Little Rose [ႏွင္​းဆီနီ]

၁၈

"Cai မင္​းက ဘာနဲ႔ျပန္​မွာလဲ။"

အတန္​းထဲ စထိုင္​ကတည္​းက မ်က္​ႏွာနဲ႔ဖုန္​းနဲ႔
ကပ္​ထားသလားထင္​ရ​ေအာင္​
အလုပ္​မ်ား​ေနသည္​့ Cheng က
အခုမွ သူ႔ကို စကားစ​ေျပာ​ေလသည္​။

ပထမဆံုး၀င္​သည္​့ဆရာ ႐ွင္​းျပသြားသည္​့
စာ​ေတြကို နားသိပ္​မလည္​၍
​ေသခ်ာျပန္​ၾကည္​့​ေနသည္​့သူက

"ကားနဲ႔​ေလ။ဘာလို႔လဲ။"

"Awww မနက္​က ကားအနီႀကီးလား။
မိုက္​တယ္​​ေနာ္​။လံုး၀အလန္​းပဲ။
မင္​းတို႔က သူ​ေဌးပဲကြ။"

ဒီအခိ်န္​မွာ​ေတာ့ သူအလိုလို​ေနရင္​း
သိမ္​ငယ္​မိသြားျပန္​သည္​။

တကယ္​ခ်မ္​းသာတာက သူမွမဟုတ္​ပဲ။

"မဟုတ္​ပါဘူးကြာ။
အဲ့ဒါ ကိုကို႔ကားပါ။"

စာ႐ြက္​အနား​ေလးကို သူအသာဖိ​ေခ်ၿပီး
​ေျဖလိုက္​မိသည္​။

"ကိုကိုဆိုတာ မင္​းအစ္​ကိုလား။"

သူဘယ္​လို တံု႔ျပန္​ရမလဲ စဥ္​းစားလို႔မရ​ေသးခင္​
​ေခါင္​းကို အလိုလို ညိတ္​မိသြားသည္​။

ကိုကို႔ခ်စ္​သူဆိုတာ သူမ​ေျပာရဲပါဘူး။

"အာ။မင္​းအစ္​ကို ပိုင္​တာဆို မင္​းပိုင္​တာပဲ​ေပါ့ကြ။မင္​းကလည္​း ​ေနာက္​တယ္​။"

Cheng က သူ႔ပခံုးကို ဖြဖြထိုး​ေလသည္​။

သူမ​ေျဖ႐ွင္​း​ေန​ေတာ့ပါ။
သူနဲ႔ကိုကို႔ရဲ႕ ပက္​သက္​မႈက လူတကာကို
လိုက္​​ေျပာျပသင္​့သည္​မွမဟုတ္​ဘဲ။

ျပံဳးျပလိုက္​မိ​ေလသည္​။

"Hello Cai"

​ေရ​ေမႊးနံ႔ဆန္​းဆန္​းတစ္​ခုကို ရလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​တြင္​
သူ႔အမည္​ကို ​ေခၚ၍
သူ႔​ေဘး​ေနရာသို႔ လာရပ္​​ေလ​ေသာ အရိပ္​တစ္​ခု။

သူလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​မိ​ေတာ့
အျပာ​ေရာင္​မ်က္​၀န္​းမ်ားနဲ႔ဆံုသည္​။

"တို႔ ဒီ​ေနရာမွာထိုင္​လို႔ရလား။"

ဘာလို႔ဒီ​ေနရာလဲ။

တကယ္​တမ္​း​ေျပာရရင္​ မထိုင္​​ေစခ်င္​​ေပမယ္​့
အျခားအတန္​း​ေနရာမ်ားကို
​ေ၀့၀ိုက္​ၾကည္​့မိ​ေတာ့
​ေနရာလြတ္​က မ႐ွိ​​ေတာ့တာမို႔လို႔