~YAĞMUR~

-19-

"Yani rezil olmadın ? öyle mi ?"

Deniz sinsice Ege'ye bakarken Ege yerinde huzursuzca hareket etti.

"Deniz... şimdi okuyacak belanı göreceksin."

dedi Eda gülerek.

Ne mi yapıyorduk ?

doğruluk cesaretlik oynuyorduk ve Deniz Ege'den hayatında en rezil olduğu olayı anlatmasını istemişti.

Fakat Deniz anlatmamakta ısrarcıydı.

"Peki o zaman iyi dinleyin ben anlatıyorum."

Deniz oflayıp Ege'ye baktı.

"Sivas'a dönelim bir gösteririm ben sana. it herif."

Ege hiç takmayıp anlatmaya başladı.

"dayımın oğlunun düğünü var. Ve bu hıyara Takım elbise almamız gerekiyor."

Ege bir ton küfür homurdanıyordu.

"ben giyim işinden anlıyorum ya tabi. ikimiz gittik bununla en iyi takım elbise satan bir yere. ama biliyorsunuz ki konu Ege olunca ben bir piçlik yapmadan duramıyorum malesef."

gülüp Ege'ye öpücük attığında Ege gözlerini devirdi.

"Ben buna dedim ki git gir kabine ben sana bir şeyler ayarlayıp vericem. Bu da girdi hemen tabi. Ben hemen planımı devreye soktum o an. Plan şu, ilk önce onun bedenine göre çok daha büyük olan dede tarzı bir kareli pantolon, kareli bir gömlek ve ceket. bunları ona zorla giydirip çıkmasını ve ayna da kendisine bakmasını söylemekti. inanın her şey aleyhime işliyordu ki Kabinde ayna yoktu dışarıdaydı."

sonunun nasıl bir geriplikle biteceğini bilemesem de gülmeye başlamıştım bile.

"neyse verdim buna bunları, bu ilk baş dedi ben kareli giymem. Tabi ben vazgeçer miyim. Dedim ki, Bu sene Kareli moda oğlum bir giy bak kendine sonra karar verirsin. Bu biraz daha söylendi ama giydi."

Deniz bir süre güldü.

o görüntü gelmişti sanırım aklına.

"Bu bir çıktı kabinden, tabi kendini yakışıklı sanıyor salak bir bakışları var görmeniz lazım. kafasına limon sıksak orjinal has bir arizona kertenkelesi resmen."

Ege sinirlenip şişeyi Deniz'e fırlatacakken Yusuf elinden almıştı.

"Ben tabi hazırda tuttuğum kameramla bunun o halini çat diye çekince bu bir şaşırdı. o surat ifadesi o kadar komikti ki anıra anıra gülmeye başladım tabi ben. o arada bu arkasını dönüp aynaya bakmasıyla bağırması bir oldu. Daha sonra Salak beni dövmeye gelecekken orda çalışan biriyle çarpışıp reyonların üzerine yuvarlandı."

hepimiz gülmekten çatlayacaktık nerdeyse...

"Tabi olay burda bitmek yerine asıl burda başlıyor. Bu salak nasıl becerdiyse pantolonun fermuar kısmını koparmış düşerken"

kahkahalarımız daha da arttığında Ege öfkeyle hepimize bakmıştı.

"Ne kadar yanlışlıkla olduğunu söylese de malesef ki üzerindeki arizona kertenkelesi kıyafetini almak zorunda kaldı. ama benim beynimdeki şeytanlıklar hala bitmiyor."

Ege kalkıp gidecekken hepimiz onu tekrar oturttuk.

"bu ödeme yaparken ben gizli gizli kabine girip bunun kıyafetlerini aldım ve personel odasındaki çöpe atıp hiç bir şey yokmuş gibi onu beklemeye devam ettim. Daha sonra bu geldi kabine girdi beş saniye sonra falan çıkıp bana baktı. Kıyafetlerim nerde diye bağırmaya başladı falan oraları geçiyorum çünkü dayak yedim biraz."