Chapter fifty three

52 0 0
                                    

Chapter fifty three: sa tabi mo lang

S Coups' POV

"Bakit ba kase ayaw mo akong papuntahin dyan?"

"Hindi naman sa ayaw ko Gummy, I said, go get a rest. Masyadong mahaba ang araw para sayo."

"I know but baby, you're my stress reliever."

"Oh, so my gummy is stressed out huh? Don't worry, pupunta naman kayo dito eh."

"But I need a stress reliever."

"I love you gummy... muah muah. Oh, is that enough na ba Mr Choi Seungcheol?"

"Opo."

"Okay... Tulog ka na para mawala pa lalo yung stress mo bukas kapag nakita mo na ako. I love you po"

"Opo I love you too po. Good night."

Call Ended

Ang cheesy namin.

Pero what's new?

We've been doing this for years before di ba?

Ramdam ko. Ramdam kong magtatagal pa siya. Magkakaron kami ng pamilya, titira sa lugar na malayo sa fans, at itutuloy ang mga pangarap namin.

I love her so much. And I don't how to live if she'll leave.

*/*/*
-
-
-
*/*/*

Grabe naman kase, ang dami na nito. Ang dami nang pinabili niyang pagkain, sa kanya pa lang, tapos labingtatlo pa kami, tapos si Kate pa, tapos magulang niya. Buti nga wala si Hyung at ang pamilya niya kundi malilintikan na talaga.

"Andami niyan sir ah?" Bati sa akin ng isang nurse na nakasabay ko sa elevator.

Syempre di ako makikilala, nakamask ako at cap eh.

Tumango lang ako. Same floor lang kami, pero pagkalabas niya, may sumalubong agad sa kanya na isa ang nurse at may binulong.

Hindi ko alam pero agad silang tumakbo at lumiko sa hallway.

Shet please, hindi maganda kutob ko dito.

Lumiko na rin ako sa hallway since nga doon ang kwarto ni (y/n).

Pero imbis na blanko na pinto ang makita ko, umiiyak na Seungkwan at Chan ang nasisilayan ko. Si Jeonghan na hindi mapakali, si Joshua na nagpapatahan sa mga bata, si Jihoon na blanko ang mukha, at iba pang miyembro na hindi mo maintindihan ang ginagawa.

Then bigla na lang na may pumapasok at lumalabas na nurse mula sa kwarto niya.

No... no...

"A-anong nangyayari? B-bakit kayo nasa labas? W-wala siyang kasama sa loob!" Sigaw ko at pumasok sa kwarto.

Rinig ko ang pag tawag nila sa pangalan ko pero wala akong pakialam, my only concern right now is my girlfriend, and only (y/n).

" (y/n)..."

"Sir hindi po kayo pwede dito..."

"No! Ako ang bantay niya! Ako ang boyfriend niya! She needs me right now! So better get out!"

"Hyung!"

Nagpupumiglas na ako kahit na pinipigilan nila ako, I need to be with her. Kailangan ko siyang makita!

"Clear!" Shit shit no... No...

" (y/n)!" I called her name once again.

"Seungcheol! Tama na! Let them do their job! If she died right away, then be happy, because that's what she wants---"

"Gago!" Agad kong nasapak ang mukha ni Jeonghan.

Anong klase siyang kaibigan? Be happy when she died? Naggagaguhan ba kami? Let them do their job? Psh.

"Time of death, 3:17 pm."

"No no no no no no... NO!" Sigaw ko at lumapit kay (y/n) "wake up baby please... mali sila di ba? Buhay ka pa eh... malakas ka pa eh... dilat mo na mata mo..."

"C---Cheol Hyu--yung" utal-utal na tawag sa akin ni Dino.

"Sorry..." sabi ng doktor nung makaharap ko. "Sir, we did our best pero--"

"Your fucking best is not enough! Buhay pa siya eh! Buhay pa eh! Ano ba!" Sabi ko habang inaalog siya.

"Sir---"

"I'll give my heart..." out of the blue kong sabi.

"What?!" Sigaw ng mga bata.

"Hyung hibang ka na ba?! Sa tingin mo magiging masaya si noona kapag nalaman niyang ikaw ang donor niya?! Hyung naman!" Inaalog na rin ako ni Jihoon. "Hyung wag ka ngang magpakagago ulit!" At isang sapak para magising ako sa katotohanan.

"Hyung..." tawag sa akin ni Seokmin "noona needs a goodbye right now" tgen he smiled, sadly.

Humarap lang ako kay (y/n) at inakap siya.

"I love you, I love you, I love you"

"CHOI SEUNGCHEOL!" rinig kong sigaw ni Jeonghan.

Napadilat ako ng mata, puno ng pawis ang mukha ko, mga luha na galing sa mata ko.

"Ano ba?! Kanina ka pa umiiyak habang tulog ah!"

"Anong oras na?"

"5" agad akong tumayo at kinuha ang phone ko.

Sorry, Ms (y/l/n) is currently busy right now. If you're going to tell something very important, please leave a message after the beep.

Naman oh!

Sorry, Ms (y/l/n) is currently busy right now. If you're going to tell something very important, please leave a message after the beep.

Aghh!

"Hyung ano ba?! Nakakahilo ka ah!"

"Gisingin mo yung mga bata."

"Pero Cheol---"

"Just wake them up!"

*/*/*


Nasa likod ko lang ang mga bata na nagtataka kung bakit ang bilis kong maglakad at nagmamadali pa ako.

Antok pa ang iba sa kanila lalo na si Jihoon, pero wala akong pake, I need to make sure that she is alright.

" (y/n)" tawag ko sa kanya pagkapasok namin sa loob ng kwarto niya.

"Gummy? Ang aga pa a---" agad ko siyang nilapitan at inakap.

"Gummy---"

"Shh... let me do this baby" I whispered. "Gusto kong nasa tabi mo lang ako."

*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/

Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon