"ကိုယ္ျပန္သြားရမလား၊"
"ဟင့္အင္း...အာ့.....အာ့...။"
အေလာတႀကီးထလိုက္မိေတာ့
က်ဥ္တက္ေနတဲ့ေျခေထာက္ေၾကာင့္
သူျပန္ယိုင္က်သြားသည္မို႔။"ဘာျဖစ္တာလဲ၊ကေလး။"
ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လာကာ
ထိန္းမတ္ေပးလာေသာကိုကို။"ေျခေထာက္က်ဥ္တယ္၊ကိုကို။"
က်ဥ္ေနတဲ့ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုႂကြကာ
သူငိုပစ္ခ်င္လာသည္။အရမ္းမုန္းတာပဲ။ေျခေထာက္က်ဥ္တာကို။
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ....ခဏေန။ကေလး။"
စိုးရိမ္တႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ကိုကို႔ကို သူၾကည့္ၿပီး
ျပံဳးမိသြားသည္။ကိုကိုက စိတ္ေကာက္ေနေပမယ့္
သူ႔ကိုေတာ့ဂ႐ုစိုက္သားပဲ။"သက္သာၿပီလား။"
ကိုကို႔မ်က္ႏွာကိုေငးေနမိတာနဲ႔
ေျခေထာက္က်ဥ္ေနတာကိုပါ ေမ့သြားျခင္း။"ဟုတ္။ကိုကို။"
ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔၍
သူ႔ပခံုးေတြကိုလႊတ္ေပးကာ
ခ်က္ခ်င္းေက်ာခိုင္းပစ္သည့္ကိုကို။စိတ္ကိုေတာင္ အစကေနျပန္ေကာက္တာ။
"ကိုကို။"
ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ ထည့္ႏိႈက္ထားသည့္
ကိုကို႔ရဲ႕လက္တစ္ဖက္က အက်ႌစေလးကို
အသာဆြဲလိုက္မိသည္။"ကိုကို....လို႔။"
တစ္စက္မွလွည့္မလာပါ။
ဒီလိုဆိဳေတာ့လည္း။"ကိုကိုမႀကိဳက္တာ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။
စကားမေျပာဘဲေတာ့ မေနပါနဲ႔ေနာ္။"လက္ေမာင္းကို လက္ညႇိဳးေလးျဖင့္
့္ထိုးကာ ထိုးကာ ေျပာေနမိသည္။ေဟာဗ်ာ လွည့္မၾကည့္တဲ့အျပင္
သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းထားရက္ျဖင့္
ေ႐ွ႕တစ္လွမ္းတိုးသြားသည့္သူ။
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Fanfictionႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။