Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၂၆

"က​ေလးက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို မယံုဘူးျဖစ္​​ေနတယ္​။"

တစ္​ဖက္​က သက္​ျပင္​းခ်သံကို ဖုန္​းထဲကတစ္​ဆင္​့
ၾကားလိုက္​ရသည္​။

"သူက တအားျဖဴစင္​တယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​အိမ္​မွာ ​ေတာက္​​ေလွ်ာက္​ မ႐ွိတာ​ေတာင္​
တစ္​စက္​မွ သံသယမ၀င္​ခဲ့ဘူး။"

လက္​ထဲက စီးကရက္​ကို ႐ိႈက္​ထုတ္​လိုက္​မိသည္​။

"အခုလည္​း....သူ႔စိတ္​ထဲမွာ
ကြၽန္​​ေတာ္​က တစ္​ဖက္​လူကို
သူ႔လိုပဲဂ႐ုစိုက္​​ေနမယ္​ ၾကင္​​နာ​ေနမယ္​ထင္​ၿပီး
ပင္​ပန္​း​ေနတာ။"

စီးကရက္​မီးကို
ဖန္​ပန္​ကန္​ျပားထဲထိုး​ေခ်​ပစ္​လိုက္​ၿပီး
ခံု​ေပၚတင္​ထားသည္​့ ​
ေျခ​ေထာက္​​ေတြကို ျပန္​ခ်လိုက္​ရင္​း

"ကြၽန္​​ေတာ္​႐ွင္​းျပရင္​​ေတာင္​
သူက သူစိတ္​ခ်မ္​းသာ​ေအာင္​ လိမ္​​ေနတယ္​ထင္​မွာ။"

"ကြၽန္​​ေတာ္​့နားမွာ မ႐ွိခ်င္​တဲ့အထိ
သူပင္​ပန္​း​ေနမွာ မၾကည္​့ရက္​ဘူး။
ဘယ္​နည္​းနဲ႔မွ အဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္​ဘူး။"

ခါးမွာပတ္​ထားသည္​့သဘတ္​ျဖဴ​ေလးကို​
​ေဘးက ခံု​ေပၚကို ပံုထားလိုက္​သည္​။

"ဒါ​ေၾကာင္​့၊မ်က္​ႏွာပူစရာ​ေကာင္​း​ေပမယ္​့
အကူအညီ​ေတာင္​းပါတယ္​။"

End call ျဖစ္​သြားတဲ့ဖုန္​း​ေလးကို
ခံု​ေပါ္​​တင္​ထားခဲ့လိုက္​ၿပီး
​အျပာႏု​ေရာင္​ျဖင္​့ၾကည္​လဲ့​ေသာ ​ေရကန္​ထဲ​သို႔
၀ုန္​းကနဲ ဆင္​းသက္​သြား​ေလသည္​။

အ​ေပၚထပ္​အခန္​းျပတင္​းက
လိုက္​ကာစ​ေလးက​ေတာ့ လြင္​့ကနဲခါသြား​ေလရဲ႕။

/// ကိုကို ဘယ္​သူနဲ႔​ေျပာ​ေနတာလဲ ///

////////////

"က​ေလး၊"

လက္​ဖ်ား​ေလးကို ​ေထြးဆုပ္​မိသည္​့အခါ
​ေမာ့ၾကည္​့လာတဲ့မ်က္​၀န္​း​ေလး​ေတြ၊

"​ေရာက္​​ေနတာၾကာၿပီလား၊"

အသံ႐ွင္​က သြက္​လက္​စြာပင္​ သူတို႔ေ႐ွ႕ခံုသို႔
၀င္​ထိုင္​လာသည္​။