| PECULIAR SERIES #1 | Kvyn Ferrer

Chapter Thirteen

Kvyn's POV

Nagising ako sa yugyog ni kherro kaya hinanap agad ng mata ko si alexa.
Nagsalubong ang kilay ko nang makita may band aid sa pisngi niya. Not just one.
But three. Agad ko siyang dinaluhan para suriin isa isa.
"Sa-saan mo to nakuha ?" Malambing kong tanong. Matamlay parin ang mga mata niya
"Nadaplisan lang jan sa may gilid" sabi nito.
"O-Oo kvyn nadu-nadulas siya doon banda" sagot naman ni kherro pero ni hindi makatingin ng maayos sakin
"Guys don't lie to me" mahinhin kong sabi. Kami nalang tatlo ang nandito sa yate dahil hindi ko na makita yung iba
"Nauna na sila. Hinintay lang kita magising my sweet" pag iiba niya ng usapan at inilahad ang kamay sa harap ko. Tinanggap ko naman yon ng walang reklamo at hawak kamay habang pababa at naglakad papasok ng hotel

"Magpapahinga muna ako kvyn." Sabi ni alexa at pumasok sa kwarto niya. May kanya kanya kaming room.
Pero gusto kong makasama si alexa kaya sumabay akong pumasok sa kwarto at umupo sa sofa. Siya naman ay dumiretcho sa kama at humiga.
"Saan mo nakuha yan my love? I know hindi lang yan daplis. Please say it" mahina kong sabi na alam kong maririnig niya.
"It's grimm who made this. Di naman malubba, binalaan lang niya ako" sagot niya habang nakatingin sa kisame. Agad naman ako lumapit at tumabi ng higa sa kanya.
"Tignan ko" pamimilit ko. Hindi naman siya sumagot kaya tinanggal ko ang isang band aid. Gusto kong umiyak sa nakita ko sa nakita ko. Hindi nga malalim ang sugat pero namamaga to. Binalik ko nalang ang pagkakadikit ng band aid at mahigpit na niyakap si alexa sa tagiliran.

"Uunahan na kita. Wag kanang mag sorry. Hindi naman masakit eh" sabi nito.
Hindi ko na inangat ang ulo ko para makita ang mukha niya pero sinubsob ko nalang sa may leeg niya.
Nahihiya na ako sa kanya.
Siya ang nagdudusa sa mga katauhan na meron ako. 'Why?' Tanong ko sa sarili.

Bakit sakin pa mangyari to- TING!
Mas napasubsob ako sa leeg ni alexa ng biglang nabingi ang tenga ko at nanuot sa utak ko ang sakit 'ARGH!' Kinagat ko ang labi ko para hindi marinig ni alexa ang ungol ko.

Ang sakit! Parang may pumupumpok sa utak ko.

"Kvyn ? Are you okay?" I stilled. No. Hindi niya dapat malaman to.

"Hmm. I'm okay, let me hug you to sleep" sabi ko at mas niyakap siya.
She chuckled "Akala ko si leo ka in a second, sleep well" sabi niya at hinimas himas ang buhok ko
'Salamat' I silently said. Bago ako nilamon ng antok ay may naalala ako.

"Hi kvyn right?" Sabi ng isang binata sakin. Nagsalubong ang kilay ko
"Who are you? How did you know me?" Tanong ko sa kanya. Kulang nalang ay kimintab ang suot nitong white golden suit
"I'm Nathan Scotch, I run away from the castle and your father found me, so yeah I know you because he tell stories about his brilliant son"

Natuwa siya sa sinabi.

"My father did that?" Mangha niyang tanong. Akala niya ay hindi siya mahal ng dad niya. But he's wrong.

"Yes." sabi nito sabay ngiti

"I'll protect you someday" huli nitong sabi at parang nag fastforward ang lahat.

N-Nasaan ako? G-Graveyard ??

"Rest in Peace"

"Nathaniel Scoth VI"

What happen to nathan ?