Er Is Nog Hoop

hoofdstuk 7

Het is nu een paar dagen geleden dat ik te horen heb gekregen dat ik 'leukemie' heb. Maar het ergste vind ik nog dat ik het weekend verpest heb van Ian en van Max. Al hebben zij echt al super vaak gezegd dat het niet het geval is. Ondanks het verschrikkelijke nieuws hebben ze toch nog een super leuk weekend gehad zeggen ze. Vandaag waren Anne, Florian, Lotte en Kiya er. En gelukkig kregen we redelijk goed nieuws. de eerste chemo was aangeslagen waardoor ze al gelijk wat vooruitgang zagen. Maar er is nog een lange weg te gaan. Over twee weken mag ik weer even naar huis totdat de volgende chemokuur weer begint. Heerlijk weer in mijn eigen bed. Wel heb ik mijn kamer al wat opgevrolijkt met wat tekeningen. Natuurlijk komt de tweeling vaak met tekeningen, ik vind ze echt super mooi en ze doen heel erg hun best. Ook heeft de klas allemaal mooie dingen voor mij gemaakt. Ook Cassandra heeft ook nog apart een tekening gemaakt van ons. Ze had ons nagetekend. Het was onze allereerste foto samen. Hij zag er echt super mooi uit. Als bedankje had ik voor de hele klas een brief geschreven die Ian mee had genomen naar school. Wel krijg ik elke dag berichtjes van iedereen uit de klas hoe het op dit moment met mij gaat. En het gaat best wel redelijk. In het ziekenhuis doe ik ook gewoon mijn huiswerk. Zo loop ik niks achter, want ik heb de afgelopen tijd al wel genoeg huiswerk in moeten halen. Ook Max probeert super vaak te komen. Dat vind ik echt extreem lief van hem, want het is nog best wel een stukje reizen voor hem. 
Ik was samen met Florian een spelletje aan het spelen toen Max weer binnen kwam. Dit keer was hij met zijn moeder omdat zij nu ook wilde weten hoe het op dit moment met mij gaat. Dit keer hadden ze als cadeau een boek meegenomen van mijn lievelingsschrijfster. Ik gaf Max een kus en knuffel en zijn moeder gaf ik ook een knuffel en bedankte ze voor het leuke boek. Anne nam iedereen mee uit mijn kamer zodat ik even met Max alleen was, omdat we anders met teveel zijn en dat wilt Anne niet. We hadden het over verschillende dingen. Maar ik wilde dat Max nu heel uitgebreid ging vertellen hoe het weekend geweest was. Want ze hadden verschillende dingen gedaan. Iedereen was natuurlijk heel erg geschrokken toen ze mij met Max en onze moeders weg zagen gaan, en toen hoorde ze ook nog dat ik heel ziek ben. Max heeft een groepsapp aangemaakt met iedereen zodat ik ze allemaal op de hoogte kan houden met hoe het gaat. Nu ben ik aan het wachten totdat ik weer naar huis mag. De dokter zegt dat dat al snel gaat gebeuren, want ik vind het helemaal niks om hier te liggen. Nu gaan we dus hopen dat hij snel met het goede nieuws gaat komen.

Omdat het nu zo goed gaat en ik volgende maand mijn volgende chemo krijg zijn Anne en Florian aan het kijken voor een vakantie met het gezin. Ik ben wel benieuwd wat ze in gedachten hebben. Toen ik hier overna aan het denken was kwamen Anne, Florian, de dokter, Ian, Lotte en Kiya binnen. "Je mag naar huis Melissa" Ik kijk een beetje verbaast. Maar de dokter knikte. Toen de dokter wegliep en iedereen mij hielp met alles inpakken werd er veel gesmoesd. Ik snapte er niks van. In de auto was iedereen zo goed als stil. Ze zeiden dat ze dat voor mij deden, maar daar geloofde ik helemaal niks van. Toen we de straat in kwamen rijden zag ik wat slingers in de tuin staan. [WELKOM THUIS MELISSA] Iemand had een slinger gemaakt. Toen Florian de auto voor het huis parkeerde werd de deur opengemaakt en kwamen alle finalisten, Tess, Cassandra en natuurlijk Max naar buiten. Als verrassing hadden ze een klein feetje georganiseerd. Het was zo lief wat ze allemaal voor mij hadden gedaan. Iedereen ging allemaal liedjes voor mij zingen. Na alle optredens kwam Florian voor me staan en vertelde dat we twee weken op vakantie gaan naar Kroatië en dat we morgennacht gaan vertrekken met de auto. Ik verheugde me er nu al heel erg op. We gaan met zijn zessen twee weken naar Kroatië even alles vergeten en genieten van alles. Ik was even op mijn kamer wat dingen aan het opschrijven toen er op mijn deur geklopt werd. Het waren Cassandra en Max. Ze wilde weten hoe het nu echt met me ging. Ik vertelde dat het opzich best goed met mij gaat en dat ik me ook goed voel. Maar dat ik het niks aan vond in het ziekenhuis. Ik wilde leuke dingen doen met vrienden en vriendinnen, niet in dat stomme ziekenhuis liggen met die stomme ziekte. Ik begon te huilen. Cassandra en Max vlogen me om mijn hals en probeerde me te troosten. Toen ik weer wat tot rust was gekomen zijn we samen naar beneden gegaan en hebben we nog even wat gedronken. Daarna ben ik naar bed gegaan omdat ik super moe was. 

