35. Gün (En Büyük Hatam)

18 11 0
                                    

Tarih: 11.04.2018

   Hayat nasıl sürprizlerle dolu. Telefonumun şifresini babam bir şekilde bulmuş. Ve ailem onunla olan bütün konuşmalarımızı öğrenmiş. Bana sevgileri kalmadı.  .......'e (sevdiğim) bakış açıları da düzelir türden değil. Onların gözünde ....... (sevdiğim) namussuz.

    Mesajları ailemin okuması tamamen benim hatamdı. Neden sinirlenmedi bana ...... (sevdiğim) bilmiyorum. Benim aptallığım, kendi hayatımı mahvediyor. Eski hayatımı düşününce her şey daha kötü...

Beni bırakmayacağına söz veremiyor o. Yüzsüz gibi istiyorum bunu ondan. Son yaşanandan sonra ne onun ne de ailemin yüzüne bakacak cesaretim yok. Hala sevgilisi var. Ve bu bana acı veriyor. Dün en güzel günümdü. Bana her şeyin düzeleceğini söyledi. Hayatım yolunda değil. O ve ailem arasında dağlar kadar fark var. Annemler neler konuşacak acaba benimle? Telefonumu alırlar mı? Hayatımı kısıtlarlar belki.

Hayatın beni getirdiği şu noktada. Sevdiğim kız beni okulda görmek istemiyor. Bir sevgilisi var. Ama benimle konuşuyor. Ben okul dışında bir yere çıkamıyor ve onu göremiyorum. Dersleri dinlemek istemiyorum. Onu özlüyorum. Tüm gün boyunca onu düşünüp üzülsem de, sevmeyecektir beni. Bırakacaktır...

   İşte o zaman ne yapacağım, bilmiyorum. İşte şu an ne yapacağım bilmiyorum. İlerde ne olacak bilmiyorum. Barışsak bile ben nasıl düzeleceğim? Ceset gibi hissediyorum...

Gülen bir ceset... Mutluluğu özleyen... Rahat nefes almak isteyen...

Gelecek hayalleri yok. Ölmeyi planlıyor. Göremiyorsunuz...
Kendi hatalarımın karşılığını alıyorum belki de.
Ama çok ağır geliyor.
Çok ağır geliyor...

   Biliyorum... Siz de zorunlu olduğunuz için gülüyor ve mutlu yaşıyorsunuz. Başka türlü çekilmez çünkü bu dünya...

   Ne de güzel buluyor konuşulacak konuları. Ne de güzel bakıyor gözlerime. Ne de güzel dokunuyor. Nasıl yapması gerektiğini öğrenmiş ya da çalışmış gibi... Konulduğumu hissediyorum. Hayata tutunacak kadar güçlü değil miyim? Yoksa hayatı tutunmaya değer mi görmüyorum?

Dünyadan gidişimi güçsüzlük olarak düşünecek insanlar... Siz basit canlılarsınız. Bunu anlayamazsınız.

Gerçekten sevenler, zamana ve mekana bağlı kalmayanlardır.

   Anlayacaksın sevgimi. Ama hissedemeyeceksin. Ne de güzel umursamıyorsun her şeyi. Acı çek Muhammet. Ağla Muhammet! Bunu hakettin!

   Kendimi suçlamak istemiyorum. İyi bir insan olmak istemiştim, olmadı. Güzel sevmeye devam edeceğiz o zaman.

Kalbimdeki sızı beynime de zarar veriyor. Çok üzgünüm. Her şey için...

MİSERİCORDİA  (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin