Made to love you

Chapter 17

Dale's POV

It took her two days bago napagdesisyonang pumasok. She decided to just forget and ignore all the things that happened dahil wala naman din siyang magagawa.

Nagtatakang napatingin siya sa paligid nang makita ang mga estudyanteng umiiwas nang tingin sa kanya pag nakakasalubong niya ang mga tingin nito. When she reach her classroom ay agad nag sipagtahimik ang mga kaklase niya nang makita siya nang mga ito. She sit down on her sit and just get some book to do advance reading. Mabuti narin at tahimik ang mga kaklase niya at least makakapag basa siya nang maayos.

Napatingin silang lahat sa pinto nang may kumatok nang malakas dun. She saw Yong and Marcus standing in there. Yong get in tsaka siya nilapitan.

"Ate pwede kaba naming makausap?" Yong said kaya tumango nalang siya at kinuha ang mga gamit niya bago naunang lumabas.

When they reach the field ay agad niyang hinarap ang dalawa.

"Anong kailan niyo?" Seryosong tanong niya.

"Kamusta kana?" Yong ask.

"Im ok Yong, kita mo naman na ok ako diba?"she said. She dont mean to be rude pero di niya mapigilan ang sarili.

"Look we're sorry for what happened in Ed's place two days ago. But please hear us out."marcus said kaya tumango nalang siya.

"When you left halos bugbugin namin si Edward, that asshole is such a bipolar. When you left after five minutes lumabas din siya sa kwarto niya and got mad dahil wala ka na. He didn't mean what he said to you Dale. He felt sorry dahil sa kanya at sa amin kaya may nanakit sayo. The jerk thought if he stay away from you baka wala nang manakit sayo. Yes I know his reason is lame but come on he got a point. It's because of him and us thats why you got hurt that day. And we don't like it dale, we don't like the idea na may nasasaktan dahil sa amin specially if its you. So please on behalf of my friends please forgive us and Edward for dragging you into this mess." Mahabang sabi ni Marcus.

She look at the two of them and she could feel their sincerity but what edward say is something she need to think about.

"Forgiven but please lumayo muna kayo sa akin. Sabi niyo nga kayo ang dahilan kaya may nanakit sa akin. So let just treat each other as strangers. Goodbye." She said bago tumalikod and continue walking going back to her classroom.

Ganun nalang ang pagsinghap niya nang biglang may yumakap sa kanya mula sa likuran. She can also see all the students in the hallway staring on her direction.

"Baby im sorry, please sorry na. I heard everything and marcus is right, i only said those words dahil sa galit ko sa sarili ko. But I cant let you go, its not easy baby. So please sorry na. Bati na tayo." Edward said habang nakayakap nang mahigpit sa kanya.

Pilit niyang kinakalas ang pagkakayakap nito pero hinihigpitan lang nang lalaki.

"Pakshet naman edward hindi na ako makahinga sa yakap mo." Reklamo niya dito at ramdam niya ang pagluwag nang yakap nito but not enough to let her go.

"I will do everything baby, i will do everything you want me to do just for you to forgive me. Gagawin ko lahat baby sabihin mo lang. Just please don't stay away from me. I almost gone crazy thinking about you for two days. Pinuntahan kita sa apartment mo after you left pero hindi ka umuwi I even stayed the whole night outside pero hindi ka dumating. And when you didn't come to school for two days dun na ako natakot. I know im stupid but what can I do baby, ayaw kong masaktan ka. Pero mas ayaw ko ang mawala ka. Kaya please forgive me." He said then face her. Sa gulat niya ay bigla nalang nitong sinakop ang labi niya ang give her a sweet kiss.

When he let go of her ay napatulala siyang napatingin dito. Kitang kita niya ang eyebags nito na ebidensya sa wala masyadong tulog. Bumuntong hininga siya bago ito tinulak at lumakad palayo dito.

Nakailang hakbang palang siya nang magsalita ito na nagpatigil sa kanya.

"Hindi mo ba talaga ako mapapatawad?" He said in a sad voice.

She close her eye for a minute bago ito hinarap.

"Hindi pwedeng mag inarte edward? Letse nito Gusto kong mag inarte ok? Kinikilig ako pero dahil sa ka kornehan mo umurong ang kilig ko. And yes napatawad na kita, hindi naman ako nag tanim nang galit sayo. Oo nasaktan ako pero alam ko at ramdam ko na hindi mo sinasadya ang sinabi mo." She said bago ito nilapitan. "But prove yourself to me now, manligaw ka muna." Sabi niya bago nakangiting tinalikuran ito.

"Baby naman, can I just be your boyfriend. Dun din naman papunta yun." Sabi nito.

Hinarap niya ulit ito. "Manliligaw ka o lalayuan kita. Mamili ka edward."

Sumimangot ito. "Syempre Manliligaw ako. But you will allow me to kiss you habang nanliligaw ako.."

Nanlalaki ang matang nilapitan niya ito tsaka ito binatukan. "Hoy saan ka nakakita nang manliligaw na nakakahalik na sa nililigawan?"

He give her a smirk bago nito sinapo ang mukha niya. "Ngayon baby, ngayon. And im claiming my kiss now."

-------------####-----------
Apaka spoiled niyong lahat hhahahahahah
Gabriel143