သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားထံအိစက္ႏူးညံ့မႈဖိကပ္ခံလိုက္ရၿပီး
"ကေလး။"
ကိုကို႔ရင္ဘတ္က္ုိတြန္း၍ ေခါင္းကိုတိမ္းကာ
ေ႐ွာင္လိုက္သည္။"ကိုယ့္ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူးလားဟင္။"
သူမ်က္ႏွာလႊဲလိုက္မိသည္။
"ျပန္ခ်င္ၿပီ။"
ေနရာမွထြက္လာခဲ့မိသည္။
//////////////
စာအုပ္ၾကားထဲညႇပ္ထားမိေသာ ပန္းေျခာက္ကေလး။
ရဲစိုစိုအေရာင္ကေလးမွသည္
ေျခာက္ေသြ႔သြားသည့္
ညိဳေျခာက္ေျခာက္အေရာင္ျဖင့္ ပန္ကေလးအား
သူ႔႐ိုးတံေျခာက္ေလးမွက္ိုင္ယူၾကည့္မိသည္။ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ အ႐ွိန္နဲ႔ ၀တ္လႊာေတြက
တစ္စစီေႂကြက်န္ေနခဲ့ေလသည္။သူ႔ဘ၀ေလးလိုေပါ့၊
ဘယ္ေလာက္ပဲ အျမတ္တႏိုးသိမ္းထားခံရတယ္ဆိုဆို
တစ္စစီပဲ့ေႂကြသြားရတာပဲ မဟုတ္လား။အရာရာကိုအပ္ႏွင္းနာခံထားပါလ်က္
သစၥာေဖာက္ျခင္းမမည္ေသာ လိမ္လည္ျခင္း၊ဘာေၾကာင့္လက္ထပ္ခဲ့ရသလဲကိုကို။
အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးမွာလား၊
ဒါမွမဟုတ္၊ကေလးကို ပိုခ်စ္တာပါဆိုၿပီး
ႏွစ္သိမ့္မွာလား။
ကြၽန္ေတာ္မယံုရဲဘူးကိုကို။ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကို မယံုတာမဟုတ္ဘူး။
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထပ္လိမ္ေနမွာစိုးတာ။ကိုကိုမ႐ွိတဲ့ေန႔ရက္တိုင္းမွာ
ကြၽန္ေတာ္ေသေလာက္ေအာင္ လြမ္းခဲ့ေပမယ့္
ကိုကိုကေတာ့ ကိုကို႔မိသားစုအစစ္အမွန္နဲ႔
ေပ်ာ္ေနရမွာပါပဲေနာ္၊ကိုကို႔ဆီ ဖုန္းဆက္မိတဲ့အခါ
တစ္ခါကိုင္ဖူးတဲ့မိန္းကေလးက
ကြၽန္ေတာ္ထင္သလို အတြင္းေရးမႉးမဟုတ္ဘဲ
ကိုကို႔ဇနီးမ်ားလား၊
ဒါေၾကာင့္ ကိုကို႔ဖုန္းထဲက ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္စား
အမည္နာမက ကေလးမဟုတ္ဘဲ
Cai ျဖစ္ေနတာေပါ့၊
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Hayran Kurguႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။