Bir gece yarısıydı, buz gibi bir aralıktı. Üstelik ruhani hisler zihnimi ele geçirmişti. Acizdim ve bir o kadar çaresiz. Kanımda saydam fırtınalar cirit atıyor ve organlarımda depremden enkaza dönmüş bir şehir alev alev yanıyordu.Bir adamın merhamet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Vante): Zamanı gelince anlarsın.
(Lalisamanoban): Sana aşık olacağımı sanmıyorum. Bence, daha fazla mesaj atma bana. Çünkü net ve dürüst insanları daha çok seviyorum. Gizemli ve karşıma çıkamayacak kadar korkak insanları değil.
--
"Yani genelde biri sana görev attığında 'şu sana bu görevi gönderdi' diye yazıyor."
Bambam bana eski yaptığı görevleri gösteriyordu. Çoğunda da gönderenlerin adları yazıyordu. Bir onaylama tınısı dudaklarımdan dökülürken telefonu Bambam'e geri vermiştim.
"Vante'yi senin için bulmaya çalışacağım. Bakalım kimmiş bu aşık çocuk."
Başımı hemen olumsuz anlamda sallamıştım.
"Aslında onu kesin bir dille bir daha mesaj atmaması konusunda uyardım. Artık mesaj atacağını sanmıyorum."
Onu merak ediyordum. Hatta sandığımdan daha çok merak ediyordum. Ama olmazdı yani. Tanımadığım ve bana bir telefon kadar uzakta olan birine nasıl aşık olabilirdim ki?
"Sen bilirsin."
Cebimdeki telefon titretmişti. O uygulama'dan geldiğine neredeyse emindim. Evime doğru yürüyorduk. Bambam ile evlerimiz yakın olduğu için çıkışta hep yürürdük. Zaten eve de yaklaşmıştık.
"Ama bence dikkatli ol. Sonuçta karşındaki kişi bir hacker. Telefonunda gezinti yapması çok da zor değil."
Bu da korktuğum bir diğer ayrıntıydı. Eğer beni takıntısı haline getirmişse, elde etmek için her şeyi yapardı. Her türlü kirli şeyi...
"Uygulamayı sileceğim."
Sanırım bir de telefonumun kamerasını bantlamam gerekecekti.
"Telefonunu değiştirsen daha iyi edersin. Hatta şifrelerini de gözden geçir."
Başımı olumlu anlamda salladığımda evimin önüne geldiğimi görerek durmuş, Bambam'e "iyi akşamlar." Diyerek el sallamıştım.
"Sana da."
Bambam yolunda ilerlemeye devam etmiş ben de eve geçmiştim.
"Ben geldim."
Kabanımı askıya asarken anneme seslenmiş, merdivenlerin yolunu tutmuştum.
"Hoşgeldiin"
Annemin sesi her zamanki gibi mutfaktan gelirken kendi odama ulaşmış, yatağıma uzanmıştım. Gözlerimi kapattığım o saniyelerde telefonum yeniden titretmişti.
(Vante): Yanılıyorsun.
Sana zarar vermem.
Gelen mesajları okuduktan sonra seslice yutkunmuştum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Karşıdaki kişi bir sapıkta olabilirdi. Beni sürekli dinlediğini düşününce... Bu ihtimal güçleniyordu.
(Lalisamanoban): Sana güvenmemi beklemiyorsun herhalde.
Attığım mesajın ardından hemen yeni bir mesaj gelmişti.
(Vante): Bana güvenmen için ne yapmam gerekiyor?
(Lalisamanoban): Kim olduğunu söyleyebilirsin.
D
aha sonra telefonuma mesaj gelmemişti. Onun yerine bir görüntülü arama çağrısı düşmüştü.
Bana kendini gösterecekti!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
