"ေမေမ ဘာခ်က္လဲ
သားဗိုက္ဆာလွၿပီ "အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း
လြယ္အိတ္ကို ပစ္ ခ်ကာ
မီးဖိုထဲ အျမန္၀င္ရသည္။"ဟင္ ဘာမွမခ်က္ဘူးလား "
ေျပာင္သလင္းခါေနတဲ့ ဟင္းအိုးက
သူ႔ကို စိတ္ဓာတ္က်ေစသည္။"ေမေမ ကလည္းဗ်ာ။
သား ေက်ာင္းမွာ စာေတြက်က္လာရလို႔
ဗိုက္ဆာေနၿပီဗ်"ထမင္းၾကမ္းတစ္ခဲကို ဇလံုထဲထည့္လာရင္း
သူၿငီးတြားလိုက္မိသည္။"ေမေမ......ဟင္ .....ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ...."
မ်က္ရည္က်ေနေသာ ေမေမ့ကိုျမင္မွ
သူ ထမင္းဇလံုကို ပစ္ခ်ကာ အနားသြားလိုက္သည္။"ဟင္ လို႔ ....ေမေမ....."
သူအနားသြားကာ ေမးေတာ့မွ
"သား ဟိုးဘက္ျခံကိုေလ
တစ္ျခားသူေတြ ၀ယ္သြားၿပီတဲ့ ""ဗ်ာ "
ေလအယိမ္းမွာ လြင့္ျမဴ းလာေသာ
ႏွင္းဆီနံ႔မ်ား၏ လားရာ ေဘးဘက္ျခံကို
သူလွမ္းၾကည့္မိလိုက္သည္။"အဲ့ဒါ ပိုင္႐ွင္အသစ္ေတြက
ေမေမတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"သူဒူးေထာက္ထိုင္ထားရာမွ
ဖင္ထိုင္ရက္ျဖစ္သြားရသည္။ဟုတ္ပါရဲ႕။
အဲ့ပိုင္႐ွင္သစ္ေတြက သူတို႔ သားအမိကို
ႏွင္ထုတ္ပစ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။အာ ဒါေပမယ့္။
"ဟာ ေမေမကလည္း
ႏွင္ထုတ္စရာလား။သားတို႔အခုေနေနတဲ့
ဒီျခံနဲ႔မွမဆိုင္တာ။"သူ ၀မ္းသာအားရေျပာလိုက္ေပမယ့္
ေမေမကေတာ့ မျပံဳးခဲ့ပါ။"ဒီျခံပိုင္႐ွင္ေတြကလည္း
ျခံကိုေရာင္းၿပီးေျပာင္းၾကမွာတဲ့ ""ဗ်ာ "
မျပည့္စံုမႈရဲ႕ ထိုးႏွက္မႈကို ငယ္ငယ္ကတည္းက
သူအလူးအလဲခံစားခဲ့ရသည္။
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Fanfictionႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။