Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၄

//သူက သားကို ​ေခၚထားခ်င္​တယ္​တဲ့//

//ေက်ာင္​းလည္​းထား​ေပးမယ္​။
​ေကာင္​း​ေကာင္​းလည္​း ထား​မယ္​တဲ့။//

//​ေမ​ေမ့ကို​ေတာ့ ဒီျခံကို ​ေပးမယ္​တဲ့​ေလ။//

​ေမ​ေမ့​ေျပာစကားမ်ားကို ၾကား​ေယာင္​ကာ
သူ ဟိုလွည္​့ဒီလွည္​့ျဖင္​့ အိပ္​မရ။

​ေမွာက္​ယက္​​ေျပာင္​းကာ ​ေခါင္​းအံုး​ေပၚ
မ်က္​ႏွာအပ္​ထားလိုက္​မိသည္​။

// ​ေမြးစားတဲ့သ​ေဘာ​ေပါ့​ေလ၊
ကြယ္​လြန္​သြားတဲ့ သူ႔ညီနဲ႔ တူလို႔တဲ့​ေလ။//

တကယ္​ပဲလား။
သူ႔ကိုၾကည္​့ကာ ​ေျပာခဲ့​ေသာ စကားမ်ားနဲ႔
ျပန္​ဆက္​စပ္​​ေတြးမိျပန္​​ေတာ့
မဟုတ္​ႏိုင္​ပါ။

သူနဲ႔​ေတြ႔တုန္​းက​ေတာင္​
ညီအ​ေၾကာင္​းမဟခဲ့ပဲနဲ႔။

ည​ေနကလည္​းၾကည္​့။
​ေရာက္​လာႁပီး​ေတာ့ သူ႔ကို​ေတာင္​မ​ေတြ႔။

သူ႔​ေမ​ေမကိုသာ ​ေခၚ​ေတြ႔သည္​တဲ့။

"Cai အိပ္​မရဘူးလား။"

သူလႈပ္​လႈပ္​ရြရြျဖစ္​​ေနသမွ်ကို
သူ႔​ေဘးျခင္​​ေထာင္​က ​
ေမ​ေမလည္​း သိပံုရသည္​။

"ဘာမွ ​ေတြးမ​ေနနဲ႔ Cai
မသြားခ်င္​ရင္​မသြားနဲ႔ သား။"

သက္​ျပင္​းခ်သံက​ေပၚထြက္​လာသည္​။

သူ႔ကိုမခြဲႏိုင္​​ေပမယ္​့
သူ႔ကို​ေကာင္​းစား​ေစခ်င္​ဟန္​
​ေမ​ေမ့မ်က္​၀န္​းမ်ားက သူ႔အား​ေတြ​ေ၀​ေစသည္​။

"​ေမ​ေမ​ေလ သူ​ေဌး​ေပးမယ္​့ျခံကိုမရရင္​​ေနပါ၊
ငါ့သား​ေလး ျပည္​့ျပည္​့စံုစံု နဲ႔
​ေကာင္​းစားတာ​ေတာ့ျမင္​ခ်င္​တယ္​။
သားကို ဒီလိုဘ၀ထဲမွာ မ​ေန​ေစခ်င္​ဘူး။"

​ငိုခ်င္​တင္​တင္​အသံျဖင္​့ ​ေမ​ေမ​ေျပာ႐ွာသည္​။

သူလည္​းမ​ေနခ်င္​ပါဘူး။
အျမဲသိမ္​ငယ္​ရတဲ့ဘ၀​ေတြ။
​ေက်ာင္​းမွာ သူငယ္​ခ်င္​းပင္​မထားတဲ့အထိ
သူ႔ကိုယ္​သူသိမ္​ငယ္​သည္​။

​ေက်ာင္​းက ဘာ​ေၾကးညာ​ေၾကး​ေကာက္​တဲ့အခါ။
စာအုပ္​ဖိုး​ေတြလိုတဲ့အခါ
သူ​ေသခ်င္​စိတ္​ပင္​​ေပါက္​သည္​။