1.1

1K 110 12
                                    

Multimedya; Atlas Efe

📗

Cansu'nun aramasını hemen yanıtladım.

"Efendim CanSuyum?"

"Nefes hanım, biz aramasak arayacağınız yok."

"Yahu CanSuyum başıma gelenleri bir bilsen, aramadım diye hesap sormak yerine çıkar buraya gelirdin."

"O kadar vahim mi durumlar, Nefes kız."

"Vallahi vahim CanSuyum."

"Tamam Nefes Kız. O zaman ilk uçakla Trabzon'a geliyorum. Ama sana önemli bir haberim var. Uzay da şu an uçaktaymış."

"Ne? Nereye gidiyormuş ki?"

"Kızım bunu sana söylediğime göre nereye gidiyor olabilir?"

"Trabzon'a... Oha! Buraya geliyor!"

"Aynen öyle. Neyse Nefes kız ben de eşyalarımı toplayayım da geleyim bir kaç günlüğüne oralara."

"Tamam CanSuyum görüşürüz." dedikten sonra telefonu kapattık.

Atlas bana bakarken ona döndüm.

"Uzay buraya geliyormuş."

Gözlerinden bir an sinirlendiğini gördüm.

"Niye?"

Sesi de sinirliydi.

"Bilmiyorum. Ama onu görmek istemiyorum."

"Nedenini merak ediyorum ama sormayacağım çünkü onunla karşı karşıya gelmeni ben de istemiyorum."

"O zaman gelmeyeceğim."

Güldü bu dediğime.

📕

Köye yaklaştığımızda çekingen bir şekilde ATLAS'a baktım.

"Söyle hadi içinde kalmasın."

"Ha?"

"Nefes'im on dakikadır bana bakıyorsun hadi söylemek istediğin şeyi söyle de kurtul."

"Ha o mu? Şey ya..."

"Ney ya..."

"Atlas ben ne sizin eve ne kendi evime ne de bu köyde biryere gitmek istemiyorum."

"Neden?"

"Eve gitmeme sebebimi biliyorsun, köyde biryere gidip kimseye yük olmak istemiyorum ve sizin evde de kendimi rahat hissetmiyorum. Fazlalıkmışım gibi geliyor."

"Of Nefes ne yapacağım ben seninle?" diyerek gözlerini devirdi.

Tam ağzımı açacağım sırada eliyle susmamı işaret etti ve arabayı kendi evlerine doğru sürdü. Arabadan indiğimde çevreme bakındım.

Arka bahçenin ışıkları yanıyordu. Atlas'a baktığımda o da anlamamışa benziyordu. Beraber arkaya doğru yürüdük ve bahçede beraber oturan ailelerimizi görmemle geri dönmeye çalıştım.

Atlas bana engel oldu ve beni o tarafa doğru ilerletti. İtiraz etmedim. Bahçedekilerin yanına gittiğimizde annem ve abim bana korkarak bakıyordu.

Daha fazla dayanamayacağım ben yahu.

İki adımda ikisinin ortasında bittim ve annemin ellerini tutarak öptüm. Ardından ikisi de ayağa kalktı ve onlara sıkıca sarıldığımda Okyanus da yanağımdan kocaman bir öpücük almıştı.

Sonunda ayrıldığımızda annem tam ağzını açıyordu ki susturdum onu.

"Anne bu konuyu hallettik kapandı bitti. Lütfen bir daha açmayalım."

Baldan Tatlım (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin