"Μην Φύγεις Σε Θέλω"(Jeon Jungkook)

Pt5: Μα που είναι;

Πως γίνετε να μου λείπει κάποιος χωρίς να είμαι ερωτεύμενη;

Πήγα στην κουζίνα και ήπια ένα ποτήρι νερό. Μετά έφτιαξα κάτι να φάω και έκατσα στην πολυθρόνα. Άνοιξα την τηλέοραση μπας και έχει κάτι καλό να δω,αλλά μπα. Όλα μπούρδες. Και τώρα τι να κάνω;
Έβαλα στο τέρμα τα αγαπημένα μου τραγούδια και χόρευα σαν καθυστερημένο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Όταν βαριέμαι η δεν έχει τίποτα η τηλεόραση,εκεί ξεχνιέμαι. Στον χορό. Χαίρομαι που ο χορός μπήκε στην μουντή και ρουτινιένια ασπρόμαυρη ζωή μου. Μπήκε και έδωσε τόσο πολύ χρώμα. Είμαι χαρούμενη που έχω ταλέντο σε αυτό το υπέροχο πράγμα.

Χόρευα λοιπόν και χτύπησε τον κινητό μου. Φυσικά δεν το άκουσα γιατί η μουσική ηταν στο τέρμα. Με σταμάτησε ένα δυνατό χτύπημα στην εξώπορτα. Τι φάση; σκέφτηκα.
Πήγα και άνοιξα. Ξαφνιάστικα όταν είδα στην πόρτα μου τον ξανθούλη Jimin και τον Jin.
-Τι θέλετε εσείς εδώ; ρώτησα φουλ απορημένη.
-Είναι εδώ ο Jungkook; με ρώτησε ο Jimin.
- Τι σκατά να κάνει εδώ; ρώτησα μην ξέροντας για πιο λόγο ήρθαν σπίτι μου να ρωτήσουν αν είναι εδώ αυτός.
-Δεν είναι; καλά δεν πειράζει συγγνώμη για την ενόχληση...μου είπε ο Jin.
-Μα που είναι; ρώτησα.
-Δεν ξέρουμε έχει φύγει από το μεσημέρι και δεν σηκώνει τηλέφωνο..
-Και γιατί ρωτήσατε αν είναι εδώ; στο σπίτι μου; ρώτησα.
-Τίποτα απλά έτσι νομίζαμε, συγγνώμη και πάλι...μου είπε ο Jin.
Και έφυγαν. Τι ήταν αυτό πάλι; γιατί αυτός να ηταν στο σπίτι μου; και αν δεν είναι ούτε εδώ ουτε στο σπίτι τους,που είναι; και γιατί δεν σηκώνει το τηλέφωνο;
Γιατί με νοιάζει; δεν μου είναι κάτι,ουτε καν φίλοι δεν είμαστε.

Συνέχισα να χορεύω σαν μανιακή.
Ώσπου επιτέλους μετά από ωρα ήρθαν τα κορίτσια. Θυμάστε τι είπα πριν; οτι μου λείπουν οι φωνές τους; ΟΥΤΕ ΚΛΑΝ. το παίρνω πίσω. Χίλιες φορες η ησυχία μου.
-Jo να σε ρωτήσω κάτι; μου είπε η Lina.
-Ναι,πες μου.
-Μήπως ηταν εδω ο Jungkook;
-Μου κάνεις πλάκα τώρα; συννενοημένοι είστε για να μου σπάσετε τα νεύρα; ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ; φώναξα έντονα.
-Τι εννοείς συννενοημένοι;
-Ήρθαν από εδώ ο Jimin και ο Jin.Και με ρώτησαν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Γιατί να είναι εδώ; ρώτησα με λίγο πιο ήρεμο τόνο αυτή τη φορά γιατί θυμήθηκα τα λογια ενος γελοίου τυπά που μου είπε οτι δεν είναι ωραίο να φωνάζω στις φίλες μου. Και είχε δίκιο.
-Α. Δεν το ήξερα οτι πέρασαν αυτοι απο εδώ.
-Εσείς τους το είπατε έτσι; ρώτησα.
-Πιο;
-Τη διεύθυνση μας Lina. Είπα λίγο έντονα.
-Ναι....είπε και κατέβασε το κεφάλι της.
-Δεν πειράζει...της είπα και την αγκάλιασα γιατί στεναχωριόταν όταν της φώναζα. Και είχε δίκιο.
Όλοι έχουν δίκιο εκτός απο μένα!

Τέσπα,πήγαμε και κάτσαμε στον καναπέ όταν ήρθε μια ιδέα στη Debby.
-Γιατί δεν τους λέμε να βγούμε σήμερα; είμαστε 7,είναι 7 θα περάσουμε ωραία.
-Εχεις τρελαθεί; πως θα βγούμε με 7 άγνωστους ρώτησα με ξινίλα.
-Καλη ωρα να τους γνωρίσουμε καλύτερα...είπε με ενθουσιασμό.
-Δεν ξέρω κάντε οτι θέλετε,εγώ χέστηκα...είπα και πήγα να ανέβω πάνω.
-Δεν θα έρθεις; με ρώτησε η Kiko με λυπημένη δήθεν φωνή.
-Ουτε καν.
-Θα αφήσεις τον Jungkook μόνο του; με ρώτησε ξερά η Lia.
-Τι;...
-Θα τον αφήσεις να τριγυρίζει μόνος του,ανάμεσα σε τόσα όμορφα κορίτσια;..
-Δε...με...νοι-νοιάζει...είπα σιγανά.
-Πήγαινε πάνω και γίνε μια κούκλα γιατί σήμερα θα περάσουμε τέλεια...μου είπε η Nicole.
-ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΟΡΜΕΣ! φώναξαν όλες μαζί και εγώ γέλασα.
Ανέβηκα πάνω και ετοιμάστηκα. Δεν περίμενα τόσο ωραίο αποτέλεσμα. Κοιταζόμουν στον ολόσωμο καθρέφτη μου για ώρα. Φορούσα ενα μαύρο φορεματάκι που έφτανε μέχρι πανω απο τα γόνατα μου. Τα μαλλιά μου μαύρες ελαφριές μπούκλες και απαλό μακιγιάζ. Μάσκαρα μια λεπτή γραμμή αιλάινερ και ενα απαλό ροζ κραγιόν. Τα μποντάκια μου τα μαύρα και ενα μαύρο δερμάτινο τζάκετ. Ουάου έλεγα απο μέσα μου.
Κατέβηκα κάτω.
-Έτοιμες; ρώτησα και έτσι όλες γύρισαν να με κοιτάξουν.
-Είσαι πανέμορφη! μου είπε η Marr κάνοντας με να κοκκινήσω λίγο. Δεν έπερνα συχνα κομπλιμέντα.
-Πάμε; ρώτησε η Debby και φύγαμε..

ΑΥΤΑΑΑΑΑ🐰🐰🐰❤❤❤
ΘΑ ΕΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΦΥΣΙΚΗ ΕΛΕΟΣΣΣΣ👅👅

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙΙΙΙ🌹🌹❤❤
ΤΙ ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ; 💫

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙΙ😜😜😜

-Jojo.🐰