Tarih: 08.05.2018
Ve ........(sevdiğim) yuvasına tekrar döndü. Bir kaç hafta önce cuma günü, yanıma geldi ve benden onu affetmemi istedi. Arkama bakmamam gerekirken kendisi karşıma çıktı. Yüzüne bakmamam gerekirdi fakat yine yapamadım. O cuma günü tam bir ruhsuzdum fakat zaman yaraları sandıkça, hissizliğimi de kaybettim. Sonra benimle sevgili olmak istediğini söyledi. Onu da kabul ettim. Sevgili olduktan sonra, saçma sapan şeyler yüzünden kavga ettik, tartıştık. Bana sık sık canını sıktığımı söyledi. Beni hiç bırakmayacağını söyledi. Şimdi ise yanımda yok. Dün de hiç konuşmadık. Ondan önceki gece, kötü geceler diyip bana şeytan olduğunu söyledi. Sevgili olduktan sonra, bana her şekilde güvendiğini söyledi. Beni özlediğini söyledi. Ve yine sevgili olduktan sonra bana sevgim haricinde hiçbir şeyime güvenmediğini söyleyen de oydu. Ailemden nefret ettiğini gururla söyledi. Eskisi kadar hevesli değilim derken çok soğuk kanlıydı. Gözümden görseniz... Ne kadar da çirkindi nefret doluyken...
Onu unutma kararı alalı çok oldu. Güzel sevme felsefem kendimden ödün vermeme yol açtı.
Ayağıma çelme taktı ve düştüm. Ayağa kaldırıp yavaş koşmamdan şikayetçi oldu. Değer kaybetmek nasıl bir şeydi civciv?
Kendi ellerinle senin için ölecek birini kendinden soğutmak nasıl bir duygu?
Ağlamama sebep olup ağladığım için kızmak ne oluyor peki?
Neden sürekli kendini düşünürsün bebeğim?
Yanında moreli bozuk insanlar istemediğini söyledin. Ya mutlu görün ya da git dermiş gibi. Keşke hayatıma hiç girmeseydin. Eski seni özlüyorum. O kadar...Sınıfta kafamı sıraya koymuş acı çekerken, kahkahalarını duymak harikaydı.
Buluşacağımız günün öncesi benim için yemek yapacağını söyledi. Karşılığında saçlarıyla oynayacaktım. Gerçi ben onun saçlarıyla oynamaktan zaten hep zevk alırdım ama böyle bir anlaşma yaptık işte o gün. Tüm gün bacağıma yatıp gözlerini kapattı. Saçlarıyla oynadım. Bacağımın ağrıdığını hiç düşünmedi. Sonrasında yemek yapmadığını söyledi. Bana soğuk davrandı. Kalbimin parçalanmasını umursamadı. Kendi konforu için yaşadı. Kullanılmış hissetmem için elinden gelen her şeyi yaptı. Tüm enerjimi aldı. Şimdi ayrılacağımız günü bekliyor. Şaşırmayacaktır. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Çok yazık. Elinden gelen her şeyi yapmanın verdiği gönül rahatlığı...
Yazılmaması gerekirdi. Yine de yazdım. Boş durmamış tabiki biz ayrıyken. Kendine aşık edecek birilerini bulmuş. İçimde nefret var. Seni unutacak olmanın verdiği bir nefret var. Sevgi yok. Çok yazık...
Fazla düşünmemek gerekli. Bir tecrübeydi. Onsuz ölür müyüm? Belki yaşayamam. Ama beni ölüme terk eden biri için asla ölmem. Düşünmem hataydı. Biraz daha güçlenmek için zaman kolluyorum. Artık sevdiğim kızın eskisi gibi olmadığını anladım. Eski seni kaybetmek üzücü. Şu anki halinse hastalıktan ibaret. İlerde düzelebilir ya da böyle kalabilirsin.
Beni bırakma ihtimaline alıştım çünkü son sevgili oluşumuzdan beri ona güvenmedim hiç. (Yalan) Her gün de kendisiyle çelişmesiyle ona güvenmemem gerektiğini kanıtladı. Ne yaptığını bilmek istemiyorum. Çok fazla üzüldüm. Umursamadı. Buna deymiyeceğini anladım.
Yine de senin için üzülüyorum. Adam gibi seven birini kaybettiğin için... Yazık...