"Μην Φύγεις Σε Θέλω"(Jeon Jungkook)

Pt47 Επιτέλους μαζί.

-Είσαι καλά;
-Τέλεια!
-Έτοιμη;
-Φύγαμε.

Επιτέλους. Επιτέλους φεύγω απο αυτό το απαίσιο μέρος. Επιτέλους μπορώ να πάω στο σπίτι μου,επιτέλους μπορω να είμαι με τις φίλες μου,με το αγόρι μου. Ποσο μου έλειψε. Και ποσο χαίρομαι που θα περάσουμε όλη τη μέρα μαζί. Επιτέλους μαζί.

-Δεσποινίς Jones;
-Γιατρέ μου..
-Φεύγεις λοιπόν..
-Ναι..φεύγω!
-Θα μας λείψεις.
-Και μένα θα μου λείψετε..και εσείς και η νοσοκόμα μου.
-Τιμή μου.
-Ελπίζω να..."μην τα ξαναπούμε"..
-Και εγώ το ελπίζω!
-Γεια σας,και σας ευχαριστώ και πάλι..
-Τίποτα,χαρά μας που ήσουν εδώ!
-Αντίο!
-Αντίο δεσποινίς Jones!

-Μιλάμε ο τύπος σου την έπεσε κανονικότατα!
-Ιδέα σου ηταν μωρο μου. Απλα προσπαθουσε να είναι ευγενικός ο άνθρωπος.
-Ναι ιδέα μου ηταν. Του έπεφταν τα σάλια μωρο μου,σε λίγο θα τα σκούπιζα!
-Jungkook σταμάτα να ζηλευεις μέχρι και τη σκιά σου!
-Εντάξει συγγνώμη. Το παραδέχομαι είμαι υπερζηλιάρης αλλά δεν φταιω εγώ!
-Ποιος φταίει,εγώ;
-Όχι ο γείτονας!
-Γιατί ρε μωρο μου τι έκανα;
-Δες τα ρούχα σου. Ποιο στενό τζιν δεν είχες; όλα τονίζονται! Και η μπλούζα;
-Ε τώρα η μπουζα τι έχει; κλειστη μέχρι πανω είναι!
-Φαίνεται ο λαιμός σου.
-Είσαι τρελός.
-Το ξέρω.
-Ακούς τι λες; Ολων των ανθρώπων φαίνεται ο λαιμός.
-Ναι αλλά δεν είναι σαν τον δικό σου!
-Δεν θα βγάλουμε άκρη. Πάμε να φύγουμε;
-Άντε πάμε.
-Και μην θυμώνεις.
-Δεν θυμώνω.
-Τα ξέρω τα θυμωμένα τα μούτρα σου Jungkook. Και τώρα αυτά έχεις!
-Εντάξει θύμωσα,συγγνώμη.
-Δεκτή.
-Ωραία.

Φτάσαμε σπίτι. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που γύρισα πίσω στο σπίτι μου που δεν πήρα τίποτα απλα βγήκα εξω απο το αμάξι τρέχοντας. Χτύπησα δυνατά την πόρτα. Δεν πήρα απάντηση. Ξαναχτύπησα. Παλι δεν πήρα απάντηση. Τι έγινε πλάκα μου κάνουν;

-Μωρο μου...τα κορίτσια είναι σχολείο τέτοια ώρα..
-Α ναι. Εχεις δίκιο.
-Ελα μην στενοχωριέσαι..είμαι εγώ εδώ.
-Τι θα εκανα χωρίς εσένα;
Χαμογέλασε.
Άνοιξε την πόρτα,μπήκα μέσα γρήγορα και έτρεξα πανω στο δωμάτιο μου. Έπεσα φαρδιά πλατιά στο κρεβάτι μου. Τι υπέροχη αίσθηση! Ποσο μου είχε λείψει το κρεβατάκι μου. Ήρθε και ο Jungkook μέσα στο δωμάτιο..

-Είσαι χαρούμενη;
-Πολύ!
-Ωραία. Τι θες να κάνουμε;
-Δεν ξέρω. Να δουμε καμιά ταινία;
-Ναι. Τι ταινία θες;
-Μμ. Θρίλερ.
-Θρίλερ;
-Ναι γιατί φοβάσαι;
-Φοβάμαι; Σε ποιον μιλάς κοπέλα μου;
-Σε εσένα.
-Ακριβως. Με βλέπεις να φοβάμαι;
-Ξέρω γω. Μάλλον όχι.
-Ωραία θρίλερ λοιπόν.
-Πιο θρίλερ θέλει το αγόρι μου;
-Το incidious!
-Το incidious;
-Ναι γιατί εχεις πρόβλημα;
-Όχι,είμαι μέσα.
-Τέλεια!

Κάτσαμε στον καναπέ,πήραμε τα πατατακια,και βάλαμε την ταινία. Στην αρχή όλα πήγαιναν μια χαρά,δεν φοβόμουν. Απο τη μέση και μετα χέστηκα πανω μου. Κρυβομουν πίσω απο το μαξιλάρι και είχα κάποιον δίπλα μου να με πειράζει κάθε 3 και λίγο.

-Jo;
-Μμ.
-Μήπως φοβάσαι;
-Όχι.
-Το μαξιλάρι γιατί το έχεις;
-Αξεσουάρ.
-Ηταν που δεν φοβοσουν.
-Γιατί εσύ δεν φοβάσαι;
-Όχι ρε μωρο μου,ψεύτικα είναι όλα!
-Το ξέρω..αλλά και παλι φοβάμαι.
-Φοβάται το μωράκι μου; έλα δω.

Και αυτή ηταν η καλύτερη στιγμη αυτής της ημέρας. Χώθηκα μέσα στη ζεστή αγκαλιά του. Ένιωθα την καυτή ανάσα του στα μαλλια μου. Τα χέρια του ήταν τοποθετημένα κάτω απο το στήθος μου. Το μαξιλάρι ηταν ακόμα μπροστά στη μούρη μου. Μπορούμε να μείνουμε για παντα έτσι; μπορούμε να μείνουμε για παντα αγκαλιά; Οι δυο μας. Μαζί. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Θέλω μονο να είμαι μαζί του.

Η ταινία τελείωσε. Ο Jungkook κοιμόταν. Η ωρα είχε παει 2 το μεσημέρι. Πεινασα και σηκώθηκα σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω. Κουνήθηκε λίγο αλλά δεν ξύπνησε.
Πήγα στην κουζίνα και έφτιαξα τοστ. Έφαγα δυο τοστ και ανεβηκα πανω στο δωματιο μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και με πήρε και μένα ο ύπνος!

ΑΥΤΑΑΑΑΑΑΑ🐰🐰🐰🐰🐰🐰❤❤❤❤❤
ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΩΩΩ💛💛💛💖💖💖👌👌👌

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ✅🇰🇷👅❤❤❤

-Jojo.🐰