De volgende ochtend werd ik wakker met Max naast me. Hij was al wakker en had een ontbijtje voor me gemaakt. Hij was blijven slapen om de laatste dag voor de vakantie nog wat voor mij te zorgen. echt zo extreem lief. Samen pakken we mijn tas in voor de vakantie. Ik heb er super veel zin in om met iedereen te gaan. En ook best spannend. Het is mijn eerste vakantie met de familie kuyper. De rest van de dag doen we allemaal rustig aan en pakken we met zijn allen de auto in. Na het avondeten breng ik samen met Florian en Anne Max naar huis. Ik heb er heel erg van genoten. Ik geef Max een dikke knuffel en een kus op zijn wang, daarna ben ik in de auto gaan zitten en viel al snel in slaap.
De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker gemaakt. De laatste spullen werden  in de auto gezet. We gingen met z'n allen nog even lekker ontbijten en gingen daarna beginnen aan onze reis. Ik had er echt enorm veel zin in. Maar moest ik Max helaas wel twee weken missen. Ik appte hem toen we vlakbij de Duitse grens waren. Daarna ging ik samen met Lotte en Kiya een film kijken. De eerste stop is ongeveer 4 uur nadat we zijn vertrokken. We hebben toen even met zijn allen wat gedronken en zijn ook even naar de wc geweest. Toen we weer verder reden ging ik verder lezen in mijn boek die ik van Max en van zijn moeder had gekregen. Toen ik één hoofdstuk had gelezen ben ik in slaap gevallen. Ik werd wakker gemaakt door Kiya omdat we gingen lunchen. We waren al best een stukje onderweg. Als ik het goed op de navigatie had gezien moesten we nog maar 3 uur rijden voor we bij het hotel zijn. Voor de lunch gingen we broodjes eten bij de Subway. Ik had er een met kip. Die was zo lekker. Toen we weer in de auto zaten ben ik samen met Lotte en Kiya deel twee en deel drie van de filmserie wezen kijken. Het waren super leuke films. De tweeling begon te zingen 'we zijn er bijna, we zijn er bijna. Maar nog niet helemaal'. Ik begon te lachen. Na de tweede keer zong ik gezellig mee. Bij de laatste keer parkeerde Florian de auto. 'We zijn er' riep de tweeling in koor. We pakte de spullen die we nodig hadden en liepen naar binnen. Toen we in onze kamers kwamen gingen we even relaxen. Ik wilde even lekker douchen. Toen ik mezelf aangekleed had,mijn make-up op had gedaan wilde de tweeling weer een vlechtje. Ik deed de vlechten in spiegelbeeld. Eigenlijk is het super simpel om ze uit elkaar te houden, maar veel mensen hebben er toch nog moeite mee. Toen ik klaar was met de vlechten was het al half zeven.  We zochten een restaurantje om samen te eten. Ian en ik hadden best zin in pizza dus gingen we bij een pizzeria eten. We maakte samen nog een foto en plaatste deze op instagram. Na het eten gingen we nog een klein rondje lopen en wat foto's maken. Toen we weer in het hotel waren stuurde ik een paar foto's naar Max toe die mij ook nog wat foto's stuurde. We appte nog even hoe het eerste stuk van de reis was verlopen. Daarna ben ik gaan slapen, het was een lange dag. Maar ik heb wel onwijs veel zin in de vakantie. En vooral hoe de camping eruit ziet.