Chapter forty: VIP room
Third person's POV
Its been a month simula nung umalis si (y/n) papuntang Italy. Hindi man lang siya tumatawag, o nagtetext.
Sa loob ng isang buwan na yun, walang araw na hindi pumupunta si Jeonghan sa office niya, at sa apartment. Nagbabakasakali na baka naman nakauwi na siya di ba.
Walang araw na hindi niya iniisip kung nakainom na ba siya ng gamot. Oh, naospital ba siya? Baka naman nahimatay siya.
At ngayon, kakabalik lang ni Jeonghan sa practice room. Bigo na makita ang dalaga sa office.
"Babalik naman si noona next month Hyung eh." Komento ni Jihoon sa kanya.
"Hindi ganun yun eh."
"Hyung naman pinapagod mo lan---"
"HINDI MO KASE AKO MAIINTINDIHAN!" singhal nito.
"Hyung naman... Di ba?" Pagpapaalala ni Chan sa kanya.
"Dino eh! Wala ako sa tabi niya! Paano ko siya mababantayan?!"
"Hyung kung bumigay ka na ibig sabihin tanggap mo na!"
"Pero hindi ibig sabihin kaya ko na wala siya! Dino Italy yun. Hindi lang yun basta-basta Asia." Sabi niya at napailing
"Alam niyo, umuwi na lang tayo." Opinyon ni Minghao na agad naman sinangayunan ni Hansol.
"Mabuti pa nga."
*/*/*
When they entered the dorm, isang box agad ang sumalubong sa kanila.
When you opened this, distribute, then meet me at the restaurant near your building, all of you. Text me kung papunta na kayo. And make sure nadistribute niyo to bago kayo umalis. -Noona
Nagningning ang mata ni Jeonghan sa nabasa nila.
"S-si noona..."
"I-idistribute niyo na..." utos ni Seungcheol sa kanila.
Puro pasalubong.
Dapat maging masaya di ba? Dapat ayos lang ang lahat. Pero hindi, kahit na alam nila na nakauwi na siya, kahit may pasulubong pa siya, may iba na hindi ni alam.
Nang matapos na nilang ipamigay, napaupo na lang sila.
"Pupuntahan na ba natin si no---"
"Oo." Pagputol ni Jeonghan sa sasabihin sana ni Jun.
"Uy hyung sandali!" Paghahabol sa kanya ni Dino. At sumunod na ang iba.
To: ♥️♥️♥️
Papunta na kami.
Pinalitan niya na ang pangalan ni (y/n) sa call logs niya since nga break na sila.
Pero mabalik tayo, (y/n) nodded nang mabada ang message ni Jeonghan.
She immediately headed to the restaurant and waited for them.
"Is there any reservation for Ms. (Y/l/n)?"
"Ah yes sir"
May naghatid lang sakanila papuntang VIP room, and there, yung noona nila, nagccellphone lang.
"Tatayo lang kayo dyan?" Tanong nito kaya umupo lang sila at yumuko.
"Nag-order na ako." Pero walang umimik.
(Y/n) looked up.
"Walang kikibo?" Tanong niya ulit. "Ganyan ba kayo for two years?" Tanong niya pa.
" (y/n)" Jeonghan called her name.
She sighed.
"Two years? Wow. Nakayanan niyo yun? Ang tibay naman ng sikmura niyo."
"N-noona, anong pinupunto m-mo?" Takang tanong ni Mingyu
"Napaka babaw niyo."
"Ano bang pinupunto mo noona?"-wonwoo
"Bakit hindi niyo pinakinggan si Jihoon, huh? Kayo naman, bakit hindi niyo pinakinggan si Jun?" Tanong niya sa hiphop at vocal team.
