"ဒါက....ကြၽန္ေတာ့္အတြက္လား။"
မ်က္စိေ႐ွ႕ ေရာက္လာေသာ စာအုပ္ေပၚမွ
အခ်ိန္ဇယား။"ဟုတ္တယ္ ကေလး။
ကေလးအတြက္ ကိုယ္ ဆရာေတြငွါးၿပီးၿပီ။"သူအံ့အားသင့္သြားသည္။
"အခ်ိန္ေတြက ေက်ာင္းခ်ိန္ေတြပါလား။"
သူေရရြတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ
ကိုကိုက တစ္ဖက္လွည့္၍ ဖုန္းေျပာေနသည္။သူ အခ်ိန္ဇယားကို ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။
"ဟုတ္တယ္ ကေလး။
ကေလးေက်ာင္းသြားစရာမလိုဘူး။
ကိုယ္အားလံုး စီစဥ္ၿပီးၿပီ။
အိမ္မွာသင္ၿပီး သြားေျဖရံုပဲ။"ဖုန္းကိုကိုင္ထားရက္ျဖင့္ ထမင္းစားပြဲကထကာ
ကုတ္အက်ႌကို ဆြဲယူသည္။ေက်ာင္းတက္စရာမလိုဘူးတဲ့လား။
အံ့အားသင့္ေပမယ့္ သူသိပ္ေတာ့လည္း
အံ့ျသမိမေနပါ။ကိုကို႔အေျခအေနနဲ႔ဆိုရင္ ဒီေလာက္ကေတာ့
စာဖြဲ႔မေနေလာက္ဘူးဆိုိတာ သူသိသည္။"ေနာက္နာရီ၀က္က်ရင္
အဂၤလိပ္ဆရာလာလိမ့္မယ္။
ေရသြားခ်ိဳးၿပီးျပင္ဆင္ေတာ့။
ကိုယ္ လည္း ရံုးသြားေတာ့မယ္။""အဲ....ဟုတ္...ဟုတ္။"
သူမတ္တပ္ရပ္ကာႏႈတ္ဆက္သည့္အခ်ိန္မွာ
ကိုကိုက ထမင္းစားခန္းအျပင္သို႔ ထြက္သြားေလၿပီ။သူသက္ျပင္းကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး
"အား....က်ဥ္းက်ပ္လိုက္တာကြာ။"
ဆံပင္ေတြကို ႐ႈပ္ဖြပစ္လိုက္သည္။
//////////// ႏွင္းဆီနီ /////////////////
"ကေလး။"
စားပြဲမွာ စာေရးေနရာက
သူ့ကိုယ္ေလး မတ္ကနဲျဖစ္သြားသည္။အခုမွ ရံုးမွ ျပန္လာပံုရေသာ ကိုကိုသည္
အ၀တ္အစားပင္မလဲဘဲ
သူ႔အခန္းထဲ၀င္လာေလသည္။"ကိုကို ျပန္လာၿပီလား။"
ရယ္ျမဴးဟန္ျပကာ ႏႈတ္ဆက္ေပမယ့္
ကိုကိုက မ်က္ႏွာတည္ေလသည္။
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Fanficႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။