Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၁၉

"ဒီည ကိုယ္​နဲ႔ အိပ္​ပါ။"

သူနားၾကားမွားသြားသလားဟု ​ေတြး၍ပင္​
​ေၾကာင္​အ ၿငိမ္​သက္​​ေနမိသည္​။

သတိကပ္​လာသည္​့အခါ
သူအတင္​း႐ုန္​းကန္​ထပစ္​လိုက္​တာမို႔
အငိုက္​မိသြားသည္​့ ကိုကို႔လက္​မ်ား
​ေျပ​ေလ်ာ့သြား​ေလသည္​။

"ဟင္​့အင္​း​။ဟင္​့အင္​း။"

ကုတင္​​ေပၚမွာ လွစ္​ကနဲ ​ေျပးဆင္​းသည္​့အခါ
​ေျခခ်င္​းလိမ္​မိ၍ ခလုတ္​တိုက္​လဲ​ေတာ့သည္​။

"အာ့။"

"နာသြားလားက​ေလး။"

ကုတင္​​ေဘးငုတ္​တုတ္​လဲရက္​သား သူ႔နားသို႔
ကိုကိုက အ​ေျပးလာထူသည္​။

​ေအာင္​့သြား​ေသာ ဒူး​ေခါင္​းနားကို လက္​ျဖင္​့ပြတ္​၍

"မနာဘူး။ မနာဘူး။ ဘာမွမျဖစ္​ဘူးကိုကို။
ကြၽန္​​ေတာ္​သြား​ေတာ့မယ္​။"

သူ႔ပခံုးကို ထိကိုင္​ဆြဲမထူသည္​့ ကိုကို႔လက္​မ်ားမွ
အလြတ္​႐ုန္​းကာ ထ​ေျပးမိ​ေတာ့သည္​။

"က​ေလး။"

အခန္​းတံခါးကို ဆြဲဖြင္​့ခါနီး သူရပ္​တန္​႔မိရသည္​။

"ကိုကို ​ေခၚ​ေနတယ္​​ေလ။ကိုယ္​့ကိုၾကည္​့။"

မလြန္​ဆန္​ႏိုင္​တဲ့ အ​ေနအထားမို႔
သူစိတ္​ပ်က္​စြာနဲ႔ပဲ
​ေက်ာခိုင္​းရက္​အ​ေနအထားက​ေန
ကိုကို႔ဘက္​ကို လွည္​့ၾကည္​့မိသည္​။

"ဗ်ာ၊ကိုကို။"

ကိုကိုက ကုတင္​တြင္​ထိုင္​ကာ ​ေျခခ်ိတ္​လိုက္​ၿပီး

"က​ေလး ဒီမွာ မအိပ္​ခ်င္​ဘူးလား။"

"ဟုတ္​။"

သူ​ေခါင္​း​ေလးအသာၿငိမ္​့ျပလိုက္​သည္​။

"ဒါဆို က​ေလးအခန္​းကို သြားရ​ေအာင္​။"

"ဗ်ာ။"

ကိုကိုဘာ​ေျပာခ်င္​သည္​လဲ သူနားမလည္​။
​​ေခါင္​း​ေလး​ေစာင္​းကာ စဥ္​းစား​ေနမိသည္​။

"က​ေလးဒီမွာ မအိပ္​ရင္​ က​ေလးအခန္​းမွာ
ကိုကို လိုက္​အိ္​ပ္​မယ္​။"