"Gizem? Burada ne arıyorsun?"
Unutmuşum, sahi benim bir sevgilim vardı değil mi?
Not: Ondan ayrıl. Hemen.
"Sevgilimin sinir krizinin geçmesini bekliyorum."
Yanıma yaklaştı.
"Ne oluyor sana? Kaç haftadır nasıl desem..."
Başımı yerden kaldırdım ve gökyüzüne baktım.
"Farklı mıyım?"
Nefesi titredi.
"Evet, biraz."
"Yavaş yavaş değişiyorsun, ve bu beni korkutuyor."
Düzeltti.
"Daha doğrusu herkesi korkutuyor."
"Gizem?"
Duraksadım.
"Beni gerçekten sevdin mi?"
Saçlarının bir kısmını kulağının arkasına sıkıştırdı.
"Konuyu değiştiriyorsun."
Derin bir nefes aldım.
"Sadece cevap versen. Lütfen."
Yüzüme baktı.
"Sevmesem niye seninle birlikte olayım ki?"
"Bu sorumun cevabı değildi."
Onunla ne kadar erken ayrılırsam, herkes için o kadar iyi olurdu.
"Ve madem birlikteydik, niye hiç yanımda değildin?"
Kalbinin kırılıp kırılmaması umrumda değildi.
Hoş, artık hiçbir şey umrumda değildi ya.
"Yanında olmama izin verseydin olurdum, her zaman benden kaçan sendin."
Düşündüm.
"Ama bunu bahane edip hiç gelmeyen de sendin."
Burnunu çekti, ağlayacak mıydı yoksa hasta mı olmuştu?
Her ikisi de umrumda değildi.
Gitsin başka tarafta çeksin burnunu aq, rahatsız oldum.
Bu kriz bana yaramadı.
Saçma sapan konuşmaya başladım.
"Furkan, sen iyi değilsin."
Güldüm. Ama bu sahte bir gülüştü.
"Niye herkes başıma psikolog kesildi ki birden?"
"Ben iyiyim. İyi olmayan sizsiniz."
"İyi değilsiniz siz. HEPİNİZ UCUBENİN TEKİSİNİZ. Sadece farkında değilsiniz."
"Zavallısınız, yardıma ihtiyacı olan sizsiniz."
Lafımı kesti.
"Furkan. Bence ayrılmamız gerek."
Tek bir solukta söylemişti.
Tek bir solukta bitirmişti bizi.
Teşekkürler tanrım.
"En azından sen, bu şey her neyse onu sona erdirene kadar."
"Bu ikimiz için de en iyisi olacak. İnan bana"
Duraksadı. Derin ve titrek bir nefes aldı.
"Bu kadar yeter."
Yüzüne döndüm.
"Tamam."
Söylenecek başka bir şey yoktu.
Arkasını döndü ve bir süre sonra gözden kayboldu.
Hepimiz için en iyisi...
Yere çöktüm, üzgün değildim.
Sadece yorgundum.
Ve neyse ki artık bitmişti.
Telefonumdan gelen bildirim sesiyle irkildim.
Bilinmeyen numara: "Zivillisiniz, yirdimi ihtiyici ilin sizsiniz."
He bok.
Asıl yardıma ihtiyacı olan kim tartışmayalım istersen."
