Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၁၄

"ကိုယ္​ျပန္​သြားရမလား၊"

"ဟင္​့အင္​း...အာ့.....အာ့...။"

အ​ေလာတႀကီးထလိုက္​မိ​ေတာ့
​က်ဥ္​တက္​​ေနတဲ့​ေျခ​ေထာက္​​ေၾကာင္​့
သူျပန္​ယိုင္​က်သြားသည္​မို႔။

"ဘာျဖစ္​တာလဲ၊က​ေလး။"

ပခံုးႏွစ္​ဖက္​ကို ဆုပ္​ကိုင္​လာကာ
ထိန္​းမတ္​​ေပးလာ​ေသာကိုကို။

"​ေျခ​ေထာက္​က်ဥ္​တယ္​၊ကိုကို။"

က်ဥ္​​ေနတဲ့​ေျခ​ေထာက္​တစ္​ဖက္​ကိုႂကြကာ
သူငိုပစ္​ခ်င္​လာသည္​။

အရမ္​းမုန္​းတာပဲ။​ေျခ​ေထာက္​က်ဥ္​တာကို။

"ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေလး ....ခဏေန။က​ေလး။"

စိုးရိမ္​တႀကီးျဖစ္​​ေနတဲ့ကိုကို႔ကို သူၾကည္​့ၿပီး
ျပံဳးမိသြားသည္​။

ကိုကိုက စိတ္​​ေကာက္​​ေန​ေပမယ္​့
သူ႔ကို​ေတာ့ဂ႐ုစိုက္​သားပဲ။

"သက္​သာၿပီလား။"

ကိုကို႔မ်က္​ႏွာကို​ေငး​ေနမိတာနဲ႔
​ေျခ​ေထာက္​က်ဥ္​​ေနတာကိုပါ ​ေမ့သြားျခင္​း။

"ဟုတ္​။ကိုကို။"

​ေခ်ာင္​းတစ္​ခ်က္​ဟန္​႔၍
သူ႔ပခံုး​ေတြကိုလႊတ္​​ေပးကာ
ခ်က္​ခ်င္​း​ေက်ာခိုင္​းပစ္​သည္​့ကိုကို။

စိတ္ကို​ေတာင္​ အစက​ေနျပန္​​ေကာက္​တာ။

"ကိုကို။"

​ေဘာင္​းဘီအိတ္​ထဲ ထည္​့ႏိႈက္​ထားသည္​့
ကိုကို႔ရဲ႕လက္​တစ္​ဖက္​က အက်ႌစ​ေလးကို
အသာဆြဲလိုက္​မိသည္​။

"ကိုကို....လို႔။"

တစ္​စက္​မွလွည္​့မလာပါ။
ဒီလိုဆိဳ​ေတာ့လည္​း။

"ကိုကိုမႀကိဳက္​တာ​ ​ေနာက္​မလုပ္​​ေတာ့ပါဘူး။
စကားမ​ေျပာဘဲ​ေတာ့ မ​ေနပါနဲ႔​ေနာ္​။"

လက္​ေမာင္​းကို လက္​ညႇိဳး​ေလးျဖင္​့
္​့ထိုးကာ ထိုးကာ ​ေျပာ​ေနမိသည္​။

​ေဟာဗ်ာ လွည့္​မၾကည္​့တဲ့အျပင္​
သူ႔ကို​ေက်ာခိုင္​းထားရက္​ျဖင္​့ ​
ေ႐ွ႕တစ္​လွမ္​းတိုးသြားသည္​့သူ။