Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၈

"ဒါက....ကြၽန္​​ေတာ္​့အတြက္​လား။"

မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕ ​ေရာက္​လာ​ေသာ စာအုပ္​​ေပၚမွ
အခ်ိန္​ဇယား​။

"ဟုတ္​တယ္​ က​ေလး။
က​ေလးအတြက္​ ကိုယ္​ ဆရာ​ေတြငွါးၿပီးၿပီ။"

သူအံ့အားသင္​့သြားသည္​။

"အခ်ိန္​​ေတြက ​ေက်ာင္​းခ်ိန္​​ေတြပါလား။"

သူ​ေရရြတ္​မိတဲ့အခ်ိန္​မွာ
ကိုကိုက တစ္​ဖက္​လွည္​့၍ ဖုန္​း​ေျပာ​ေနသည္​။

သူ အခ်ိန္​ဇယားကို ​ေသခ်ာၾကည္​့​ေနမိသည္​။

"ဟုတ္​တယ္​ က​ေလး။
က​ေလး​ေက်ာင္​းသြားစရာမလိုဘူး။
ကိုယ္​အားလံုး စီစဥ္​ၿပီးၿပီ။
အိမ္​မွာသင္​ၿပီး သြား​ေျဖရံုပဲ။"

ဖုန္​းကိုကိုင္​ထားရက္​ျဖင္​့ ထမင္​းစားပြဲကထကာ
ကုတ္​အက်ႌကို ဆြဲယူသည္​။

​ေက်ာင္​းတက္​စရာမလိုဘူးတဲ့လား။
​အံ့အားသင္​့​ေပမယ္​့ သူသိပ္​​ေတာ့လည္​း
အံ့ျသမိမ​ေနပါ။

ကိုကို႔အ​ေျခအ​ေနနဲ႔ဆိုရင္​ ဒီ​ေလာက္​က​ေတာ့
စာဖြဲ႔မ​ေန​ေလာက္​ဘူးဆိုိတာ သူသိသည္​။

"​ေနာက္​နာရီ၀က္​က်ရင္​
အဂၤလိပ္​ဆရာလာလိမ္​့မယ္​။
​ေရသြားခ်ိဳးၿပီးျပင္​ဆင္​​ေတာ့။
ကိုယ္​ လည္​း ရံုးသြား​ေတာ့မယ္​။"

"အဲ....ဟုတ္​...ဟုတ္​။"

သူမတ္​တပ္​ရပ္​ကာႏႈတ္​ဆက္​သည္​့အခ်ိန္​မွာ
ကိုကိုက ထမင္​းစားခန္​းအျပင္​သို႔ ထြက္​သြား​ေလၿပီ။

သူသက္​ျပင္​းကိုမႈတ္​ထုတ္​လိုက္​ၿပီး

"အား....က်ဥ္​းက်ပ္​လိုက္​တာကြာ။"

ဆံပင္​​ေတြကို ႐ႈပ္​ဖြပစ္​လိုက္​သည္​။

//////////// ႏွင္​းဆီနီ /////////////////

"က​ေလး။"

စားပြဲမွာ စာ​ေရး​ေနရာက
သူ့ကိုယ္​​ေလး မတ္​ကနဲျဖစ္​သြားသည္​။

အခုမွ ရံုးမွ ျပန္​လာပံုရ​ေသာ ကိုကိုသည္​
အ၀တ္​အစားပင္​မလဲဘဲ
သူ႔အခန္းထဲ၀င္​လာ​ေလသည္​။

"ကိုကို ျပန္​လာၿပီလား။"

ရယ္​ျမဴးဟန္​ျပကာ ႏႈတ္​ဆက္​​ေပမယ္​့
ကိုကိုက မ်က္​ႏွာတည္​​ေလသည္​။