Made to love you

Chapter 22

Dale's POV

Kanina pa nakamulat ang mga mata ko, at kanina pa ako kinakausap ni Tricia pero ayaw bumukas nang bibig ko at sagutin ang mga tanong nito. I know what happen to me, kung bakit ako nandito sa hospital nato. Napahikbi siya nang muling maalala ang nangyari sa loob nang limang araw.

Pauwi na siya non galing sa raket na ginawa niya nang biglang may tumigil na sasakyan at hinila siya. Unang gabi palang binugbog at binaboy niya siya. Pinagpasa pasahan siya nang mga lalaking yun. At habang ginagalaw siya ay pinagbubuhatan siya nang kamay nang mga ito. Minsan naman ay pinapaso siya nang sigarilyo. While being in that situation makailang ulit siyang nagmakaawa na sa patayin nalang siya pero dinuduraan lang siya nang mga lalaki. She also pray na sana iligtas siya ni Edward pero walang dumating.

Nakatakas lang siya dahil may isang membro ang mga ito na naawa sa kanya. He said bago lang daw siya at di nito masikmura ang pinag gagawa nang mga lalaki sa kanya. When she got home halos di siya nakatulog sa kakabantay nang pinto nang apartment niya just to make sure na walang makakapasok. And when morning comes mas ginusto niya ang pumasok sa skwela dahil kung kukunin ulit siya nang mga taong yun, atleast magdadalawang isip ang mga ito since maraming estudyante sa paligid.

But Edward's touch triggered the memories, akala niya bumalik ang mga lalaki at gagalawin na naman siya kaya sigaw siya nang sigaw. She don't know what happen next ang huling naalala niya ay ang pagyakap niya kay Tricia.

"Besh naririnig mo ba ako?" Tricia ask habang nakatayo ito sa harap niya.

Gusto niyang tumango at sumagot dito pero ayaw sumunod nang katawan niya. Kitang kita niya ang pagluha nito kasabay nang paghaplos nang kamay nito sa mukha niya.

"Please labanan mo ito dale, nandito lang ako hindi ako aalis sa tabi mo."she said na nagpaiyak sa kanya. Gusto niyang magsumbong dito pero walang salitang lumalabas sa bibig niya.

Dinig niya ang pagbukas nang pinto at ang pagpasok ni Edward. Agad siya nitong niyakap, at ramdam niya ang pag iyak nito base narin sa pagyugyog nang mga balikat nito. She wanna push him dahil sa higpit yakap nito pero tila lang siya tuod walang ka kilos kilos sa loob nang bisig nito.

"Im sorry, baby im sorry. Im sorry kung di kita naligtas, sorry baby ko." bulong nito sa kanya.

She cried the pain she have in her heart dahil yun lang ang magagawa niya. She should be angry at him dahil dito kaya niya sinapit ang ganito. But how can she do that gayong ala ala nito ang kinakapitan niya. At ngayon na yakap yakap siya nito tila siya paslit na nakahanap nang safe na lugar. At ang lugar nayun ay ang bisig nito.

"Please don't cry my love dont cry." bulong nito tsaka siya hinawakan sa mukha at tinitigan ang mga mata niya. Hilam nang luha ang mukha nito at nababanaag niya sa ang pagsisisi at galit sa mukha nang lalaki.

"I will make them pay, pangako pagbabayaran nila ang ginawa nila sayo." sabi nito tsaka siya niyakap ulit. Gusto niyang magsalita at sabihin ditong mas gugustuhin niyang lumayo pero tila para lang siyang nakatulalang nakatingin dito habang umaagos ang mga luha sa mga mata niya.

---------------------------------------####---------------------------------------

Alam ko nagulat kayo, hindi ito ang tipikal na atake ko sa mga Mayward stories na nagawa ko. But all I can say abang abang lang mga bes, dahil madami pang tatahakin ang buhay ni Dale at Edward. Im sorry for making your heart heavy, resulta po ito nang lagnat ko kaya ganito ang update. hahahahahah

Huling update for today.. wala nang tawad.. tatlo na yan.

Gabriel143