Furkan'dan
Bir şeyleri hep biliyordum ama o şeyler bir türlü birleşmiyordu.
Duru ise o hikayenin tamamlanmış ama sadece ihtiyaç duyulduğunda orada bulunan figüranıydı.
En azından ben öyle sanıyordum.
Zekiydi ama dikkatli değildi.
O gün evime geldiğinde onun kim olduğunu çıkaramadım. Eğer anahtarlığını düşürmüş olmasaydı öyle de devam ederdi.
Kafam yerine gelince farkettim ki bu onun anahtarlığıydı.
Nerde görsem tanırdım.
-
Duru'dan
Donup kalmıştım, telefon hala açıktı.
"Anahtarlığını gelip al."
Masadaki anahtara takıldı gözüm.
Anahtar vardı ama anahtarlık yoktu. Fazla aptal davranmıştım bu sefer.
Ama sorun değil, Furkan'ın her zaman bir açığını illa bulurdum. Benden daha aptaldı.
"Nedenmiş o? Bir centilmen olup kendin getirsen ya?"
Sesimdeki kinayeyi anladığına emindim.
"Meşgulüm."
"Tüh. Ne tesadüf bende meşgulüm."
"Neyle meşgulsün ki?"
Ananla anan.
"Bir sosyal deney anketi hazırlıyorum, uyuşturucu, alkol ve sigarayla ilgili."
Ses gelmedi.
Nolduuu kaldın mı öyle??
Aklıma dank etmiş gibi yapıp devam ettim.
"Aslında bana yardım edebilirsin eğer gelirsen. Bu konuda benden daha çok bilgiye sahip gibisin."
Kekelemeye başlarsa şaşırmam. Ben olsam ben de kendimden korkardım.
Sırıttım.
"O taraflarda benim de bir işim vardı aslında. Beş dakika uğrayıp anahtarlığını bırakırım."
Gülümsemem genişledi.
Fazlaca eğleniyordum.
"Ne kadar iyisin öyle, teşekkürler.
Anne babana selamımı iletirsin. Görüşürüz Furkan."
Sessizce bir şeyler mırıldandı. Küfür ettiğine yemin edebilirim.
"Tabi tabi. Görüşürüz."
Telefonu kapattım.
Yaz zamanları çok sıkılırdım. Sonunda eğlenecek bir şey bulmuştum kendime.
Görüşeceğiz tabiki de Furkan.
Hem de birçok kez.
