Tarih: 15.04.2018
Her şey bitti. Beni seçtiği günün devamında, eski sevgilisinden ayrılamadığını söyledi. Benimle resmen dalga geçti ve hiç konuşmamayı seçti. Ayrılığımızdan sonra geçen 50 günün sonunda çektiğim acılar ve yaşadıklarım, hiçbir sonuç getirmedi. Ben ölü bir sevgiyi canlandırmaya çalıştım. O ise gelecekte kendisini çok üzecek bir adama bunu anlatmaya çalıştı. İkimiz de başarısız olduk. Sevgiliyken birlikte geçirdiğimiz bir buçuk yılın ardından, elimde hediye bir parfüm şişesi ve örülmüş bir atkıdan başka hiçbir şey kalmadı. Bu son kelimelerim onun için harcadığım. Zamanı gelir, düşünmeyi de bırakırım. Belki de gerçek aşk budur. Onun mutluluğu için hayatından çıkıyorum.
Dostlarıma söyledim ve bu sefer kararlıyım. Ne aşk gerçek ne de sevgi... Her şey değişebilir çünkü. Oluşan umutlar fazla uzun sürmeden kayboldu. Tekrar oluşmasına izin vermeyeceğim. Artık onu sevmiyorum diyemem fakat sevmesem haklıyım. Son günlerde ben de elimden gelen her şeyi yaptım. Onun eskiden yaptığı gibi... Fakat, onun bir kalbi kalmamış artık. Az bilgisi onu aptallığa sürüklüyor. Bir kitap kapanıyor. Umarım tekrar açılmaz...
Yaptıklarını unutmayacağım. Eğer dönecek olursa, bu yazdıklarına bak Muhammet! Seni ölüme terk eden bir kadında gelecek arama! "Vazgeçtim umutlarımdan, vazgeçtim gözlerinden..."
Tanıdıkça insanları, nefret edeceğim belki. Ama uzaktan güzel ve masum görünen yüzlerini incelemek çok keyifli...
Keşke üzülmese ablam. Yanlış insanlara yanlış değerler veriliyor bu hayatta. Hakedenlerse hakettiklerini almıyor. Dünyanın adaleti gibi...
Yaşadıklarım beni donuk suratlı bir insan yaptı fakat yüzümün tekrar güleceği zamanlar gelecektir. Geçmişi silmek acı verecek fakat geleceğim için bunu yapmalıyım.
Ben bir aşk adamıyım. O ise hisleriyle hareket eden bir kadın. Umarım çok zor geçmez günler. Onun kötü halde olduğumu bilmesini de istemiyorum. Nasıl olduğunu bilmek istemiyorum. Son günlerde söyledikleri bana artık acı vermiyor olsa bile hatıralarımız hala can yakıcı cinsten. Zamanla onlar da gider. ....... (sevdiğim) zaten kalmadı da geriye. Muhammet de terk eder bu hikayeyi. Toprağa düşen bir yaprak gibi, zaman çamurunda kaybolur yaşadıklarımız. Geriye bir hayat kalır. Yaşanması gereken... Ne olursa olsun arkana bakma! Arkana bakma! Pişman olma! Bir daha yazma! Oralarda bir yerlerde umut var. Onu da al götüne sok!!!
Muhammet! Artık yazma. Artık yazma da bulandırma bu suyu.
Saat 00.45
