Chapter twenty one: convincing Vernon
(Y/n) 's POV
Nakatunganga lang ako sa bintana habang hinihintay na sagutin ni Kate ang tawag ko. Nung isang araw ko pa siya tinatawagan pero hindi pa rin siya sumasagot. Jusko naman, Thursday na, dapat by Saturday, makapag-usap na silang tatlo. Kailangang nagkaaayos ng Verkwan, at wala siyang ibang choice dahil damay siya rito.
"Naman... Kate Jang... I need you..."
"Hello Unnie?"
"HOY KATE JANG! NUNG ISANG ARAW PA AKO TUMATAWAG SAYO AH! BAKIT NGAYON KA LANG SUNAGOT ABER?!"
"Uy naman, no shouting. Sorry okay... Hindi lang ako nakakapagcellphone kase may report akong dapat tapusin. Sorry."
"I understand. So I assume, tapos na ang report mo ngayon, aren't you?"
"I'm almost done unnie. Mamaya tapos na' to. Bakit?"
"Good. Gusto mo bang makausap si Vernon"
"Of course unnie. I'd love too. P-pero... Imposible naman na... Na kausapin niya ako. Galit na galit siya sa akin."
"Paano mo naman nasabi? You don't even try. So how can you say so?"
"I tried unnie, I tried. Ilang beses ko na siyang sinubukang kausapin noon unnie, pero ano? Hindi niya ako pinakinggan. No. Mali. Hindi niya ako binigyan ng oras na magpaliwanag. Sawa na ako unnie."
"I know okay? Pero malay mo this time, makinig na siya ngayon. Please, do this for me. Alam kong sawa ka na. Alam kong pagod ka na, pero huli na to. For the last time, try to explain yourself. Please... Please Kate."
"..."
"…"
"…"
"…"
"Sa Starbucks unnie. I will try yo explain for the last time. I want him. Please unnie, convince him. Convince Hansol this Saturday." Napangiti lang ako.
"Of course sweetie. I will convince him. Thank you."
"No unnie. Thank you for motivating me. Thank you kase pinamukha mo sa akin na dapat hindi ako sumuko. Well, kung ano man ang kasunod neto, it's my fault already."
"Sure thing. Oh siya. Tapusin mo na yan. Itext ko na lang sayo kung what time siya free. Okay?"
"Hmm. Bye Unnie!"
"Okay bye!"
Call ended
One down. Si Vernon-ssi na lang. Di ko pa yun nakakausap eh. Ang hirap pa namang kausapin nung mokong na yun. Nagmana masyado sa hyung niyang isa pa na mahirap kausapin.
"Vernon-sii!"
"Ahh noona! Don't shout please!"
"Oh. Sorry."
"No it's okay. Just, don't do it again. Ano ba yun?"
"Ahh. Pwedeng Punta ka ng Starbucks sa sabado? Please?"
"Ha? Why noona?"
"A-ano kase eh... a-ano..."
"What?"
"M-may k-kausap sana s-sayo. Kung o-okay lang naman...."
"Bakit hindi na lang siya ang pumunta dito noona?"
"A-ano kase eh... basta. Kailangan sa Starbucks, yung malapit sa building ko. P-please?"
"Sino naman siya noona at kailangan pang ikaw mismo ang tumawag?"
"Napakaimportanteng client Vernon. And she wants to talk to you."
"She? Babae siya?" Paktay...
"Oo eh... p-please Sol..."
"Noona alam mong masyado akong busy for that. Sorry noona I can't make it this Saturday."
"Okay. Ipapacancel ko na lang. Sayang naman... Thank you sa oras Vernon... bye"
"Noona wait!"
"Hmm?"
"…"
"…"
"…"
"Magsasalita ka ba o tatahimik ka lang? Dalian mo icacancel ko pa yun."
"P-paano ko malalaman na siya yung client mo?" Silently, I drew a smile on my face.
"She's going to wear pink hoodie and black pants. I swear."
"Hmm. Please tell her to be there around 3:10 pm. Okay noona?"
"Copy that sir! Oh my seventeen! Thanks Vernon! You don't know how happy I am!"
"Anything for you noona. Byee.."
"Bye!"
Call ended
Step 3 succeed!
Wihh kailangan ko na lang iset up ang lahat.
Malapit na to.
To: Kate J.
Wear pink hoodie and black pants. Be there by 3:10.
10:31
Okay Unnie copy that
10:32
Naman Kate Jang wag kang
Magsasayang ng pagkakataon
Na kausapin siya. Ipaliwanag
mo kahit auaw niyang makinig.
Okay?
10:33
Unli lang unnie?
Alam ko nang gagawin ko
Ako nang bahala dun
10:33
You've done your part unnie.
Thank you.
10:33
Anything.
Naman! Onting kembot na lang 'to! Mapag-aayos ko rin sila. Kung hindi by Saturday, vy sunday. Hindi ako palayag na matapos qng linggong to nang hindi sila nagkakaayos.
*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/
Author's note
Huhuhu sabaw.
BINABASA MO ANG
Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction
FanfictionAyusin ko ang mga gusot sa buhay nila. Ayusin ko ang anumang nasira ko. Ayusin ko ang dapat hindi magulo. At higit sa lahat... Ayusin ko ang mga kaibigan ko. Fixing their lives is like fixing a broken compass. Na dapat magtuturo ng direksyon sa...
