Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၂၄

"​ေဒၚ​ေလး....က​ေလး ျပန္​​ေရာက္​​ေနတယ္​ဆို။"

အိမ္​ကဘႀကီးကို ​ေန႔လည္​ဘက္​လာႀကိဳခိုင္​းၿပီး
ျပန္​လာတာ သူသိၿပီးသား​ေပမယ္​့
အိမ္​၀မွာ ဖိနပ္​ခြၽတ္​ရက္​က ​ေမးလိုက္​သည္​။

"ဟုတ္​တယ္​ ​Ziyi ​ေရ။
​ေနမ​ေကာင္​းလို႔လားဆို​ေတာ့ မဟုတ္​ဘူး​ေျပာတယ္​။
​ေန႔လည္​အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တည္​းက
​အခန္​းတံခါးပိတ္​ထားတာပဲ။"

သူခပ္​သြက္​သြက္​​ေျပးတက္​လာခဲ့လိုက္​သည္​။

/////

"က​ေလး။ "

​ေစာင္​​ေအာက္​ ၀င္​​ေခြ​ေန​ေသာ
ခႏၶာကိုယ္​​ေလးတစ္​ခုနား Ziyi ခ်ဥ္​းကပ္​လိုက္​သည္။
​​ေဘးတ​ေစာင္​းကပ္​ထိုင္​၍
တစ္​ဖက္​​ေစာင္​းထား​ေသာ ပခံုး​ေလးကို
ဆြဲလွည္​့ယူရသည္​။

"​ေနမ​ေကာင္​းဘူးလား။"

မ်က္​လံုးအသာဖြင္​့ၾကည္​့၍ ​ေခါင္​းခါျပသည္​။
ထို႔​ေနာက္​ ကိုယ္​တစ္​ပိုင္​းလွဲလုနီးျဖစ္​​ေနသည္​့
သူ႔ရင္​ခြင္​ထဲ၀င္​၍ လည္​တိုင္​နားကို
မ်က္​ႏွာျဖင္​့အတင္​း​ေ၀ွ့​ေလသည္​။

​ေက်ာျပင္​ကို ခပ္​တင္​းတင္​ေပြ႔ကာ က်ပ္​​ေန​ေအာင္​
ဖက္​ထား​ေပးလိုက္​သည္​ႏွင္​့ ႐ိႈက္​သံတို႔ဆူလာ​ေလသည္​။

"ကိုကို၊ "

တို႔​ေလ်ာ့​ေသာ ​ေခၚသံ​ေလး​ေၾကာင္​့
ZiYi သည္​ က​ေလး၏​ေခါင္​း​ေလးကို
အသာၾကဴလိုက္​မိသည္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​က....ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေလ....
သူမ်ားအျမင္​မွာ....ကိုကို႔ရဲ႕....တိတ္​တိတ္​...ပုန္​း..."

အဆံုးထိမဆိုႏိုင္​႐ွာ​ေသာ က​ေလး၏
​ေလသံတစ္​၀က္​တစ္​ပ်က္​မွာ
ZiYi အထိတ္​တလန္​႔ျဖစ္​သြားရၿပီး၊

"ဒီမွာ...ၾကည္​့စမ္​း၊ကိုကို႔ကို ၾကည္​့စမ္​း။"

က​ေလးကိုပါ ဆြဲထူလိုက္​၍ သူပါ ထိုင္​ကာ
မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ပစ္​လိုက္​သည္​။

"​ေဟး...Cai ကိုကို႔ၾကည္​့စမ္​းလို႔.. က​ေလးရဲ႕။"

႐ိႈက္​​ေနဆဲCai ရဲ့ မ်က္ႏွွာ​ေလးက
ကိုကို႔ရဲ႕ လက္​​ဖ၀ါးေတြၾကားထဲ ပါသြားရၿပီ။