37. Gün (Kendin ol)

16 13 0
                                    

Tarih: 13.04.2018

   Bir kaç şeyden bahsetmeliyim. Eski yazılarımı okuyunca. Anlatamadığım bazı şeyler olduğunu fark ettim.

   Şöyle ki onun öldüğü yalanına kendim bile inanmamışım. Hayattan, acının hep daha fazlasını istemek; beni güçlü değil, yıpranmış yaptı. Son günlerde sevgili olmasak bile sevgiliymişiz gibi konuşmamız garip. Sevgilisi varken bana olan özlemini gidermeye çalışmasına izin verdim. Oyuncak gibi oynandım. Ama sorun yok.

   Konuşmalarımızı ve görüntüleri ailem öğrenmiş ve rehber öğretmenini aramış. Bütün suç benim fakat ........ (sevdiğim) bana hiç kızmadı.

Bu gün ona iki yol sundum ve o benimle olmayı seçti.
Saat: 20.00
Bunu yapmaya onu zorladım. Kafası karışık ama hala.

   Kendimden bahsedecek olursam:
Paramı kaybettim ve aç aç kaldığım yurda yürüdüm. Kolumdaki iki yara bandı, façaları örtüyor. Sol el kemiğimin üstündeki yaralar, öfkemin çocukluğunun gülüşlerini anlatıyor.

Ailemin güvenini kaybettim. Bunlar sevginin gerçek olmadığının güvensizliğinin son kırıntıları... Cümleler soyut ve karmaşık. Dün ölmeyi düşünüyordum ciddi ciddi. Eğer bu gün beni seçmeseydi onun mutluluğu için ona bir daha yazmazdım. Ama emin değilim. Güçlü olacağımı söyleyip durmuşum. Son günlerde ölümü ciddi ciddi düşünüyorum. Belki de bu seçim bir hayat belirtisi. Dün hüngür hüngür ağladım. Garip davranışlarım var. Okulda herkes konuşup gülüşürken ben, kulaklarımı kapayıp sadece benim duyabileceğim bir sesle mırıldanıyorum: "Mutsuzluğunuzu gizlemek için gülüyorsunuz. Aslında gece yastığa başınızı koyunca, hepiniz acı çekiyorsunuz. Gülüşleriniz sahte. Acılarınız sahte..."

Ne kadar öldüm desem de uyandığım sabahlarda tekrar diriliyorum. İhanet gibi geliyor ama içim yana yana unutuyorum çektirdiğin acıları. Seni unutmaksa imkansız. Zor günler var ilerde. "Sabredeceğiz kadın. Ne olacağını bilmiyorum."

   Bu gün hayallerimizi unutabilmek için en güçlü olduğum zamandaydım. Ama sen bunu yapmama izin vermedin. Onu seçmedin. Yeniden araftayım. Bana birazcık güven ver. Korkutmuyor yine de mutluluğun için çekeceğim acılar. Ölüm var en kötü fakat yapılacak daha çok iş var. Süperman olacağım daha.

İyi insan ol! Güzel sev! Diğerlerinin aptallığını zekanla ört! Kendinden ödün verme! Kendin ol! Kendin ol! Kendin ol! Kendin ol!

MİSERİCORDİA  (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin