Furkan'dan
Kafam allak bullak olmuştu.
Duru hafiften hareket etmeye başlamıştı, bilinmeyen doğru söylüyormuş bu konuda. Duru'ya muhtemelen bir yatıştırıcı vermişti.
Doğru düzgün düşünemediğim için o uyanmadan önce evden çıkmaya karar verdim. Daha sonra da konuşabilirdim onunla.
Uyandığında suçlayacağı kişi olmayı istemiyordum.
Reha'nın yanına gidip Duru'nun uyuyakaldığını o yüzden konuşmayı ertelediğimi söyledim.
Evden çıktıktan sonra Reha'nın evi benimkine zıt düştüğü için orada ayrıldık.
Yolda tamamen yalnız kaldığımda bilinmeyen numaraya kayıtlı olan numarayı aradım.
Mesajları sahte bir numaradan atıp atmadığını anlamam gerekliydi.
Onun kim olduğunu bulmam gerekliydi.
Telefon çalıyordu ama bir türlü açan yoktu.
Bir kez daha aradıktan sonra çağrı reddedildi.
Bilinmeyen numara: Zorlama Asır.
Açmıyorum işte.
Furkan: Kim olduğunu söyle.
Bilinmeyen numara: Derler ki fazla merak göte...
Bilinmeyen numara: Devamını sen getir diyecektim ama sonradan farkettim ki sende olmayan bir şeyi nasıl getireceksin değil mi?
Furkan: Polise gidebileceğimi biliyorsun değil mi?
Bilinmeyen numara: Tabi gidersin paşam.
Ama gitmeyeceğini, daha doğrusu gidemeyeceğini ikimiz de çok iyi biliyoruz.
Furkan: Nedenmiş?
Bilinmeyen numara: Götün yemez.
Furkan: O neden?
Bilinmeyen numara: Daha sen oralara adımını atamadan rehabilitasyona yatırırlar çünkü.
Bilinmeyen numara: Ha bir de hayatın bok yoluna gider tabi. Okulda popüler bir ezikken bağımlı bir eziğe dönüşürsün insanlar için.
Bilinmeyen numara: Ki bu da senin için yeter de artar bile. Okuldaki ününe tapan birisin sonuçta.
Furkan: Beni tanımıyorsun.
Bilinmeyen numara: Etiketini biliyorum ama.
Bu yeterli benim için.
Bilinmeyen numara: Senin için de yeterli bence.
Bilinmeyen numara: Herkes için yeterli.
