Fixing the Broken Compass ‖ Seventeen Tagalog fan fiction

Chapter twenty eight

Chapter twenty eight: building

(Y/n) 's POV

"WHAT?!" Sigaw ko.

"Ma'am kailangan na po talaga namin kayo rito sa Busan..."

"Eunice you know I can't!" Sigaw ko.' "Aish! Ano ba kaseng ginawa niyo bakit nagkaganyan yang building?!" Bulyaw ko ulit.

"W-we don't know either ma'am. P-pero feeling po namin yung m-materials hindi po siya stable..." paliwanag niya.

"Aishhhhhh. Sige susubukan ko! Pero baka yung assistant ko lang ang punta jan! Okay?!"

"Y-yes ma'am..."

"Good!"

Call ended

Aghhhh! Ano ba yan! Anak ka nga naman ng magulang mo oo! Ang sarap niyang ipalapa kay Dino! (Dinosaur)

Lagot na naman ako kay Jeonghan kapag nalaman niyang stresa na naman ako! Pati kay Dino! Jusko namang chismoso ng batang yun ah!

"Rhiannnnn!" Sigaw ko.

"Y-yes ma'am?" Tanong niya sa akin.

"Tawagan mo si Daddy sabihin mo sa kanya tawagan ako aalis na ako!" Sigaw ko.

Lahat ng madadaanan ko nagbobow. Well sanay na ako kaya lang this time, may takot.

Sino nga naman ang hindi matatakot sa boss niyong mabait na bigla na lang sisigaw di ba.

EH KASE NAMAN!

NAKAKALOKO YUNG BUILDING NA PINATAYO NAMIN SA BUSAN!

ANG SARAP ITAPON SA MUKHA NUNG PESTENG ENGINEER JUNG NA YUN!

ANG SARAP NIYANG ITAPON SA MARS KASAMA NUNG BUILDING NIYA!

*Baksu! Seventeen right here! "

"Hello!"

"Aray angel ah. Gandang pambungad sa daddy mo."

"S-sorry po..." medyo kumalma na ako.

"Anong problema? Bakit sabi ni Rhi nagsisigaw ka raw kanina?"

"Aghhh! Dad naman kase! Bumagsak daw ang building na pinapatayo sa Busan!"

"Oh... ang laking problema nga yan... don't worry angel. I'll call Engineer Jung."

"That's what I need right now! That freaking Engineer! Ughh! Ano ba kaseng problema niya!? Maayos naman yung materials na binili ko ah!"

"Shhh... angel Relax. Don't worry. Ha? Wag ka masyadong mastress..."

"Opo."

"Sige na. Bye na muna. Give yourself a time to relax."

"Thanks dad. Bye."

Call ended.

JUSKO NAMAN! SALAMAT SA TATAY KO!

PAPATAYIN KO TALAGA YANG ENGINEER NA YAN KAPAG AKO NAMATAY SA STRESS!

SIYA UNA KONG DADALAWIN!

Teka asan na ba ako?

Pledis building?

Jusko naman ang galing kong magdrive. Hindi ko alam kung paano ako nakarating dito.

Yaam mo na nga lang.

Pag sa apartment naman makikita ko lang yung office ko eh tapos maaalala ko yung trabaho ko. Tapos mas-stress ulit ako. Tapos madadala na naman sa ospital. Tapos lalala yung sakit. Tapos mags-stay sa dorm ng seventeen na may mag-aaway. Tapos magtatrabaho. Tapos. Masstress. Then repeat the cycle. Wow.