Nefretin Bedeli

18.Bölüm : "Kırmızı, kıpkırmızı..."

Bir günde iki bölüm kıymetimi bilin :-) :-) :-) Bu bölüm benden desteklerini hiç eksik etmeyen Nihal'e gelsin. İlerde kedilerimizle mutlu yaşayalım Nihalciğim :-) :-) :-)  Sessiz okuyucularımdanda yorum ve oy bekliyorum :-) :-) :-)  Sizleri çok sefiyom,  kocaman öpüldünüz :-) :-) :-)  <3 <3 <3

Bir süre daha annemle bakıştıktan sonra Çağlar kendini toparladı ve boğazını temizleyip konuşmaya başladı :

"Merhaba efendim. Iı, daha önce gelmiştim ama yine de adımı söy..."

"Hatırladım seni. Adın Çağlar'dı değil mi?' Annemin buz gibi çıkan sesiyle benim korkum iyice artarken, Çağlar'ın elini gevşetmesi onunda biraz tırstığını gösteriyordu. Anlaşılan bu kadar kötü olacağını düşünmemişti ama durumunu anneme belli etmeden devam etti :

"Sizin de Melek'ti galiba değil mi?"

"Evet. "

"Şey efend..."

"Melek teyze diyebilirsin bana." Annemin biraz daha yumuşak çıkan sesiyle biraz rahatlamıştım.

"Peki ef... yani ıı Melek teyze, bizim size söylememiz gereken bir şey var." Annem bir şey demeyince Çağlar derin bir nefes alıp devam etti :

"Iı şey Melek teyze biz Ra...Rana'yla çı... çıkıyoruz ve..."

"Bugün seninle miydi?"

"Evet efendim, yani Melek teyze. Onu bir yere götürmüştümde o yüzden geç kaldık."

"Nereye gittiniz?"

"Lunaparka. Ama Rana'nın şarjı bitmiş o yüzden sizi arayamamış özür dileriz."

"Neyse olan olmuş. Iı, bizde yemek yiyorduk eğer istersen bize katılabilirsin."

"Yok, geç oldu ben gideyim artık. Davet ettiğiniz için teşekkürler Melek teyze. İyi akşamlar. -dedikten sonra bana döndü ve devam etti- görüşürüz kar... şey Rana."

"Gö...görüşürüz Çağlar." dedim ve Çağlar'ın arabaya binip uzaklaşmasını izledim.

"İçeri girmeyi düşünüyor musun?" Annemin sesiyle irkildim. Sanırım bu seninle içerde görüşeceğiz cümlesinin yumuşatılmış haliydi.

Yavaş adımlarla, kafam eğik içeri girerkende vereceğim cevapları düşünüyordum...Masaya oturduğumda herkesin bakışları benim üzerimdeydi. Bense sadece önümdeki tabağa bakabiliyordum.

"Anlatmaya başla istersen kızım."

"Şey, ben... -dedim ve nasıl olduğunu anlayamadan kelimeler ağzımdan dökülmeye başladı- Çağlar'ı seviyorum, ve o da beni seviyor. Biz çıkıyoruz. Anne, baba lütfen beni anlamaya çalışın..."

"Ne zamandan beri çıkıyorsunuz?"

"Daha yeni, pazartesiden beri..." Uzun bir süre sonra sessizlik olduktan sonra babam konuşmaya başladı.

"Kızım biz senin geçtiğin dönemlerden yıllar önce geçtik. Neler hissettiğini anlayabiliyorum. Kendi kararlarını kendin verebilecek yaştasın. Ben bu durumda yanlış bir şey görmüyorum ve kararına saygı duyuyorum. Ama eğer o çocuk seni üzecek olursa..."