Er Is Nog Hoop

Hoofdstuk 6

Het is vandaag maandag. Maar voor Ian en mij een vrije dag. Ik ga samen met mama en de tweeling een basisschool uitzoeken waar ze de aankomende jaren naar school kunnen. Anne heeft om half 11 een afspraak met de directeur van de Wegwijzer. Deze school zit echt bij ons om de hoek. Om half acht krijg ik een appje van Max "Hey liefje, ik vond het leeg vanacht. Zo alleen. Zonder jou. Ik zie je snel weer lieverd. x" wat is het toch ook een schat Ik app hem daarom ook snel terug. 'Hey lieverd. Ik mis je ook, het was in een keer heel leeg in mijn bed. Ik wil je nogmaals bedanken voor dit leuke weekend. Het was super! Liefs xx' dan zie ik dat het pas iets over half acht is en slaap nog even verder. niet veel later komt Ian de kamer binnen en vertelt dat hij aankomende zaterdag de fotoshoot heeft van het jsf. Dat lijkt me zelf ook super leuk om een keer mee te maken. Even droom ik weg in een wereld van de sterren. Dan word ik wakker geschud uit mijn droom. Kiya staat naast me en vraagt of ik haar haren weer wil vlechten. Dat vind ik geen probleem, want ze hebben allebei echt super mooi lang bruin haar. Ik maak dit keer bij allebei twee vlechtjes en kies leuke outfits voor ze uit. Dan gaan we met zijn allen ontbijten. Anne, Ian, Kiya, Lotte en ik zitten aan de ontbijttafel. Het is echt super gezellig met zijn allen. Als ik klaar ben ga ik naar boven om mezelf klaar te maken voor de dag. Ik loop naar de badkamer en ga douchen. Plots voel ik mezelf super duizelig en licht in mijn hoofd. Ik ga even op de grond zitten totdat het weer weggetrokken is. Als ik weer op wil staan komt er een druppeltje bloed uit mijn neus. Ik schrik er niet zo heel erg van, ik heb wel vaker een bloedneus gehad. Ik besluit om er niks over te zeggen. Ik kom fris beneden als de meiden al helemaal klaar zitten op de bank. Het duurt nog ruim drie kwartier voordat we er heen gaan. Maar zij hebben hetzelfde als ik. Eindelijk school, geen boeken en priveles eindelijk echt school.
Als het eindelijk zover is lopen allebei de meisjes ieder aan één kant van mij. Hand in hand lopen we naar school toe. Eenmaal op school stellen we ons allemaal netjes voor. Gelukkig hebben de meiden dezelfde jurk aan maar met een andere kleur. Anders had directeur Zandberg ze nooit uit elkaar kunnen houden. Daarna krijgen we een rondleiding door de school. Op het eerste gezicht ziet het er super leuk uit. Als we klaar zijn gaan we weer terug naar het kantoor van de directeur. De meisjes kijken heel tevreden. En als Anne vraagt of ze hier naar school willen knikken ze heel blij en zeggen ze in koor ja. Het duurt nog wel even voordat ze naar school kunnen. De tweeling is 1 dag voor mij jarig. Echt heel toevallig, maar ze kunnen daarna pas naar school. Op 2 september worden ze vier en mogen ze hierheen. We geven allemaal de directeur netjes een hand. Tot na de vakantie werd er geroepen. Gelukkig is het over 2 weken al vakantie. Maar gaan wij helaas niet op vakantie omdat we plotseling met zijn zessen zijn nu.
De dag vloog voorbij. Na het avondeten zat ik aan tafel nog wat huiswerk te maken met Ian toen ik Anne en Florian hoorde praten over een vakantie. Dat zou echt zo tof zijn.

Ik werd wakker met hele erge hoofdpijn. Toen ik wilde proberen op te staan voelde ik wat bloed naar beneden stromen. Ik viel hard op de grond en daarna werd het een zwart vlak. Ik gok dat ik zo'n tien minuten op de grond heb gelegen. Toen ik klaar was en naar beneden wilde lopen moest ik mezelf goed vasthouden aan de trapleuning. Eenmaal beneden werd ik haast gelijk weer door Anne naar boven gestuurd. Ik moest mijn bed in want ik zag super wit. In bed kreeg ik een ontbijtje dat Anne voor mij had klaargemaakt. Ik probeerde het op te eten, maar moeizaam ging het naar binnen.
Toen ik wakker werd voelde ik me al iets beter. Even keek ik op mijn telefoon en had wat appjes. "Lieverd, hoe gaat het met je? Ik hoorde van Ian dat je ziek was. Zal ik vanmiddag anders even langs komen? Loveyou. xx 'Hey schat, ja klopt. Ik voelde me vanochtend super beroerd. En toen het me eindelijk gelukt was om beneden te komen werd ik weer naar boven gestuurd door Anne. Heb net even geslapen. Dat heeft wel geholpen. Ik zou het heel gezellig vinden als je even langs wilt komen. Loveyouto girl. x' ik legde mijn telefoon weer weg en probeerde nog wat te slapen.
Toen ik langzaam wakker werd zag ik Cassandra op mijn bed zitten wachtend tot ik wakker werd. Wat is het ook een schat. Ze gaf me een knuffel. Ik ging rustig aan rechtop in bed zitten toen Anne met twee glazen limonade en een glas water met aspirines aan kwam lopen. Ja die moest ik perse innemen. Samen hadden we het over verschillende dingen. Maar al snel ging het over Max en Ian. We hebben nu allebei een relatie,maar het is zo gek. Allebei de jongens worden steeds meer herkend. Maar het is ook wel grappig. "Als je beter bent, zullen we dan naar de film gaan?" Ik knik. We kunnen donderdagavond wel gaan? Cassandra zette het gelijk in der telefoon. 'Dan zal ik zorgen dat ik voor donderdag beter ben.' Zei ik met een gekke bek. Cassandra moest lachen. Rond vijf uur nam ik afscheid van Cassandra. Ik durfde het haar nog niet te vertellen van de bloedneuzen, duizeligheid en hoofdpijn. Als ik hierover na aan het denken ben komt Ian mijn kamer inlopen met een kopje soep. Toen hij zag dat ik wakker was kwam hij even bij mij zitten en vroeg hij hoe het ging. Je hebt in ieder geval al aardig wat kleur gekregen. Zei hij. Toen hij geroepen werd en wegliep gaf hij me nog even snel een knuffel. Ik probeerde mijn soepkom leeg te eten, maar het ging heel moeizaam. Ik viel snel in slaap.