Chapter three: Leaving the dorm
Jeonghan 's POV
" (y/n)! (Y/n)!" I called her but she didn't look back. She ran away to her room.
Sinundan ko siya pero nilock niya ang pintuan ng kwarto
" Noona buksan mo 'to noona!" Kinatok ni Hoshi ng kinatok ang pintuan niya. Nandito pala siya. Sa amin kase, maliban kay Chan kay Hoshi na siya sunod na malapit.
Lahat kami nagulat sa ginawa niya. Galit man sa kanya o hindi. Madalang siyang magalit. Madalabg siyang umiyak. Kaya nga hindi namin inasahan ang ginawa niya kanina eh.
"Soonyoung ako na." Sabi ko.
"Honey? Honey si Jeonghan 'to. Buksan mo yung pinto" mahinahon kong katok sa kanya.
"Ayoko! Mag-ayos muna kayong 13!" Sigaw niya.
Hindi talaga siya sanay na nakikita kaming magulo.
"Hindi mo bubuksan 'to o patitigilin kita sa trabaho mo?" Tanong ko sa kanya.
Sabi kase nila tita sa akin, pwede ko siyang patigilin kahit saglit since bawal siya sa stress. Siya n kase ang bagong CEO ng company nila.
"S-saglit lang. Basta ikaw lang ah." Sabi niya.
Binuksan niya ang pinto at bago ako pumasok, tumingin lang muna ako kay Soonyoung. Tumango lang siya at umalis.
"A-anong kailangan mo?" Tanong niya sa akin.
"Bakit mo naman ginawa yun?" Tanong ko sa kanya.
Sumandal ako sa pinto at siya naman nagtakip ng mukha at umiyak.
"Ano ba talaga nangyari Jeonghan?" Tanong niya pabalik.
"This is not right time for you to know. But fot now answer my question first. Alam mo namang hindi maganda yun sayo di ba?" Sabi ko sa kanya.
"Ewan ko. Ewan ko. H-hindi ko lang naman talaga kinaya yung mga nakita ko. Kayo pa ba yung seventeen na nakilala ko bago mag-debut? Ha? Kayo pa ba yun!?" Tanong nuya ulit.
Inakap ko lang siya at pinatahan.
"Shh.... Everything will be alright huh?" Sabi ko sa kanya.
Hikbi lang siya ng hikbi sa balikat ko.
"Kayo pa naman rin yun di ba hon?" Tanong niya sa akin na parang bata.
Hindi na lang ako sumagot dahil hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya.
Walang nakakaalam kung kami pa rin ying Seventeen na nakilala ng iba.
Hoshi's POV
Naglakad na ako papunta sa kwarto ng performance team. Nadoon si Chan. Umiiyak. Eto namang dalawa pinapatahan ang bata.
"Soonyoung hyung!" Sigaw niya sabay yakap sa akin.
"Mianhae. Mianhae" sabi habang umiiyak sa damit ko.
"Why? Bakit ka nagsosorry? Wala ka namang kasalanan ah." Sabi ko sa kanya.
"Kung hindi ako nag suggest ng spin-the/bottle, hindi sana 'to mangyayari eh" kumalas ako sa pagkakayakap niya at hinarap siya.
"Walang may kasalanan. Hindi ikaw, hindi si noona, o kung sino 'man ang nasa seventeen. Ha?" Sabi ko naman sa kanya.
"At kayong dalawa naman, 'wag na kayong sasali sa gulo ha. Kung ano' man ang nalalaman niyo, sa inyo na lang yun." Paalala ko sa kanila. Tumango lang sila at bumalik sa kama nila.
(Y/n) 's POV
Hindi sumagot si Jeonghan sa Tanong ko.
Hindi na nga siguro sila maayos. At dahil diyan. Ako ang mag-aayos sa kanila.
_
_
_
_
_
"Honey... Honey gising na aalis na ako." Ginising ko si Jeonghan.
Alas-kwatro pa lang pero naisip ko nang umalis. Ang sabi kase ni Jeonghan alas-sais pa raw magigising ang buong grupo kaya habang maaga pa aalis na ako.
"Aalis ka na?" Tanong niya sabay kusot ng mata. Tumango lang ako sa kanya ng nakangiti.
"Wait for me mag-aayos lang ako." Sabi niya.
Pinuntahan ko si Dino sa kwarto nila. Good thing nasa bungad lang siya kaya madali ko lang siyang nakita.
"Dino... Dino gising na." Sabi ko sa kanya.
"Hmmm"
"Dino gising na aalis na si noona." Napatayo siya bigla at tinitigan ako.
"Ang aga naman yata noona?" Tanong niya sa akin.
Eh may trabaho pa si ate eh. Mag-aayos pa ako ng gamit ko. Gusto mo sama ka na lang? "Sabi ko sa kanya. Tumango lang siya at nag-ayos.
"Sige nasa baba lang ako ha." Sabi ko sa kanya bago bumaba.
Bumaba na ako sa sala nila. Wala nang gaanong picture tulad ng Dati. Puro album na lang. Trophies. At awards.
Iniisip ko tuloy, paano nila nagagawang mag-mukhang maayos sa mga carats? PAANO!
"Honey/noona" tawag nilang dalawa sa akin. Napatingin ako bigla sa kanila.
"Tara na. "Aya ko sa kanila
Nasa sasakyan na kami ngayon. And I'm still wondering kung saan napunta ang pictures nila. Namin. Meron din kase ako doon.
Aalamin ko talaga ang nangyari sa kanila sa loob ng limang taon.
Jeonghan's POV
Nahatid na namin si (y/n) at nakabalik na rin kami sa dorm. Gising na ang ilang members gaya nila Jisoo, Soonyoung, Jihoon, Seungcheol at Mingyu. Lahat sila napatingin sa amin ni Chan.
"Saan kayo galing?" Tanong ni Seungcheol.
Oh yeah he's still the leader.
"Hinatid lang namin si noona sa apartment niya since marami pa raw siyng aayusin" sagot ni Chan bago umakyat.
"Hyung bakit di mo man lang sinabi na babalik na pala si noona sa apartment niya?" Tanong ni Soonyoung.
"Ayaw niyang pasabi kase nagmamadali na rin siya. Syempre boss ko yun kaya sinunod ko." Sabi ko bago umakyat ulit sa kwarto at nagbihis.
*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/
Author's note:sorry for the short chapter
BINABASA MO ANG
Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction
FanfictionAyusin ko ang mga gusot sa buhay nila. Ayusin ko ang anumang nasira ko. Ayusin ko ang dapat hindi magulo. At higit sa lahat... Ayusin ko ang mga kaibigan ko. Fixing their lives is like fixing a broken compass. Na dapat magtuturo ng direksyon sa...
