~YAĞMUR~

-4-

ilk defa eve giderken bu kadar sessizdik.

aramızda büyük bir mesafe, yan yana bir şey demeden yürüyorduk.

sanırım bu olay ona da tuhaf geliyor olmalıydı ki arada bana bakıp duruyordu.

artık her şeyi iyice anlamıştım.

bu gece yaşadığım tüm belirsizlik sona ermişti.

Yusuf bana karşı bir şey hissetmiyordu.

bunu düşündükçe içimde bir yerler acıyordu fakat elimden gelen bir şey de yoktu...

o beni yakın bir arkadaşı olarak görüyordu sadece.

kalbim düşündükçe daha da sıkışıyordu sanki.

ben şimdi ona karşı olan duygularımı nasıl bastıracaktım ?

bu kadar yoğun ve büyük iken tek başıma nasıl başa çıkacaktım ?

eve geldiğimizde ikimiz de bir şey demeden odalarımıza girdik.

gözümün önüne sürekli o kızın onu öptüğü an geliyordu.

yatağıma oturup düşünmeye başladım.

ilk olarak Yusuf'un bana karşı olan tavırlarını düşündüm.

bana sürekli şakalar yapıyordu.

hiç bir zaman yüzümü asmama izin vermiyordu.

zaten o yanımdayken gülmemek imkansız hale geliyordu.

şimdi farkına vardım da...

bana gerçekten arkdaşı gibi davranıyordu.

ama bazen durduk yere yanaklarımı seviyordu.

bazen oturup uzun uzun gözlerimin içine bakıyordu.

bazen gelip anlımı öpüyordu...

bunlar neydi peki ?

tamam hadi biz arkadaşız.

birbirimizi en zor anımızda bulduk ve çok yakın arkadaş olduk.

peki ya arkadaşlar birbiriyle uyuyup öyle anlamlı anlamlı bakar mıydı ?

delirecektim eğer biraz daha düşünürsem.

gerçekten atacaktım kendimi birazdan camdan aşağı.

Aniden Yusuf içeriye paldır küldür girip karşıma oturduğunda şaşkınlıkla ona baktım.

"Sakın bana bu akşam ayrı uyuyacağımızı söyleme..."

dedi gözlerini kocaman açarak.

hiç bir şey demeden öylece ona baktım.

beraber uyuma olayımız şöyle başlamıştı.

benim psikolojim onunla ilk tanıştığımız sıralarda berbat haldeydi.

gece uyuyamıyordum uyusam bile saçma sapan rüyalar görerek uyanıyordum derken Yusuf bir gün gecenin yarısı odama geldi ve yanıma uzandı.

uyu hadi dedi sonra bana.

uyumamak mümkün müydü onun o harika kokusunu duyduktan sonra zaten.

o gece aylar sonra mükemmel bir şekilde uyumuştum.

uyku düzenim yerine gelene kadar beraber uyumuştuk bir daha.

artık uyku düzenim yerine gelmişti beraber uyumamıza gerek yoktu.

ama yatakları ayırdığımızın gecesi beni yine uyku tutmadı.

o kokuyu duymak istiyordum uyurken, yanımda olmasını istiyordum.