Epilogue
Chapter sixty fiveMasayang nag-eensayo ang mga bata. Nagtutulakan, naghihilaan. Ang haharot nga eh para bang nakatakas sa hawla.
"Soonyoung hyung pahinga muna!" Sigaw ni Samuel.
Ngumiti lang si Soonyoung kahit na mawala ang mata niya at tumango.
"Aray ko bakit ka nananampal?!"
"Ang harut mo eh!" Pagtatalo nina Seungkwan at Vernon.
Dumagdag lang si Dongjin at sinampal rin si Seungkwan.
"At ikaw bakit mo ako sinampal?!"
"Para masaya." Sagot nito at itinaas baba ang kilay.
"Tama na tama na huy!" Saway ni Doyoon sa kanila.
Tinapik lang siya ni Seungcheol at sinenysan na hayaan na lang pero bigla siyang binatukan ni Jeonghan.
"Boys, Girls, tama na muna ang paghaharutan." Saway ng isang staff sa kanila. Umupo lang sila at tumino.
"Okay so, may ipapakilala ako sa inyo. She's a Filipino, and I want you guys to take good care of her kase medyo malungkutin siya. Pinanganak siya nung July 26, 1995 kay ang lumalabas, isa siya sa pinaka matanda niyo. Pasok ka hija." The girl entered the roomand smiled.
"Good Evening. I'm (y/n). And I am a Filipino but, we moved here aince I was 10 so I hope we can be friends. Ne."
Umupo lang siya sa isang tabi. Kase hindi naman siya yung friendly na tao na makikipag-usap kung kani-kanino eh.
"Seungcheol oppa! Anong oras tayo magpapractice ulit?"
"Sabi ng staff mga 1 hour and 30 minutes pa."
"Good! Alis muna kami ah!" And Eun Hee and the other girls left the room. Tinignan lang sila ni (y/n) na lumabas at hinawakan ulit ang Ipad niya.
"Cheol, lalakwatsa lang muna ako ah. Sama ko lang tong tatlo." Paalam ni Doyoon at hinila sina Samuel, Dongjin at Ming Ming.
Ayun, naiwan silang labingtatlo sa room kasama ang bagong trainee.
"Hi." Bati ni Seungcheol at nilapitan ang dalaga.
Binigyan niya lang ito ng matipid na ngiti. But Seungcheol insist. Umupo siya sa tabi nito at tingnan ang Ipad.
"Hi. (Y/n), right?"
"Ne. And you are?" Ngumiti lang si Seungcheol.
"Seungcheol. Uhmm, (y/n), tanong ko labg ah, anti-social ka ba?"
"Haha! Hindi noh! Ayoko lang na ako ang unang mag approach."
"Hyung! Noona!" Sigaw ng labing dalawang bata na nagunahan pa sa pag-upo.
"Hi noona!" Bati ni Soonyoung at kumaway. Ayun nawala na naman ang mata.
"Hi."
"Noona magpapakilala kami!"
"Hahaha! Sige sige sige. Magsimula na tayo sayo. Paikot."
"Okay, so my name is Boo Seungkwan from jejudo. Pinanganak noong January 16, 1998. You can call me Diva Boo." Ngumiti lang siya kay Seungkwan at Tumingin sa katabi nitong may lahi.
"Hi. I am Hansol Vernon Chwe. Half American, Half Korean."
"Hello sayo noona! Kwon Soonyoung! You can call me eyeless 10:10!" Sigaw niya at gumawa ng 10:10 pose.
"Hahaha! Pansin ko nga! "
"Lee Chan at your service noona."
"Okay, so I'm Wen Junhui, A Chinese actor that moved here in Korea to be an idol."
"Kaya pala pamilyar ka sakin."
"Hi. My name is Xu Minghao! And my favorite number is 8 because it symbolizes infinity, and just like Junhui, I'm a Chinese."
"Okay, so ang lalaking maputi na nasa harapan mo---aray!" Sigaw niya nang mabatukan ni Wonwoo.
"Ayusin mo kase!"
"Okay, so ang lalaking higante! O ayan happy na woo? Na nasa harao mo ay nagngangalang Kim Mingyu"
"And ako naman si Jeon Wonwoo, na isang tawag mo lang kapag may problema ka kay Mingyu ay darating."
"I'm Lee Jihoon at ako na ang humihingi ng tawad sa mga kalokohan nito."
"Hehehe. Ako naman si Lee Seokmin and I have thick thighs. 97 liner and napaka pogi"
"Hello--- wait should I call you noona or (y/n)?"
"Anything will do."
"Okay so ayun na nga, hello, I'm Hong Jisoo also known as Joshua Hong. I'm a Korean but I lived in LA. So yah. Jisoo."
"Hi. I'm angel 1004 Yoon Jeonghan."
"At ikaw naman si Seungcheol na pinakamatanda? I guess?" Ngumiti lang si Seungcheol at tumango
"Nice meeting you all. Sorry nga pala kanina kung ang tahimik ko ah. Ayaw ko labg kase na ako ang unang kakausap a isang tao. So ayun, gaya nga ng sinabi ko kanina, I'm (y/n) and lived in Philippines for ten years."
"Okay lang yan! Pero sa ngayon kahit noona ka namin, kami pa rin ang seniors mo!"
"Yup! At dahil jan... We are your compass!"
"C-compass?"
"Yes yes yes! Because compass is an instrument or device that is used in telling the path. At kami ang magtuturk sayo nun dito!"
"Wait---"
"No more waits! Noona, we will be your compass and your friends. Asahan mo kami kapag kailangan mo kami okay?"
Ngumiti lang ang dalaga at tumango
The room was filled with laughter and smiles. Puro ingay nila ang maririnig mo. Mga tawa na para bang wala nang bukas. Mga tawa na para bang magkakahiwalay sila agad.
And from that day, naging magkakaibigan sila. (y/n) had her compass and the boys had their noona.
Also from that day they made a promise.
We will be best friends until the end.
The end
BINABASA MO ANG
Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction
FanfictionAyusin ko ang mga gusot sa buhay nila. Ayusin ko ang anumang nasira ko. Ayusin ko ang dapat hindi magulo. At higit sa lahat... Ayusin ko ang mga kaibigan ko. Fixing their lives is like fixing a broken compass. Na dapat magtuturo ng direksyon sa...