"B-beca-"
"Because you don't need a freaking reason? Huh? Lagi naman eh. Kung ako ang nabigyan ng ganung pagkakataon, pwede kong isarili yun at umalis na lang na parang bula. Pero hindi eh. Sinarili niya yun, at nagstay sa tabi niyo. Can't you see? Dalawang taon na pero kumpleto pa rin kayo? Napakasimpleng bagay. Pwede naman kayong makinig kay Jihoon ah? Pwede niyong hayaa na magkausap si Mingyu at Seungkwan. Na hayaan na matakot si Jun. Pero ano? Tinanggalan niyo ng kalayaan yung isa't isa. Alam niyo pala yung nangyari eh. Alam niyo eh edi sana sinabi niyo! Hindi yung ganito. Paano niyo nagagawang magpanggap na ayos lang lahat kahit hindi? Paano?!"
"Paano mo nalaman? At kailan mo pa alam? " Tanong ni Seungcheol out of nowhere.
"I have my own ways Seungcheol. And nalama ko to, a month ago. After nung two lies and a truth. Remember C? Hahaha!"
She laughed bitterly.
"Now Jihoon, sabihin mo sa kanila yung totoo."
"T-teka..."
"Diba sabi mo hindi mo lang yun ginawa para sa sarili mo? Now tell them why!"
"Someone called me, makipagkita raw ako sa kanya, he's a CEO ng isang music company sa New York. He offered me a contract, and gave me a month to think. Gusto ko eh. Gustong-gusto ko. Pero pano na lang yung iiwan ko dito? Puta, nandito pamilya ko eh. Nandito buhay ko eh. Alam ni CEO, Pero nakiusap ako na wag sabihin sa inyo. Ayoko kase hindi ko naman alam nararamdaman niyo eh. Pero pucha mas malala pa pala. Sama kung ganun, sinabi jo na lang. Sana inamin ko na lang..."
"Woozi hyung...." tawag sa kanya ni Mingyu. "Bakit mo pinalayo si Seungkwan?"
"Hindi ako ang nagpalayo kay Seungkwan." Sabi ni Jihoon at tumingin kay Wonwoo.
"Dahil ayoko na pati ikaw masaktan ng vocal team."
"What?" Tanong ni Jisoo.
"Di ba? Nagsimula kay Vernon, when Seungkwan dated Kate."
"I did not date Kate."
"Oh yeah whatever. Then Jeonghan when he steals noona from Coups," napatingin lang si (y/n) kay Jeonghan, alam niya ang lahat maliban doon. "The Jihoon hid the truth na may nag-offer sa kanya from new york. And you, ayoko lang na baka pati ikaw!"
"Pero labas kami dun!"
"Kahit na---"
"Mag-aaway na naman kayo? Hahahha. Can't you see the main reason kung bakit kayo nag-aaway?" Napatingin lang sa kanya ang lahat.
"The main reason is hindi kayo marunong makinig. Nakinig ba kayo kay Jihoon? Kay Seungkwan? Kay Jun? Kay Seokmin? Sa amin? Hindi di ba? Kailangan niyo man ng dahilan o hindi, sana man lang nakinig kayo. Hindi naman mahirap yun ah? Napakasimple lang nito pinaabot niyo pa ng dalawang taon? People life is too short, mag-aaway pa kayo? Lahat kayo Inuna ang sarili niyo, na baka madamay kayo, baka masaktan kayo, pero hindi niyo inisip, na dahil sa ayaw niyong madamay, mas lalo kang nadawit. Na dahil ayaw niyong masaktan, nakasakit kayo ng iba. Di ba sabi niyo dati, compass ko kayo? Kayo magtururo sa akin patungo sa pupuntahan ko? Pero paano niyo magagawa yun kung kayo mismo ang sira? Paano?!" Nabalot ng katahimikan ang buong VIP room. She nodded and stand. "I've done my part. Kayo na ang bahala kung magakakaayos kayo o hindi." Then she leaved.
*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/
BINABASA MO ANG
Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction
FanficAyusin ko ang mga gusot sa buhay nila. Ayusin ko ang anumang nasira ko. Ayusin ko ang dapat hindi magulo. At higit sa lahat... Ayusin ko ang mga kaibigan ko. Fixing their lives is like fixing a broken compass. Na dapat magtuturo ng direksyon sa...