Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction

Chapter thirty one

Chapter thirty one: dahil sa kanya

(Y/n) 's POV

"Be careful aegi." Sabi ko.

Lumabas kaming tatlo ngayon.

Ako, si Krishna at si Seungcheol. Binisita kase ni Kuya yung company, like wow, may pake pa pala yun, and this kid wants to go somewhere else.

Actually dapat si Jeonghan talaga ang kasama but this kid insists. Gusto niya daw si Cheol oppa niya ang kasama. Well, I can't blame her. She thought kami pa rin.

By the way, nasa park kami ngayon. Dito lang naman ang gusto nitong si Krish eh.

Si Coups, bumili ng pagkain naming tatlo. At ako ang nagbabantay kay Krishna na naglalaro pa rin sa slide.

"Here." Sabi niya sabay abot ng burger na binili niya.

"Oh. Thank you." sabi ko sabay usog ng onti nung tumabi siya.

Gusto kong magsorry sa kanya pero di ko alam kung paano. Naiilang ako. Naiisip ko na baka magalit siya sa akin. Or baka naman di niya ako pakinggang like before.

Sabi niya nga "I don't need any reason." So what's the use?

"Tita! Oppa!" Sigaw niya. Napatingin kaming dalawa sa kanya.

"Yes aegi?" Tanong ko.

"Let's rest here then let's go home na po." Both of us nodded.

Kukunin ko na sana yung coke na binili niya ng bigla niya yung hablutin at buksan.

"Oh." Sabi niya.

Yumuko lang ako at tumango.

"Oh princess dahan-dahan lang ang pagsubo." Sabi niya.

"Bakit nakamask si oppa?" Tanong ni Krishna sa kanya.

Napatigil kaming dalawa.

"Is oppa sick, Tita?"

"Aniyo aegi. Oppa is just... hmm..." nakatingin lang ako sa kanya habang nag-iisip. "Oppa has sensitive whiff right now. Right Seungcheol?" Napatingin lang siya sa akin.

"Yes princess, your tita is right." She nodded and continue eating her food.

"Finish that so that we can go home na. It's getting late." Sabi niya.

The kid nodded once again.

*/*/*

"Seriously noona?" Tanong ni Jihoon sa akin habang nanonood kami. Nasa lapag siya kase si Jeonghan ang nasa tabi ko. Yung dalawa naman, nandun sa kwarto ko.

Seungcheol and I decided na papatulugin niya yung bata, at kapag nakatulog na, lilipat na siya at babalik na si kuya.

"We have no choice Uji. Bata yun eh. Wala yung alam sa mga nangyari. Well even ako, but what I mean is, wala siyang alam sa nangyari sa amin ni Coups."

"Tita tita!" Sigaw ni Krishna

"Krishna. Come here." Utos ni Cheol. Nagkatinginan lang kaming tatlo at si Jihoon naman nagkipit balikat lang.

"Tita..."

"Bakit hindi ka pa tulog?"

"Tara na tita... I can't sleep kase hindi tayo kumpleto eh..." she said. I looked at Seungcheol's eyes while holding Jeonghan's hands.

"Can't you sleep with your Seungcheol oppa? Tita has work to do eh."

"Bukas na lang yan tita... di na nga po kayo makakasama bukas eh... please na..." jusko naman kase asaan na kase kapatid ko eh?

"Sige na samahan mo na yung pamangkin mo." Sabi ni Jeonghan.

"Are you sure? Seungc---"

"Okay lang yan. Your tita will come aegi." Sabi niya pa.

"Go" he mouthed.

I sighed and walked with Krishna.

Pagdating namin sa kwarto, umupo lang ako sa kama at ganun din si Cheol. Pero magkaibang dulo ah. While Krishna is just playing around.

"Yah. Aegi. Matulog ka na. Its getting late na oh."

"But I'm not yet tired tita."

"Then I'm going to continue my work downstairs."

"Ani!"

"Then sleep young lady." Sabi ko.

Nag-pout lang siya at humiga sa gitna namin ni Cheol. Humiga na rin ako habang si Seungcheol nakaupo pa rin.

"Tita, oppa, make sure you're going to stay ha? Dapat paggising ko nanjan pa rin kayo."

"Hmm. Ne. Ghe." Sabi ko habang nakapikit.

"Oppa aren't you going to sleep?" Tanong niya.

"Oppa is not yet tired Krishna."

"But tita said to sleep na. So you should sleep na." Huminga na lang siya ng malalim at humiga na rin.

S. Coups'  POV

"But your tita is not yet sleeping..." sabi ko.

"Oo nga tita you should---"

"Oh bakit ka natahimik baby?"

"Tita is sleeping na..." she whispered.

Tinignan ko si (y/n). She's sleeping peacefully. Di ko alam. Minsan talaga nawawala galit ko sa kanya.

"You too should sleep na." I said at kinumutan siya.

Humiga na siya ng maayos at natulog na rin.

Habang ako, tinitigan ko siya, parang bumalik tung mga lanahon kung paano siya matulog sa balikat ko kapag pagod siya sa practice. I don't know.

Kahit ako di ko maintindihan sarili ko. Gusto kong magkaayos kami, pero ayoko nang masaktan ulit. Ayoko diyang kausapin. Dahil sa kanya, nasira kami. Dahil sa kanya, nagkagulo kami.

I hate her for ruining our friendship.

I hate her for ruining my life.

*/*/*/*/*/*