"ဒီည ကိုယ္နဲ႔ အိပ္ပါ။"
သူနားၾကားမွားသြားသလားဟု ေတြး၍ပင္
ေၾကာင္အ ၿငိမ္သက္ေနမိသည္။သတိကပ္လာသည့္အခါ
သူအတင္း႐ုန္းကန္ထပစ္လိုက္တာမို႔
အငိုက္မိသြားသည့္ ကိုကို႔လက္မ်ား
ေျပေလ်ာ့သြားေလသည္။"ဟင့္အင္း။ဟင့္အင္း။"
ကုတင္ေပၚမွာ လွစ္ကနဲ ေျပးဆင္းသည့္အခါ
ေျခခ်င္းလိမ္မိ၍ ခလုတ္တိုက္လဲေတာ့သည္။"အာ့။"
"နာသြားလားကေလး။"
ကုတင္ေဘးငုတ္တုတ္လဲရက္သား သူ႔နားသို႔
ကိုကိုက အေျပးလာထူသည္။ေအာင့္သြားေသာ ဒူးေခါင္းနားကို လက္ျဖင့္ပြတ္၍
"မနာဘူး။ မနာဘူး။ ဘာမွမျဖစ္ဘူးကိုကို။
ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္။"သူ႔ပခံုးကို ထိကိုင္ဆြဲမထူသည့္ ကိုကို႔လက္မ်ားမွ
အလြတ္႐ုန္းကာ ထေျပးမိေတာ့သည္။"ကေလး။"
အခန္းတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ခါနီး သူရပ္တန္႔မိရသည္။
"ကိုကို ေခၚေနတယ္ေလ။ကိုယ့္ကိုၾကည့္။"
မလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမို႔
သူစိတ္ပ်က္စြာနဲ႔ပဲ
ေက်ာခိုင္းရက္အေနအထားကေန
ကိုကို႔ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္မိသည္။"ဗ်ာ၊ကိုကို။"
ကိုကိုက ကုတင္တြင္ထိုင္ကာ ေျခခ်ိတ္လိုက္ၿပီး
"ကေလး ဒီမွာ မအိပ္ခ်င္ဘူးလား။"
"ဟုတ္။"
သူေခါင္းေလးအသာၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
"ဒါဆို ကေလးအခန္းကို သြားရေအာင္။"
"ဗ်ာ။"
ကိုကိုဘာေျပာခ်င္သည္လဲ သူနားမလည္။
ေခါင္းေလးေစာင္းကာ စဥ္းစားေနမိသည္။"ကေလးဒီမွာ မအိပ္ရင္ ကေလးအခန္းမွာ
ကိုကို လိုက္အိ္ပ္မယ္။"
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Fanfictionႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။