Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၁၃

"​ေဒၚ​ေလး၊
ကိုကိုက ​ေဆြမ်ိဳး​ေတြမ႐ွိဘူးလားဟင္​။"

ဟင္​းရြက္​​ေတြ​ေဆး​ေၾကာ​ေန​ေသာ ​ေဒၚ​ေလးကို
သူမရမက၀င္​ကူရင္​း ​ေမး​ေနမိသည္​။

တကယ္​က ကူ​ေနတာမဟုတ္​ပါ။
စကား​ေျပာခ်င္​လို႔ ဥာဏ္​ဆင္​ျခင္​းျဖစ္​သည္​။

"ဘာလို႔လဲ၊ Cai ရဲ႕။"

ဟင္​းရြက္​​ေတြကို ျပန္​ခ်လိုက္​ကာ

"ကိုကို​ေျပာသံမၾကားလို႔။"

တကယ္​လည္​း သူအခုထိ ကိုကိုနဲ႔ပက္​သက္​ၿပီး
ဘာမွမသိ​ေသးတာအမွန္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။

"အဟင္​း။​"

​ေဒၚ​ေလးက သက္​ျပင္​းခ်၍

"ZiYi က မိဘ​ေတြနဲ႔အဆင္မ​ေ​ျပဘူး Cai ရဲ႕။"

စိတ္​မ​ေကာင္​းစြာ ​ေျပာလာ​ေသာ​ေဒၚ​ေလး။

ကိုကို႔ပံုစံကလည္​း လိမ္​မာတဲ့ပံုပါပဲ။
ဘာလို႔အဆင္​မ​ေျပတာလဲဆိုတာ
သူ​ေတြးၾကည္​့လို႔မရျဖစ္​​ေနသည္​။

"ဘာလို႔လဲဟင္​။"

စပ္​စုတယ္​လို႔မယူဆ​ေစလိုပါ။

"မိသားစုျပသနာဆို​ေတာ့ ​ေဒၚ​ေလးလည္​း
​ေရ​ေရရာရာ ​ေတာ့မသိဘူးကြဲ႔။"

သူမ်က္​လႊာခ်မိလိုက္​သည္​။
ကိုကို႔အ​ေၾကာင္​း သူသိခြင္​့မ႐ွိဘူးတဲ့လား။

"ဒါ​ေပမယ္​့ ​
ေဒၚ​ေလး ​ေသခ်ာသိတာတစ္​ခုက​ေတာ့။"

​ေဒၚ​ေလးကို သူ႔လက္​တို႔အား လာဆုပ္​ကိုင္​သည္​။

"ZiYi က Cai ကို တကယ္​ခ်စ္​တယ္​ဆိုတာပဲ။"

သူ႔မ်က္​ႏွာတစ္​ခုလံုး ႐ွိန္​း႐ွိန္​းပူထူလာကာ

"ဟာ....​ေဒၚ​​ေလး ကလည္​း။"

သူမ်က္​လႊာခ်မိလိုက္​သည္​။

"တကယ္​​ေျပာတာ။
Cai ​ေရာက္​လာမွ Cai ကိုကိုက ​ေပ်ာ္​လာတာ။
Cai ကပဲ သူ႔ကို ​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေစတာ။"

ဒီလိုဆို​ေတာ့လည္​း သူ႔တစ္​ကိုယ္​လံုး
တိမ္​​ေတြ​ေပၚ​ေရာက္​​ေအာင္​
ျမင္​့တက္​သြားသလိုပင္​။

ၾကည္​ႏူးမႈအတိနဲ႔ သူ​ေပ်ာ္​မဆံုး​ေတာ့​ေပ။

"Cai..."