Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၅

"Cai စာႀကိဳးစား​ေနာ္​၊
တကၠသိုလ္​​ေကာင္​း​ေကာင္​း၀င္​ႏိုင္​​ေအာင္​
ႀကိဳးစား။"

သူလက္​တို႔ကို ​ဆုပ္​ကိုင္​၍ ​ေမ​ေမက
မ်က္​ရည္​စမ္​းစမ္​းနဲ႔ ​ေျပာ႐ွာပါသည္​။

"ဟုတ္​ ​ေမ​ေမ။
သား လာျပန္​လည္​ပါ့မယ္​။"

​ေမ​ေမ့ရင္​ခြင္​တြင္​းသို႔ သူ​ေခါင္​းတိုး၀င္​မိသည္​။

"သူမ်ား မ်က္​စိ စပါး​ေမႊးစူး​ေအာင္​
မ​ေနရဘူး​ေနာ္​။
သူ​ေဌး ​ေျပာစကား နား​ေထာင္​​ေနာ္​။"

သူ​ေခါင္​းညိတ္​၍သာ
မငိုမိ​ေအာင္​ထိန္​း​ေနရသည္​။

တစ္​ခါမွ ​ေမ​ေမနဲ႔ မခြဲဖူးတာမို႔
သူအလြန္​ ၀မ္​းနည္​းလွပါသည္​။

"သားအတြက္​ ​ေမ​ေမ အ၀တ္​အစားသစ္​
နည္​းနည္​း၀ယ္​ထား​ေပးတယ္​။
အဲ့ဒါထည္​့သြား​ေနာ္​။"

အျဖဴ​ ​ေရာင္​ ႐ွပ္​အက်ႌမ်ားသည္​
သူ႔အႀကိဳက္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း ​ေမ​ေမသိၿပီးသားမို႔။
အသစ္​၀ယ္​လာ​ေပးတာျဖစ္​ႏိုင္​သည္​။

​ေမ​ေမ့မ်က္​ရည္​မ်ားကို သူျမင္​ရတဲ့အခါ
ထြက္​သြားခ်င္​စိတ္​သည္​
တစ္​စတစ္​စ​ေလ်ာ့ပါးလာခဲ့ရၿပီး
​ေမ​ေမ အဆင္​​ေျပ​ေျပ​ေနရမည္​မွန္​းသိတဲ့အခါ
သူထြက္​သြားရတာ ထိုက္​တန္​ျပန္​သည္​ဟု
ယူဆမိျပန္​​ေရာ။

"​ေဟာ လာ​ေခၚၿပီထင္​တယ္​ သား။"

ကားစက္​သံၾကားသည္​ႏွင္​့
သူ​ေရာ ​ေမ​ေမပါ အိမ္​​ေ႐ွ႕သို႔ ထြက္​လာလိုက္​သည္​။

အနီ​ေရာင္​​ေပမယ္​့ ဦးZiyi စီးဖူး​ေသာ
ကားဟုတ္​ဟန္​မတူသည္​့ကား။

ကားတစ္​ခါးပြင္​့လာကာ ဆင္​းလာသူကလည္​း
သူ​ေမွ်ာ္​လင္​့ထားသလို ဦး Ziyi မဟုတ္​ခဲ့။

ဦးZiyi ထက္​အသက္​ႀကီးမည္​့
အဘတစ္​ဦးသာျဖစ္​​ေလ​ေတာ့။

"သူ​ေဌး လာ​ေခၚခိုင္​းလို႔ပါဗ်၊"

သူမ်က္​​ေမွာင္​ကုတ္​မိလိုက္​သည္​။
ဦး ZiYiက ဘာသ​ေဘာလဲ။
သူကိုယ္​တိုင္​လာ​ေခၚမယ္​ ​ေျပာထားၿပီး​ေတာ့၊