Bu kız ya ikizler burcuydu ya da dediği gibi bir deliydi, çünkü bir dediği bir diğer dediğini tutmuyordu.
Blöf yapma olasılığı da vardı o yüzden, ki büyük ihtimalle öyleydi de. Kanıtı olduğunu sanmıyordum yoksa beni bu kadar zaman çekmezdi. Ona sadece oynayacak bir oyuncak lazımdı. O oyuncağı da çok güzel bulmuştu.
Her neyse.
Haftalardır evdeydim. Bazı zamanlar öyle çok yorgun oluyordum ki, yorgunluktan uykuya bile dalmakta zorlanır hale geliyordum.
Ama bugün biraz da olsa dışarı çıkmalıydım, benden şüpheleniyorlardı kesinlikle.
Yedi yirmi dört dışarda olan ben, haftalardır güneş yüzü görmüyordum çünkü.
Şu an iyi geçinebildiğim, daha doğrusu iyi değilde bir şekilde geçinebildiğim beş kişi vardı Reha, Mitra, Derin, Çağrı ve Aksel.
Aslında Reha ve Aksel dışında diğerleriyle çok çok iyi değildim. Dediğim gibi, sadece bir şekilde geçinebildiğim kişilerdi.
Reha'ya mesaj atıp herkesi toplamasını söyledim.
Büyük ihtimal bir alışveriş merkezinde toplanırdık. Onlar sinemada film izlerken bende işime bakardım.
Herkes kârlı çıkmış olurdu.
Uyuşturucu kullandığımı bilmiyorlardı.
Reha'nın şüphelendiğini sezmiştim ama endişeye gerek yoktu.
Olayın uyuşturucu kadar beter bir durum olduğunu tahmin dahi edemezdi sonuçta.
Ona mesaj atmamın ardından birkaç saniye sonra geri cevap aldım.
Reha: Bizimkilere mesaj attım, büyük ihtimal gelirler zaten. Yarım saate yemek katında buluşalım.
Furkan: Tamam.
Alışveriş merkezine geldiğimde acele etmeden yemek katına çıktım.
Aksel dışında hepsi gelmişti, muhtemelen gerizekalı derste uyuyamadığı için tüm hafta sonunu yine uyuyarak geçiriyordu.
"Ee? Plan nedir? Bence önce yemek yiyelim ben baya açım"
"Sen ne zaman doydun ki?" dedi Reha Mitra'ya.
Haklıydı.
Çağrı "Sana ne, istediğini yer benim papatyam" deyip yanağından öptü Mitra'nın
Reha yüzünü buruşturdu.
"Iyy. Papatya nedir ya, daha az klişe bir kelime bulamadın heralde beyin kota aşımı olmasın diye."
Duraksayıp sözlerine ekleme yaptı.
"Her neyse önce bir şeyler yemek dışında her şeyi yapabiliriz o zaman" deyip Mitra'ya gülüp göz kırptı. (Yazar feelsten gitti Allah rahmet eylesin.)
Mitra eskiden böyle şeyleri çok takardı ama artık eskisi kadar umursamadığı için göz devirmeye bile çalışmıyordu.
"Sinema nasıl fikir?" diye sordum.
Reha küçümseyici bir bakış attı etrafa "Zaten sinema dışında yapılabilecek başka bir aktive var mı ki bu alışveriş merkezinde (!)"
Derin'e döndüm.
"Sen ne dersin?" Derin öyle yerleri pek sevmezdi çünkü, biliyorum.
O yüzden sorma gereği duymuştum.
Omuz silkti, bana farketmez anlamında.
Kulağında yine kulaklıkları vardı. Bazen yosun tutacak diye düşünmüyor değildim.
Her neyse, beni ilgilendirmezdi.
Sinemanın olduğu yere giderken Reha aniden aklına bir şey gelmiş gibi duraksadı ve arkasına döndü
Mitra ve Çağrı'ya dönüp "Bir şey diyecektim bu arada... Neydi ya o? Daha demin aklımdaydı hatta.. Ha-evet hatırladım. Gidin de kendinize bir oda tutun. Cilveleşmek için en ideal yer orası diye biliyorum."
32 diş sırıtıp-onun deyimiyle piç reha gülüşü yaparak "Teşekküre gerek yok." dedi.
Reha geri önüne dönüp hiçbir şey dememiş gibi adımlamaya devam etti.
Mitra gözlerini kısıp somurturken, Çağrı'nın pekte umrunda olduğunu söyleyemezdim.
Hani demin umrunda değildi aq Mitra'sı?
Biletleri aldıktan sonra sinema salonuna geçtik.
Bir kaç dakika sonra film başlayınca, diğerlerine bakındım.
Gitsem farketmezlerdi büyük ihtimal.
Lavobaya geldiğimde yanımdaki paketleri çıkarttım. Uzun zaman olmuştu ve artık dayanamıyordum.
İlk zamanlar burnumdan çekerdim ama artık yetmiyordu ve hap olarak alıyordum.
İler ki zamanlarda hapların da etkisiz kalacağına ve damardan alacağıma emindim.
Ama şu anlık iyiydim, ve bu bana yeterliydi.
Son hapı tam ağzıma atacakken bildirim sesi geldi.
Bilinmeyen numara: *Fotoraf*
Artık bir kanıtım 'gerçekten' var gibi duruyor ha?
Bilinmeyen numara yazıyor...
Bilinmeyen numara: Ha bide blöf yapıyor muyum bilmiyorum ama, bir dahaki sefere penceresi olmayan yerleri denemelisin bence -Bir dost önerisi:)
