Tarih: 25.06.2018
Bu yazıyı karanlıkta yazıyorum. Umarım az önce çekmeceden rastgele aldığım kalem yazıyordur. Yazmıyorsa da sıkıntı değil.
Zamanı bilmiyorum. Tekrar ayrılalı kaç gün oldu? Sikimde değil. Gecenin köründe yazıyorum bunları. Yorgun bir vücutla...
Kızgınlığım geçtiğini hissediyorum günbegün.
Beraberken mutlu olamadığımız için kendime kızıyorum.
Kırdığım bir telefon...
Kullanamıyorum artık...
Ulaşamıyorum sana...
Kırık bir kalple yazıyorum bunları.
Gerçek bir sevgi istiyorum.
Milyonlarca insan varken sadece seni neden istiyorum?
Sarılırken huzur bulduğum için.
Rüyalarımda barıştığımızı görüyorum.
Özlüyorum seni. Her şeyi bilmeme rağmen...
Bu karanlıkta seni düşünüyorum. Düşünmemem gerektiğini bilmeme rağmen...
Hala canımdan bir parça gibisin.
Ne yaptığını nasıl olduğunu bilmeden içim rahat etmiyor.
16 yaşımda aşkı doruklarına kadar yaşıyorum ve bu beni güçsüz yapmıyor. Sanırım seviyorum aşık olmayı.
Uzaktan seviyorum seni.
Kırmadan...
