Chapter forty nine: Date
(Y/n) 's POV
"Buti naman nakabalik ka nang mas maaga sa sinabi ko." Napangiti lang ako sa sinabi ni Dr. Seo. Its 5:00 am by the way. Earlier than the agreement time. Which is 8: 00 am.
"Di naman kase ako nagbebreak ng rules.." sagot ko naman.
"Hmm." Di ko alam if that's the sign that she's agreeing or not.
Obviously, medyo inis tk sakin kase ayaw niya ring sumuko ako. HMP!
Pero naman wala siyang magagawa.
In real... She has a son. Had a son actually.
Years ago, nung medyo nag-aalangan si ate, I met that guy. Erick Seo. May sakit din siya. But not ARVC. Dilated cardiomyopathy was his sickness. Like my unnie, he was fighting. Nainspire pa niya nga si ate na lumaban eh. But suddenly, they moved here in Korea kaya napahiwalay kami sa kanya. My unnie died looking for him. My unnie likes him.
Then nung naconfine ako rito. A week after I knew this fucking sickness, I saw him once again. But this time, he's dying. Hinahanap niya si ate pero yun nga. She's not around. He likes my ate...
Naging maayos pa lahat noon. Until before I move, he died in front of me. I lose someone close to me... For the second time. And its because of a freaking heart desease.
Masaya ako nun na hindi na siya nahihirapan. And matutuloy na or should I say, magsisimula na ang love story nila ni ate.
Kaya ayaw sana ni Doc nasumuko ako. She didn't do anything for her son and for my unnie back then. Kaya gusto niyang pagalingin ako. Kahit alam kong napaka imposible.
"Hey ang lalim naman niyan." Komento ni Seungcheol while peeling the orange.
"Ha? W-wala to. May naalala lang." He nodded.
I love this view too much. I love his eyes, his smile, his hair... Everything about him. Sayang minsan ko na lang to makikita.
"Wag masyadong titigin... Lam ko naman na gwapo ako eh" I playfully hit his shoulders.
Adik.
"So. Ikaw Ms. Ano pong plano mong gawin these days?"
"Just to be with you. The thirteen of you. As simple as that."
"Should I call them now?"
"Nope. I want tobe with you, more." He giggled and kissed me on cheeks. "Kilig ka naman." Asar ko sa kanya.
"Err... Kumain ka na nga lang!" Sabi nga sabay subo sakin ng orange.
"Nagpakulay ka?" Tanong ko sa kanya nang mapansin kong black na ang buhok niya. Blonde kase yun nung nakaraan eh. Sakin naman, brown. Huling pakulay ko bago pa ako bumalik dito.
Tumango lang siya at kumain din.
"Pakulay din ako." Sabi ko.
"Ha? Bakit?"
"Wala lang. Relationship goals." Sabi ko sabay taas baba ng kilay.
"Naging kayo lang ni Han, may paganyan-ganyan ka na."
"Hoy, ikaw kaya nagturo sa akin ng mga ganito." Napatawa na lang siya sa sinabi ko.
Totoo naman eh. Siya kaya yung bumili ng couple shirts namin noon. Siya yung bumili ng parehas na phone case namin. Oh di ba?
"Akin na cellphone mo." Sabi ko. Inabot niya lang sakin yun kase parang wala siya sa sarili niya na kumakain.
Binuksan ko yun and natuwa ako nang makita ang lock screen wallpaper niya. Our first ever kiss. Alam ko naman password neto eh. 072695 birthday ko. Hahaha. Ewan ko ba. Kahit sakin birthday niya eh. 080895.
Naghanap na agad ako ng picture ko. Oo picture ko talaga! At nung maset ko na yun, naghanap naman ako ng picture niya sa cellphone ko at iyon ang ginawang wallpaper.
GOALS!
"Nung ginawa mo?" Tanong niya.
I showed my home screen wallpaper at tinuro ang cellphone niya.
"Ang dami mo palang natutunan sa amin ni Jeonghan." Sabi niya.
"Alis ulit tayo." Sabi ko
"Ang gala mo naman ngayon."
"Bili lang tayo ng couple shirts, couple shoes, basta! Date tayo!" Sabi ko.
Bumuga lang siya ng hangin at tumango.
"Wait for me." Tumayo na siya at lumabas.
I should spend more moments with them. With him.
Ang gusto ko lang naman is yung maging magkaibigan kami eh. Pero nung sinabi niyang mahal niya pa rin ako, narmdaman kong, ang hirap nang umalis.
Sawang-sawa na ako rito sa ospital. Nakakaiyak.
"Uy. Magbihis ka na. 3 lang ang paalam ko. 3:30 puunta ang mga bata"
Tumango lang ako at nagbihis.
Isang jeans at long sleeves na makapal ang suot ko. Nagcap rin ako at simpleng rubber shoes.
"Saan tayo?"
"Sa mall. Mamimili tayo. Tapos kakain. Tapos Pupunta ng unit ko. Tapos babalik." Sabi ko na sinagot niya ng tango.
*/*/*
"Eto oh! Ang ganda nito!" Sabi niya sabay hila sa akin doon sa may couple shirts na my queen at my king. Tapos chess piece pa.
"Hindi ba sobrang dami na nito?" Tanong ko sa kanya.
Sabi ko kase bibili kami. Pero hindi ko sinabi na ganito karami.
"Okay lang yan! Ikaw naman din ang nagyaya." Sabi niya.
Parang babae jusko.
Ilang sandali pa, pumunta na kami ng cashier. At nagbayad.
Kumain na rin kami after.
"Palit na tayo ng damit." Sabi niya.
Tumango lang ako at kinuha ang damit ko sa isang bag.
Nung makabalik ako, siya naman ang nagpalit.
Napangiti ako nung makita ang damit namin. Pinasadya kase namin to. Ang akin may nakalagay Choi 080895 rabbit ko at sa kanya may nakalagay na (y/l/n) 072695 baby ko, medyo cheesy oo. Pero ang ganda naman
"Picture?" Tanong niya at tumawag ng waiter.
"Can you take a picture of us?"
"Oh yes sir no problem."
Napangiti na lang ako nang makita ko ang picture. Ipiprint ko to mamaya.
"So bakit nga pala tayo pupunta sa unit mo?"
"Wala lang. May aayusin lang ako." Tumango lang siya at kumain.
I took a picture of it.
"Hoy!"
"Bakit?! Parang di mo naman to ginagawa dati ah?"
Ang cute niyang mainis.
Pero sana this is not our last date.
*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/
BINABASA MO ANG
Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction
FanfictionAyusin ko ang mga gusot sa buhay nila. Ayusin ko ang anumang nasira ko. Ayusin ko ang dapat hindi magulo. At higit sa lahat... Ayusin ko ang mga kaibigan ko. Fixing their lives is like fixing a broken compass. Na dapat magtuturo ng direksyon sa...