"ခ်စ္တယ္မဟုတ္လားဟင္၊ကိုယ့္ကို။"
သူ႔ေ႐ွ႕မွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ခ်ထိုင္ကာ
သူ႔လက္၀ါးတို႔ကို ေထြးဆုပ္လာသူက
ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၌ ဖံုးကြယ္မရေသာ
အျပံဳးတို႔ ေပါေပါေသာေသာျဖင့္။"ဘယ္သူေျပာလဲ။"
လက္ကို ႐ုန္းထြက္လိုက္မိေသာ္လည္းမရ။
တင္းေနေအာင္ ျပန္ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။"ခ်စ္ေနပါတယ္ကြာ။"
ရယ္စစျဖင့္ဆိုကာ သူ႔လက္ဖမိုးကို
ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ထိကပ္လာေတာ့
သူဆတ္ကနဲတုန္သြားရသည္။ဒီလိုမ်ိဳးေတြနဲ႔ Cai ကို
လာဆြယ္လို႔ရမယ္ထင္ေနရင္
ကိုကိုမွားသြားမွာေပါ့။"ဟင္၊ကေလး ေျပာပါဦး။"
လက္ဖ်ားေလးကို ကိုင္ကာ ရမ္းပစ္သူက
ကေလးေတြမုန္႔ပူဆာေနသလိုမ်ိဳးအထာျဖင့္။"မခ်စ္ပါဘူး။ ဘာလို႔ခ်စ္ရမွာလဲ။"
ကိုကိုက မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လိုက္သည္ကိုပင္
သူရယ္ခ်င္ရက္က
တမင္တည္ကာၾကည့္ရသည္။"ကေလးေနာ္။
ကိုကိုက ႏွလံုးသားေရးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
လိမ္တာမႀကိဳက္ဘူး။"သူ ကိုကို႔ကို အသည္းယားလာသည္။
ကိုကိုက ခ်စ္စရာႀကီးမို႔
စိတ္သေဘာထားေကာင္းသည့္ Cai ကပဲ
အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ပါမယ္ေလ။"အဟမ္း။ဘာ ႏွလံုးသားေရးလဲ။
မသိဘူး။"ကိုကို႔မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္သည္ ထိစပ္လုနီးနီး
တိုးကပ္သြားၿပီးမွ
ျပန္လည္ေျပေလ်ာ့ကာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားပါ
တြန္႔ေကြး လာသည္။"ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္မဟုတ္လား လို႔။"
သူ႔လက္ဖမိုးကို
ကိုကိုက ပါးျပင္နဲ႔ကပ္လိုက္ျပန္သည္။"ခ်စ္တာ????။ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲ။
စားလို့ရတဲ့ဟာလား။"တမင္ပင္ အျပစ္ကင္းဟန္ျပဳကာ
ေမးခြန္းတစ္ဖန္ထုတ္ေတာ့....
ကိုကိုကရယ္သည္။
YOU ARE READING
Little Rose [ႏွင္းဆီနီ]
Fanfictionႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ ႏွင္းဆီနီနီတစ္ပြင့္အား ပြင့္လန္းေမႊးပ်ံ့ေစခဲ့သည္။