Hoofdstuk 12

4 0 1
                                    

Het is zaterdag. Trainen. Ik sta om half acht op en ga me klaar maken. Om kwart over acht gaan we de deur uit.

Ik verwacht Mich te zien, met zijn armen over elkaar heen geslagen en zijn benen een stukje uit elkaar. Maar hij staat er niet. In plaats daarvan staat de vrouw op ons te wachten. De vrouw die ook in het kantoor zat, de baas.

'Goede morgen.' zegt ze en we groeten haar ook. 'Vandaag gaan we verder met het kijken wat jullie kunnen. Ik zal met jullie gaan vechten, en daarna gaan we verder met de wapens. Als laatste gaan we jullie computerskills testen. Die zijn cruciaal bij het spioneren. Jullie gaan werken in een team. Ik weet dat een van jullie al heel goed is met computers, maar het is handig als we er allemaal wat van af weten.' Ze heeft een strakke rok aan met een overhemd erboven en hoge hakken aan. Hoe wil ze in hemelsnaam gaan vechten daarop?

Een voor een gaan mijn vrienden de ring in. Ik neem terug wat ik net gezegd heb. Deze vrouw kan uitstekend vechten op hoge hakken. Ze heeft Meira, Thomas en Andy allemaal verslagen, maar alleen duurde het bij Thomas wat langer. 'Nou, kom maar mevrouw Price.' zegt ze. 'Ze moet toch zeker ook niet gaan vechten?' vraagt Thomas verontwaardigd. 'Jazeker wel.' zegt ze. 'Maar..' begint hij verontwaardigd. Ik kap hem af. 'Het is goed.' zeg ik tegen hem en ik loop naar voren.

Met een beetje moeite klim ik de ring in en ga klaar staan. Ze komt op me afgestormd. Ik ontwijk haar klap nog maar net en trap haar in haar zij. Dit is echt een stuk moeilijker met zo'n harnas. Binnen een paar minuten heeft ze me tegen de grond gewerkt.

Ik tik haar een paar keer tegen haar arm en ze laat me los. 'Oké, iemand gaat me moeten helpen om omhoog te komen.' Ze steekt haar hand uit en hijgend kom ik omhoog. Ik strompel naar de anderen. 'Gaat het?' vraagt Meira bezorgd. 'Ja hoor.' zeg ik zwaar hijgend. 'Ik heb even een minuutje nodig.' zeg ik en ik loop naar een bankje. 'Niks daarvan.' zegt de Baas snel. Ik draai me verbaasd naar haar om. 'Wat?!' zeg ik. 'Jij gaat gewoon door met je training, net zoals de rest.

Ik negeer haar en ga gewoon door met lopen naar het bankje. Uitgeput laat ik me erop neer ploffen. Ik pak mijn waterfles en neem er snel een paar slokken uit. 'Oké dan, ik geef je vijf minuten.' zegt ze koppig. 'Dat is alles wat ik vraag.' zeg ik nog steeds een beetje hijgend.

Na die vijf minuten kom ik met tegenzin weer omhoog. Ik ga naar de rest. 'Oké, kunnen we dan nu eindelijk verder?' vraagt ze ongeduldig. Ik knik. 'Mooi zo. We gaan verder met de wapens.' we lopen naar een paar schietschijven in de hoek van de kamer. 'Pak allemaal een pistool.' We doen wat ze zegt. 'Laat maar wat zien.' zegt ze met een grijns.

Ik klem mijn handen om het pistool en hef mijn armen. Ik adem diep in. Ik richt en haal de trekker over. Tegelijkertijd adem ik uit. Ik doe dit tot het magazijn leeg is.

De baas laat de schietschijven naar voren komen. 'Niet slecht.' Zegt ze. 'Helemaal niet slecht.' Ik kijk trots naar het resultaat. Er zitten 7 gaten in het hoofd en 7 in de borst.

Door naar de volgende. Messen. Ik pak er drie en houd ze tussen mijn vingers. Behendig draai ik er een door mijn vingers om tot rust te komen. 'Ga je gang.' zegt de Baas. Ik haal gelijk mijn arm naar achter en gooi het mes vrijwel direct weer naar voren. Vliegensvlug doe ik hetzelfde met de andere messen.

Daarna de bogen. Ook dit gaat vlekkeloos. En dan verder met de computers. De anderen moeten in een computer hacken en dan een bestand wissen. Ik moet ook in een computer hacken, maar ik moet dan een kopie maken van de harddrive en daarna het origineel wissen.

Ik rek me even uit, en ga dan achter het scherm zitten. Ik zie dat de computer toebehoord aan Mich. Ik zoek op mijn eigen tablet alles op wat ik over Mich kan vinden. Naam van zijn moeder, zus, wie dan ook. Geboortedatum en id-nummer. Ik vind dat hij een overleden zus heeft. Ik zoek nog wat meer over haar op. Ik zie dat ze pas gestorven is. Ik probeer haar naam. Nee. Dan probeer ik haar geboortedatum. Dan een combinatie van haar naam en haar geboortejaar. Bingo! Ik ga naar de harddrive en maak een kopie. Daarna verwijder ik de hele harddrive. De computer word zwart en valt uit. Volmaakt van trots leun ik achterover in mijn stoel.

'Ik heb een vraag.' zeg ik tegen de Baas. 'Waarom moest ik in de computer van Mich hacken en zijn harddrive wissen?' Ze denkt even na. 'Dat is iets tussen mij en Mich.' antwoord ze dan.

Test Projects (deel twee van de broken arrows triologie)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu