa, sıçardım ağzına. Bu oğlan çocuğu niye sakin böyle?

Bağırmamın, ona sinirlenmemin bir anlamı yoktu aslında. Bu nedenle yaptığım saçmalığa bir son verip dediğini yaptım ve terlikleri giydim. Ardından koşa koşa suya girdim.

"Senin bu ani ruh hali değişimlerini ne yapacağız hiç bilmiyrım Nefes!"

"He he ondan Atlas oğlan!" diyerek daha ileriye gittim.

Su buz gibiydi ve dizlerime kadar hatta biraz daha üstüne kadar suya batmıştım. Ama bu durum o kadar serinleticiydi ki halimden memnundum.

Kuşlar en sevdiğim şarkının melodisini mırıldanır gibi ötüyor, güneş mutluluğuma mutluluk katmak istercesine tepemden bana göz kırpıyor fakat buna rağmen rahatsız etmeyecek şekilde serin bir rüzgar esiyor.

Atlas oğlanım yanımda, yakınımda. Ben mutluyum, o mutlu, biz mutluyuz. Huzurluyuz!

Neyse canım yeter bu kadar 😂

Ben bir iki adım daha atmıştım ki ileriye doğru, arkamdan gelen hışırtılarla Atlas'ın geldiğini hissederek bekledim.

Sakince atılan bir kaç adımın ardından Atlas oğlan geldi ve bir kaç adım gerimde durdu. Bir kaç derin nefesin ardından bir anda bacaklarımda bir baskı hissettim ve ufak bir çığlıkla geriye doğru düştüm.