"ေဒၚေလး၊
ကိုကိုက ေဆြမ်ိဳးေတြမ႐ွိဘူးလားဟင္။"ဟင္းရြက္ေတြေဆးေၾကာေနေသာ ေဒၚေလးကို
သူမရမက၀င္ကူရင္း ေမးေနမိသည္။တကယ္က ကူေနတာမဟုတ္ပါ။
စကားေျပာခ်င္လို႔ ဥာဏ္ဆင္ျခင္းျဖစ္သည္။"ဘာလို႔လဲ၊ Cai ရဲ႕။"
ဟင္းရြက္ေတြကို ျပန္ခ်လိုက္ကာ
"ကိုကိုေျပာသံမၾကားလို႔။"
တကယ္လည္း သူအခုထိ ကိုကိုနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
ဘာမွမသိေသးတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။"အဟင္း။"
ေဒၚေလးက သက္ျပင္းခ်၍
"ZiYi က မိဘေတြနဲ႔အဆင္မေျပဘူး Cai ရဲ႕။"
စိတ္မေကာင္းစြာ ေျပာလာေသာေဒၚေလး။
ကိုကို႔ပံုစံကလည္း လိမ္မာတဲ့ပံုပါပဲ။
ဘာလို႔အဆင္မေျပတာလဲဆိုတာ
သူေတြးၾကည့္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။"ဘာလို႔လဲဟင္။"
စပ္စုတယ္လို႔မယူဆေစလိုပါ။
"မိသားစုျပသနာဆိုေတာ့ ေဒၚေလးလည္း
ေရေရရာရာ ေတာ့မသိဘူးကြဲ႔။"သူမ်က္လႊာခ်မိလိုက္သည္။
ကိုကို႔အေၾကာင္း သူသိခြင့္မ႐ွိဘူးတဲ့လား။"ဒါေပမယ့္
ေဒၚေလး ေသခ်ာသိတာတစ္ခုကေတာ့။"ေဒၚေလးကို သူ႔လက္တို႔အား လာဆုပ္ကိုင္သည္။
"ZiYi က Cai ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာပဲ။"
သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ႐ွိန္း႐ွိန္းပူထူလာကာ
"ဟာ....ေဒၚေလး ကလည္း။"
သူမ်က္လႊာခ်မိလိုက္သည္။
"တကယ္ေျပာတာ။
Cai ေရာက္လာမွ Cai ကိုကိုက ေပ်ာ္လာတာ။
Cai ကပဲ သူ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတာ။"ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး
တိမ္ေတြေပၚေရာက္ေအာင္
ျမင့္တက္သြားသလိုပင္။ၾကည္ႏူးမႈအတိနဲ႔ သူေပ်ာ္မဆံုးေတာ့ေပ။
"Cai..."
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Fanfictionႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။