~YAĞMUR~

-27-

elimdeki dondurmamı iştahla yerken Bir yandan da Giray'ın sorularını yanıtlamaya çalışıyordum.

"Peki Bu arada Demet ne yaptı ?"

ben dondurmayı yemeye devam ederken elimden alıp sinirle bana bana baktı.

"Ya şu olayı anlatır mısın doğru düzgün ? hem bu soğukta bu dondurma da nerden çıktı ?"

derin birnenfes alarak Giray'a en başından anlatmaya karar verdim.

iki saat önce ~

odamda benim koltuğumda oturan Demet, bana eğlenir bir ifadeyle bakıyordu.

benim odama neden ve hangi cesaret ile gelmişti bilmiyordum ama sonucu bayağı kötü olacaktı.

o kesin.

öfkemi kontrol altına almaya çalışıp gülümsedim.

"Yusuf'un odası tam karşı da canım karıştırdın herhalde."

deyip yapmacık bir şekilde sırıttım.

"biliyorum Selen'ciğim önce sana uğramak istedim. Nasıl gidiyor ?"

tek kaşımı kaldırıp sorarcasına baktım.

normalde bu soruya gitmiyor diye karşılık vermek istesem de karşımdaki kişi kaşar kılıklı Demet'ti...

peynir olanından vardı ya hani...

"Herşey gayet iyi gidiyor Demet, hiç tanımadığın birine bunu sorman ne kadar da sıcak kanlı olduğunu gösteriyor."

gözlerini devirip ayağı kalktı.

"gayet iyi gider tabi. baktın Yusuf sana tekmeyi koydu, sen de Giray'a yamadın kendini."

dedikten sonra bana iyice yaklaştı.

"Yusuf ve benden uzak duracaksın. Yusuf bana geri döndü, sen de git çöplüğüne geri dön."

hani iki kabloyu birleştirince bir akım oluşur ve ortaya bir elektrik sesi çıkar ya, beynimden tam olarak öyle bir ses gelmişti.

bu da Demet için hiç iyi bir şey değildi.

hiç hemde...

birden çenesine yapışıp sıkmaya başladığımda şok olmuştu.

ne bekliyordu susup onun saçmalıklarına tahammül falan edeceğimi mi ?

pardon ama ben bu güne kadar o kadar şeye tahammül etmiştim ki, artık elime iğne bile batsa bu dünyayı yakacak duruma gelmiştim.

bu saatten sonra sadece ve sadece kendimi düşünecektim.

"Hangi cesaretle gelip karşımda bana bunları söylüyorsun bilmiyorum ama senin o yarısını evde unuttuğun beynini yerinden söküp köpeklere yem ederim."

sonra yüzümü buruşturdum.

"Köpeklere eziyet be ! vazgeçtim. çöpe falan atarım herhalde..."

cidden durup bunu düşündüğüm için kendi kendime kahkaha attıktan hemen sonra ciddileştim.

Demet Korkuyla bana bakıyordu.

bu durum çok hoşuma gitmişti ya...

"bir daha böyle saçma şovlar yapmak için karşıma dikilirsen seni gebertirim. Bir de bana sizden uzak durmamı mı söylüyorsun ? pardon da sana geri dönen Yusuf'a söyle, o uzak dursun ilk önce benden !"